SERIE
Bij aanvang van het tweede seizoen van Niet Voor Publikatie, feitelijk het derde als je de vergeten eerste drie pilootafleveringen meerekent, werden de producenten met een huizenhoog probleem geconfronteerd. De hoofdrolspeler van de eerste reeks, Vic De Wachter, hield het namelijk voor bekeken, en er moest worden gezocht naar een manier om hem uit de reeks te flikkeren. Een erg elegante manier werd daarbij niet gevonden, en De Wachter maakt in deze laatste reeks nog net zijn opwachting in de eerste twee afleveringen, waarin hij door een bende valsemunters het hoekje om wordt geholpen. Een roemloos einde met een kogel in zijn kop en zijn perskaart in zijn mond is zijn deel. Een vervangende protagoniste werd al snel gevonden in Ann Ceurvels, die in de laatste afleveringen van de vorige reeks werd geïntroduceerd, en nu dus als centrale figuur naar voor wordt geschoven.

Niet Voor Publikatie is het relaas van het reilen en zeilen op de redactie van Express, een onwaarschijnlijk sensatiegericht boulevardblad waarin het met de regels van de journalistieke deontologie niet zo nauw wordt genomen, en waar elk excuus goed is om meer kranten te verpatsen. Redactrice Ellen De Vos (Ann Ceurvels), die met haar diploma journalistiek eigenlijk danig overgekwalificeerd is om artikeltjes te schrijven waarin geen woorden van meer dan zeven letters mogen staan, probeert haar ingewikkeld privéleven met haar verloofde, de verpleger Luc (Koen De Sutter) in goede banen te leiden, maar Luc is iets te hard gebrand op het traditioneel huisje-boompje-kindje-ideaal, terwijl bij Ellen het bloed van de avontuurlijke journalistiek in haar aders kolkt. Ellens collega Eric De Moor (Hubert Damen) heeft meer dan zomaar een boontje voor de flamboyante Ellen, maar als ongeschoren borderline alcoholic overgoten met een laag cynisme die zo dik is dat je er een lepel in kan rechtzetten, maakt hij niet dadelijk een kans om haar hart te veroveren. Het niveau van reportages waarin de journalisten zich op commando van de ijzeren tante, de hoofredactrice Danielle Polspoel (Camilia Blereau), op moeten storten zijn de naam journalistiek amper waardig, maar vaak roert het tweetal ongewild in een potje waaruit een kwalijk illegaal geurtje uit walmt, en vooraleer ze er zelf erg in hebben, hebben ze alweer commissaris Raymond Van Deuren (Dirk Tuypens) aan hun fiets hangen, en moeten ze eens te meer op de slappe koord dansen tussen het beschermen van hun bronnen en het dienen van de justitie. Niet omdat ze zo'n fans van de politie zijn, maar omdat ze tot de weinige witte raven behoren die menen dat ze met hun journalistiek een positieve bijdrage aan de maatschappij kunnen leveren. Vaak leidt hun pad echter naar de onderbuik van de maatschappij, waarin brave huisvaders en mensen met naam donkere trekjes vertonen die ze onder geen beding in een sensatiekrant als Express willen zien verschijnen. Op de redactie zelf moeten ze opboksen tegen een snoevende collega, Yvo Sterckx (Alex Van Haecke), die bovendien constant in geldnood zit, en omdat hij een sociale lening van de directie kan krijgen, niets liever doet dan de bazen te poepen.

Niet Voor Publikatie is nog maar eens een showcase voor het talent van Ward Hulselmans (Heterdaad, Stille Waters en het eerste seizoen van Witse) de ingeving kreeg om de serie Niet Voor Publikatie bij elkaar te pennen. Zelf uit de gerechtsjournalistiek komend moet Niet Voor Publikatie een droom van een reeks zijn om te mogen neerpennen en verfilmd te zien, en de ongekroonde god van het betere misdaadverhaal heeft duidelijk met deze scenario's zijn zin mogen doen en hij heeft er iets moois van gemaakt. De kleine en grote verhaallijnen passen naadloos in elkaar, de personages zijn allemaal op hun manier sympathiek en geloofwaardig, en de reeks is doorspekt met verwijzingen naar de actualiteit van de jaren '90, zonder dat daarbij de zaken bij naam worden genoemd, uitgezonderd misschien de duidelijke verwijzing naar actrice An Swartenbroeckx en de TV-reeks FC De Kampioenen in de aflevering Dubbelsprong.

Aangaande de release van deze reeks is er echter één spijtig missertje te noteren: naast de 20 reguliere afleveringen werden er in de serie Made In Vlaanderen daarvoor nog drie losse pilootafleveringen gemaakt (Het Model, De Overdosis en Overbodige Luxe), waarin wordt verteld hoe Tony Verbruggen bij zijn vorige werk werd buitengezet. Die afleveringen zijn nooit heruitgezonden geweest en van een release op dvd is er vooralsnog geen sprake. Nochtans vormen ze een essentieel deel in de Niet Voor Publikatie-canon. We zouden de heren en dames bij Bridge dan ook de goede raad willen geven om zich met de verbetenheid van een dolle sensatiejournalist op de archieven van de VRT te storten en de desbetreffende afleveringen terug van onder het stof te halen. We zijn altijd verheugd om te merken dat Bridge Entertainment het archief van de nationale Vlaamse omroep met het nodige respect behandelt, maar dit zou de kers op de taart zijn.

AFLEVERINGEN
11. Koud geld (1)
Tony Verbruggen (Vic De Wachter) heeft net een aanbieding gekregen om voor een serieuze krant te gaan werken, wanneer zijn oude criminele buddy Leon Van Aken (Marc Bober) hem opzoekt. Leon is op heterdaad betrapt toen hij probeerde in een elektrozaak te betalen met valse briefjes van 5000 frank, die hij op last van de zware crimineel (Karel Deruwe) probeerde te wisselen. Leon wil de hele bende aan de politie overdragen, maar wil dat Tony als tussenpersoon bemiddelt. Raymond is het echter niet eens dat hem de voorwaarden voor een deal worden opgedrongen. Tony heeft een ontmoeting met Van Aken gepland, maar op het moment dat hij de redactie wil verwittigen dat de deal uit de hand aan het lopen is, zijn de kantoren van Express ontruimd na een bomalarm, het gevolg van een uit de hand gelopen grap van Eric.




12. Koud geld (2)
Tony is spoorloos verdwenen, maar de telefooncel van waaruit hij Eric heeft proberen te bellen is verbrijzeld. In de buurt wordt de neergeschoten Van Aken teruggevonden, hij ligt in een coma en kan voorlopig niet ondervraagd worden. De zaak wordt behandeld als een onrustwekkende verdwijning, en jammer genoeg draaien 's anderendaags 's morgens de persen terug en moet er opnieuw een krant verschijnen. Voor Eric, die meent dat hij deels schuld heeft aan de zaak omdat hij Tony's telefoon niet heeft opgenomen, wordt het allemaal te veel en hij zoekt vertroosting in een fles whisky. De politie en de redactie van Express hebben afgesproken samen te werken en alle tips inzake de verdwijning van Tony te bundelen, maar dat is zonder Eric gerekend: Eva vindt in een bokshandschoen van Tony een vals briefje van 5000 met een telefoonnummer op, en het wijze ding om te doen is om ermee naar de politie te stappen; maar ze stapt naar Eric, die na lang zoeken de identiteitsgegevens van de vermoedelijke daders vindt, maar niet hun locatie. Alles raakt in een stroomversnelling wanneer Yvette (Mieke De Groot) en Ellen in een achtergelaten auto van Express een gruwelijke ontdekking doen... Voor Eric wordt het een persoonlijke afrekening, en de valsemunters kunnen maar hopen dat de politie hen eerder vindt dan dat Eric De Moor ze vindt..




13. Het kind van de rekening
Gino Blancke (Mathias Sercu) wint de soundmixshow op televisie, en mag als prijs een single opnemen in een echte opnamestudio. De redactie van Express krijgt er lucht van dat de familie het overwinningsfeest in kleine, intieme kring gaat vieren, zonder de pers erbij. Danielle ruikt een exclusiviteit en - ze kent de eigenares (Tessy Moerenhout) van het restaurant - stuurt Eric en Ellen undercover als dienstpersoneel. Daar zijn ze getuige hoe de familie zich te goed doet aan kreeft en wijn, terwijl het eigenlijk allemaal omhooggevallen marginalen zijn. Erik laat Ellen daar een vernietigend artikel over schrijven. Prompt bedreigt de familie de restauranteigenares dat ze de rekening niet meer willen betalen, omdat hun privacy is geschonden. De eigenares laat Danielle de keuze: ofwel betaalt Express de rekening, ofwel mag zíj het tegen de rechter komen uitleggen. De eerste oplossing is niet aanvaardbaar, maar Danielle stelt voor om de familie nog wat meer onder druk te zetten opdat ze toch hun rekening zouden betalen. Het blijkt dat de vader werkloos is (maar zich wél goed laat gaan met de dure wijn en de kreeft), en wanneer Ellen, overigens dik tegen haar zin, op zoek gaat naar nóg meer vuil om over de familie Blancke te kieperen, komt ze op een onfris geheim uit waarin ook familie van Yvo Sterckx betrokken is... Ze ziet hierdoor een unieke kans om het artikel tegen de Blanckes alsnog tegen te houden, maar veel vrienden maakt ze er niet mee op de redactie. Behalve misschien Eric, die blijkbaar even grote problemen heeft om de slechte smaak die zijn eigen artikels teweegbrengen, door te spoelen, en die Ellen misschien nog wel een paar lessen te leren heeft hoe ze op de jungle van de redactie kan overleven.




Disk 2:
14. Het goede doel
Ellen is er het hart van in wanneer een abonnee van Express, Anita Jansen (Marijke Pinoy) in een brand haar hele have en goed verliest. Ellen organiseert een benefiet, en Danielle steunt haar daarin, want met het seizoen van de abonnementshernieuwingen voor de deur vindt ze dat Express zich moet kunnen profileren als "de krant met een hart". Wanneer het hele mediacircus is gepasseerd, staat de ex van Anita (Marc Van Eeghem) woedend te briesen aan de deur van de redactie: Anita leidt een rijkeluisleventje van de alimentatie die hij moet betalen, en het huis was feitelijk voor de helft van hem. Hij eist zonder verpinken de helft van wat de actie heeft opgebracht, of hij dreigt ermee met dit genant verhaaltje naar de concurrentie te stappen. Niet alleen hangt Ellens job aan een zijden draadje, ook schijnt het verhaal van de misnoegde echtgenoot te kloppen, want met het geld van de benefiet heeft Anita een kanjer van een BMW gekocht. Het wordt nog een schepje erger als de redactieleden van Express te weten komen wat voor soort "beroep" Anita uitoefent.




15. Oog om oog
Schippersdochter Chantal De Winter (Pascale Michiels) wordt op een avond al liftend meegenomen door de twee broers Merk (Tom Van Landuyt) en Michel (Gert Lahousse) De Ridder die een gevaarlijke cocktail van drugs en alcohol in hun bloed hebben, en ze verkrachten haar. Pikant detail is dat de plaats van het delict zich afspeelt op amper een paar honderd meter van een politiebureau, dat onbemand is omdat de twee agenten van dienst in het café zitten te zuipen. Express springt er natuurlijk op als een rottweiler op een sappige biefstuk, en Ellen maakt misbruik van Lucs positie als verpleger in het ziekenhuis om aan de privégegevens van het slachtoffer te geraken. Chantal heeft echter besloten om het recht in eigen handen te nemen, en ze spuit Mark met een bijtend product in de ogen. Mark zal waarschijnlijk voor de rest van zijn leven blind blijven. Zijn vader Antoine (Herman Gilis), een gekende spelshowpresentator, doet zijn verhaal, waarbij hij laat uitschijnen dat het voorval een ongeluk was, aan Express, en het is pas dan dat Ellen de puntjes met elkaar verbindt.




16. De robotfoto
De politie verspreidt een robotfoto van een kinderlokker. Ellen merkt op dat de man als twee druppels water op André Maes (Pol Goossen) lijkt, een voorzitter van een lokale sportvereniging. Ze suggereert als grap om er een artikel over te schrijven, vooral om de incompetentie van de tekenaar bij de politie aan de kaak te stellen. Maes verleent zijn medewerking aan de grap, maar wanneer blijkt dat hij voor het ogenblik dat de kinderlokker heeft toegeslagen geen geldig alibi heeft, gaan de poppen aan het dansen. Maes is uiteraard niet de gezochte pedofiel, maar hij is betrokken bij een andere zaak die het daglicht niet mag zien




Disk 3:
17. Spreken is goud
Eric krijgt een flinke bolwassing van Danielle: het sensatiegehalte van de showbizzpagina lijkt nergens op. Hij krijgt één kans om zich te herpakken, en dat is een sensationeel en aangebrand artikel schrijven over het internationale topmodel Jessica Fox, die haar borsten voor zestig miljoen heeft laten verzekeren, en die bij een blitzbezoek aan België een jonge kerel aan de haak heeft geslagen, namelijk de chauffeur van haar gehuurde limousine. De jongen in kwestie, Kris De Poorter (Hugo Metsers), is echter niet van plan om de saillante details van zijn nacht met één van de mooiste vrouwen ter wereld zomaar gratis te grabbel te gooien. Er dreigt echter een kaper op de kust: Freddy Vandenborre (Daan Hughaert), de journalist van het concurrerende roddelblad Revue, is bereid om tegen Eric op te bieden.




18. Dubbelsprong
Televisiemaker Bob De Graaf (Ben Van Ostade) pakt uit met een spectaculaire show "De Waaghalzen" waarin hij elke week een halsbrekende stunt uithaalt, en hij adverteert flink voor zijn programma in Express. Zijn monteur, Julien Nolet (Bob De Moor), biedt zich echter aan op de redactie met een exclusief nieuwtje: op een tape van de uitzending van volgende vrijdag, waarin De Graaf een benjisprong uitvoert, is duidelijk te zien dat de sprong is uitgevoerd door een stand-in. De redactie legt het geval aan De Graaf zelf uit, en die belooft om exclusief in zijn programma reclame te maken voor Express als ze het geval uit hun kolommen willen houden. In ruil mag Ellen mee een waaghalzensprong uitvoeren met een soort van vliegende katrol. De Graaf probeert haar met zijn charmes in te pakken, en domme Ellen trapt er bijna nog in ook. Maar dan komt Nolet met het bericht dat de stand-in van de benjisprong door een verkeerde inschatting voor zijn leven verlamd zal blijven.




19. David X
Ellen en Yvette (Barbara Bracke) zijn er getuige van hoe aannemers in een huis dat eigendom is van de stad met bijzonder veel vakkennis de antiquiteiten wegroven. De voorwerpen duiken terug op bij antiquair David Van Eycken (Johan Van Assche), en Ellen wil hier een sensationeel artikel over schrijven. Het artikel geraakt echter niet voorbij het bureau van Danielle: ze suggereert dat het van hogerhand tegengehouden wordt, maar ze heeft blijkbaar zelf de censuurschaar vast. Ellen wil eerst de nieuwe vriendin van Van Eycken, Sabine Bastiaens (Rita Wouters), als een goudzoekster portretteren in haar artikel, maar ze krijgt twijfels wanneer ze verneemt dat Bastiaens haar eerste man aan kanker is verloren en dat de reden voor het faillissement van haar eerste zaak eerder daar te vinden is. Wanneer Ellen, die intussen aan het solliciteren is voor een baan als presentatrice bij een commercieel TV-station, eindelijk bereid is om de zaak te laten rusten, gooit Yvo een knuppel in het hoenderhok: hij heeft het hele dossier overgedragen aan de politie.




20. Masha
Ellens carrière bij Express is voorbij. Ze is op het aanbod ingegaan om tv-presentatrice te worden, en presenteert zeer diepgravende reportage over aangespoelde krabben aan de kust. Eric heeft het niet zo begrepen op haar nieuwe job, waarin zij in zijn ogen niets ernstigs kan uitvreten. Zelf is hij bezig met een reportage over een feestje bij een eigenaar van een miljoenen omzet draaiende videoketen, waar Masha Vinarova (Miek Van Bocxstaele), één van de minderjarige diensters, een illegale Roemeense, werd verkracht. Ellen en Eric zitten op journalistiek vlak hierbij in de haren, zodanig erg zelfs dat hun relatie er dreigt onder te kraken. Maar dan neemt Eric een onverwachte beslissing.




BEELD EN GELUID
Ook op dit seizoen van Niet Voor Publikatie heeft de tand des tijds zijn sporen nagelaten. De transfer is alles behalve een onbevlekte ontvangenis; waar er al sinds vorig seizoen in de rechter onderhoek enkele pixels wegvallen omdat er blijkbaar een fout in de transfermachine zit, heeft sindsdien niemand de moeite gedaan om de lens eens te reinigen. De compressie en de scherpte ijveren met elkaar om de prijs van bedroevendste stoornis. Als we ergens blij over mogen zijn, dan is het wel omdat er minder video-artefacts te rapporteren zijn. De Dolby Surround 2.0-geluidstrack breekt geen potten, en voor een reeks van deze ouderdom hadden we het slechter kunnen treffen. De dialoog blijft onder alle omstandigheden verstaanbaar, alhoewel u voor de blitse surroundeffecten deze disk alvast niét moet kopen.

EXTRA'S
Enkel de reeks cross-promotionele trailers die Bridge op elke release aanbiedt, en die intussen toch al redelijk indrukwekkend wordt.

CONCLUSIE
Niet Voor Publikatie is inhoudelijk een aanrader van formaat, de technische kwaliteit is maar zus en zo, maar daar zit de ouderdom voor iets tussen.