FILM
Dat Paul Verhoeven een grote fan is van het werk van Alfred Hitchcock is een publiek geheim. Wellicht voelde hij zich daarom aangetrokken tot het scenario van Total Recall. In zijn verhaal over een man die met een andere persoon verward wordt en klaarheid wil scheppen over zijn rol in een internationale - of in dit geval: interplanetaire - spionagezaak, zijn de parallellen met North By Northwest immers onmiskenbaar. Verhoeven schijnt er zelfs direct op te alluderen in de vormgeving van een Martiaans restaurant, dat gemodelleerd lijkt naar een eethuis uit de Hitchcock-klassieker. Of er over vijftig jaar ook nog met veel respect en bewondering wordt gesproken over Total Recall is echter zeer de vraag. Want in plaats van een klassevolle thriller is de prent vooral weinig subtiele pulp met een groot budget, wat gratuit naakt en een overdaad van zinloos geweld. Niet dat daar iets mis mee is uiteraard, want Total Recall is twee uur kijkplezier, ook al stel je je na afloop de vraag hoe dat kan voor zo'n intrinsiek onnozele film.

Onnozel was allerminst het kortverhaal van de befaamde sciencefictionauteur Philip K. Dick dat de basis vormt van het scenario. In We Can Remember It For You Wholesale voerde Dick de saaie werkman Douglas Quaid op die ervan droomt een trip naar Mars te maken. Hij vindt zo de weg naar Rekall, een bedrijf dat herinneringen van zo'n reis in het geheugen injecteert voor een schijntje van de kostprijs van een échte ruimtereis. Het bedrijf voegt er zelfs de extra fantasie van een geheime identiteit als spion aan toe. Zowel in kortverhaal als in de film ontstaan er echter problemen omdat de Rekall-mensen échte herinneringen van een trip als spion naar de Rode Planeet aantreffen in het geheugen van Quaid. Het is op dit punt dat Total Recall alle linken met de verhaallijn van Dick breekt en resoluut kiest voor een blockbusteraanpak. Quaid wordt immers het doelwit van schimmige sujetten die op geheime informatie uit Quaids geheugen azen. Om zijn naam te zuiveren en de ware toedracht achter zijn identiteit te achterhalen, vertrekt Quaid naar Mars, waar hij een spilfiguur zal worden in de explosieve strijd tussen een meedogenloze zakenman en de opstandelingen die zijn monopolie op zuurstofverdeling willen doorbreken.

Als blockbuster is Total Recall in niets meer te vergelijken met een kaskraker anno 2010. Niet alleen zou de hoeveelheid grafisch geweld op massa's kritiek stuiten, ook de trage opbouw en de repetitiviteit van de actiescènes (denk vooral aan veel kogels en ontploffingen) is ouderwets op het oubollige af. Zeggen dat de film de tand des tijds niet goed doorstaan heeft, is dus een understatement. Dat de prent het bekijken toch nog waard blijft, heeft een aantal redenen. In de eerste plaats weet Paul Verhoeven perfect dat hij een veredelde B-film maakt, waardoor hij gemakkelijk weg geraakt met de platte humor, de gratuite naaktscènes (waaronder een vrouw met drie borsten!) en het cartooneske geweld. Daarnaast zijn er de uitstekende, Oscar-winnende speciale effecten. De miniaturen die de landschappen van Mars moeten verbeelden, ogen knap en realistisch, maar het pièce de résistance van de visuele effecten is zonder twijfel een scène waarin een undercover Schwarzenegger zijn ware identiteit onthult door middel van een openschuivend hoofd. Als je bedenkt dat het merendeel van de effecten praktisch van aard is - omdat CGI in 1990 nog in de kinderschoenen stond - ogen de resultaten spectaculair. De muziek van veteraan Jerry Goldsmith is helaas hopeloos gedateerd, net als een deel van het production design dat niet bepaald een geloofwaardige toekomstvisie afbeeldt.

In een film waarin ontploffingen de plot voortstuwen, is er niet veel ruimte voor doorgedreven karakterontwikkeling. Voor hoofdrolspeler Arnold Schwarzenegger is dat geen probleem: hij 'acteert' zoals hij dat altijd doet, met een gezicht dat drie geijkte gelaatstuitdrukkingen afwisselt met rollende spierballen als het verhaal dat vereist. Sharon Stone is evenmin meer dan een bordkartonnen figuur als Schwarzeneggers echtgenote, terwijl haar Martiaanse rivale Rachel Ticotin vooral omwille van haar looks gecast lijkt. Ronny Cox doet zijn rol van inslechte zakenman uit Robocop nog eens losjes over, terwijl die andere Verhoeven-getrouwe, Michael Ironside, nogmaals demonstreert dat niemand vervaarlijker kan kijken dan hij.

Hoewel Total Recall officieel uit het begin van de jaren negentig dateert, is de film dus vooral emblematisch voor de hersenloze actiefilms van de jaren tachtig. Voor de kijker is bijgevolg belangrijk het verstand eventjes in een bokaal naast de sofa te bewaren alvorens de Blu-ray van Total Recall in de speler te soppen. Wie zich aan die goede raad houdt, mag zich verwachten aan een bijwijlen knettergek spektakel, met een aantal leuke visuele vondsten en Paul Verhoevens kenmerkende platte humor. Net als de protagonist van de prent zal je wellicht af en toe een al dan niet leuke droom overhouden aan Total Recall. Maar of je ook geneigd zal zijn die droom meermaals te herbeleven op Blu-ray, is echter allerminst een zekerheid.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van de film is over het algemeen goed dankzij een prima contrast, een degelijke scherpte en een goede weergave van de kleuren, waarover nochtans vaak in een rode zweem hangt, wat niet altijd bevorderlijk is voor goed afgelijnde tinten. Het meest problematisch blijkt de print tijdens de speciale effecten, die meer onder grain en printbechadigingen te lijden hebben. De soundtrack stelt enigszins teleur. De meerwaarde van een DTS-MA 5.1-spoor is zelden evident omdat de geluiden van de ontploffingen allesbehalve subtiel zijn, de dialogen weinig dynamiek bevatten en de synthesizermuziek geen epische kracht bezit.

EXTRA'S
De bonussectie is helaas slechts schaars gevuld. De enige extra die naam waardig is de featurette Models and Skeletons (23 min.), waarin dieper wordt ingegaan op de speciale effecten. Daarnaast bevat de schijf Trailers voor Terminator 2 en Highlander en een Video- en audiocalibratie.

CONCLUSIE
Total Recall vindt een degelijke mix tussen een goedkope plot en dure speciale effecten en brouwt daarmee een onnozele, maar makkelijk te verteren sciencefictionprent die vooral liefhebbers van campy fun en over-the-top-geweld zal kunnen bekoren. Beeld en geluid halen een degelijk niveau, maar de bonussectie is maar een mager beestje.