FILM
Antonioni maakt in zijn inleiding duidelijk dat na de Tweede Wereldoorlog een generatie is opgestaan die zich op zijn zachtst gezegd niet conform de regels wil leven. Rebellie is alomtegenwoordig, de jeugd wordt "ontaard" genoemd en lapt elke vorm van conformisme aan zijn laars. Erger nog: onder het dunne vernislaagje van civilisatie dat "de jeugd van tegenwoordig" zich toebemeet zitten er kwelduivels die tot de grootste misdaden in staat zijn. Het is van alle tijden, in het oude Rome werd de jeugd ook al versleten voor een bende bacchanale perverten, maar om de hedendaagse invulling hiervan te illustreren vertelt Antonioni drie verhalen uit verschillende landen: Italië, Frankrijk en Groot-Brittanië, die allemaal gemeen hebben dat "gevallen" jongeren, meestal jongeren die zich stier dood verdelen uit de betere klassen, door hun criminele activiteiten waar ze een kick van hopen te krijgen, zichzelf een pervers soort van heldendom bemeten, waarin iemand vermoorden, liefst nog zonder reden, gelijk staat met de grootste onderscheiding met felicitaties van de jury.

1) Frankrijk
Een groep jongeren ziet het groots: ze gaan één van hun maten, de simpele Georges, vermoorden om vervolgens met zijn geld een luilekkerleventje in het zuiden van Frankrijk te gaan leiden. Ze proberen hem te verleiden door Simone (Etchika Choureau), die mee in het complot zit, te overtuigen haar charmes voor zijn voeten te werpen. Tijdens een boswandeling in Virènes bereiden ze hun slag voor en laten de arme jongen onder meer papieren tekenen die in een verkeerde context uitgelegd zouden kunnen betekenen dat hij er met het geld van zijn ouders vandoor is. André lost het fatale schot, maar hun overwinningsroes is van korte duur wanneer blijkt dat het slachtoffer alleen maar vals geld bij zich had. Vader weet niets anders te doen dan zijn zoon te begeleiden naar de gevangenis.

2) Italië
Claudio Valmauro (Franco Interlenghi) heeft een lucratief smokkelhandeltje in zwarte sigaretten. Ondanks het feit dat hij geld in overvloed krijgt van zijn vader, wil hij op eigen benen kunnen staan. Wanneer zijn ouders 's nachts merken dat zoonlief niet thuis is gekomen, vrezen ze het ergste. Na een nachtelijke ontmoeting met de douane vlucht Claudio, en hij schiet onderweg iemand neer. Verdwaasd doolt hij door de straten van Rome, twijfelend of hij zich moet aangeven. Zijn vriendinnetje Marina (Anna-Maria Ferreiro) is in elk geval zijn strapatsen beu.

3) Engeland
Ken Wharton (Patrick Barr), een jonge schrijver heeft in het park het lichaam van een jonge vrouw (Fay Compton) aangetroffen. In plaats van de zaak aan de politie over te laten, probeert hij het verhaal aan de pers te verkopen.

De film heeft zekere merites en stelt enkele pertinente vragen over de manier waarop mensen onverschillig worden tegenover het geweld waarmee ze alle dagen geconfronteerd worden. De film kan ook nog een hedendaagse boodschap bevatten wanneer er weer eens een tramconducteur in elkaar geslagen wordt en niemand van de omstaanders de moed heeft om in te grijpen. I Vinti is zeker geen vrolijke film. Alhoewel het een boodschap voor de eeuwigheid is, kan dat van de film zelf niet gezegd worden: de mise-en-scène is houterig en de zwart-witfilm is niet dadelijk het beste medium om over het alledaagse "faits divers"-geweld een frisse discussie uit te lokken.

BEELD EN GELUID
De Italiaanse Dolby Surround 2.0-track heeft maar een beperkte impact. Vooral het feit dat de hele film is overdubd en daardoor de lipsynchroniteit verloren gaat, is bij het bekijken een ernstige stoorzender. De beelden zijn zeker niet meer in maagdelijke conditie, en doen qua staat waarin ze zich bevinden wat denken aan Midas.

EXTRA'S
De film start op met enkele cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
De boodschap die Antonioni ons met zijn film wil brengen heeft nog niets aan actualiteitswaarde ingeboet, maar de film zelf is jammer genoeg verouderd. Alsook het technisch materiaal van de film.