FILM
Dit filmdebuut van de Duitse regisseur Veit Helmer vertelt het verhaal van een in verval geraakt zwembad dat op het punt staat om door makelaars met de grond gelijk gemaakt te worden. Bezoekers komen er al lang niet meer, slechts een handvol anciens wagen nog eens een duik in het verouderde zwembad. Anton (Denis Lavant), de badmeester, wil koste wat het kost het prestigieuse gebouw redden, mede ook voor zijn blinde vader Karl die er nog steeds van overtuigd is dat de zaken goed draaien. Eva, één van de vaste bezoekers, en Anton voelen zich ondertussen tot elkaar aangetrokken en groeien naar elkaar toe. Beiden delen ze dezelfde dromen, maar mogen in hun roes niet vergeten dat het zwembad dient gered te worden...

Opmerkelijk bij deze film is het quasi ontbreken van dialogen, als er al iets gezegd wordt, wordt dat beperkt tot één woord of de naam van een persoon. Het verhaal wordt verteld door de stijlvolle beelden die je als kijker te zien krijgt; beelden in zwart-wit opgenomen en achteraf lichtjes ingekleurd wat een dromerige, stillistische en met momenten zelfs een surrealistische sfeer opwekt. Helmer heeft hier duidelijk inspiratie opgedaan bij films als Delicatessen en Cité Des Enfants Perdus van Jean-Pierre Jeunet. Minpuntje aan Tuvalu is dat de film ondanks de korte speelduur van 90 minuten niet continu kan boeien.

BEELD EN GELUID
Tuvalu heeft een beeldformaat van ongeveer 2.00:1 (het originele formaat bedraagt volgens IMDB 2.35:1) en is daarbij niet anamorfisch uitgevoerd. De beeldkwaliteit is zeker voldoende scherp en gedetailleerd, al merk je wel lichte filmgrain en ruis. Eveneens zichtbaar zijn enkele trillende beeldlijnen. Voorts oogt het beeld prima, en de sfeer zoals bedoeld door de regisseur komt perfect tot zijn recht. De film bevat nauwelijks muziek en slechts een handvol gesproken tekst en toch krijgen we een volwaardige Dolby Digital 5.1-track (448 kbps) voorgeschoteld. De actie is in de center speaker gepositioneerd waarbij de overige kanalen slechts heel af en toe worden aangesproken voor achtergrondgeluiden of een beperkt streepje sfeermuziek.

EXTRA'S
Extra's zijn op deze release jammer genoeg niet terug te vinden. De sfeervolle menu's zijn een streling voor het oog, maar daar blijft het dan ook bij. Een gemiste kans.

CONCLUSIE
Duitse regisseur Veit Helmer heeft met zijn filmdebuut Tuvalu een niet alledaagse film en tevens een artistiek juweeltje afgeleverd, een film die niet iedereen zal aanspreken. Wat sfeer, stijl en vormgeving betreft is dit een unieke en redelijk originele prent. De technische kwaliteit van deze release scoort ruim boven het gemiddelde, al krijgt de kwotering voor de extra's wegens de voor de hand liggende redenen een rond getal toegewezen.