FILM
Tegen de achtergrond van de Turkse genocide in Armenië rond 1915 volgen we het wel en wee van de Armeense familie Avakian. Aram (Tchéky Karyo) is beheerder van een nogal groot landgoed en zijn broer Assadour (Mariano Rigillo), die in Venetië een artsenpraktijk heeft, komt net naar Turkije over voor een familiereünie na het overlijden van de opa, wanneer de Turkse milities beginnen met het systematisch uitmoorden van de Armeense minderheid. De dochter van Aram, Nunik (Paz Vega), heeft een relatie met een Turks soldaat, Egon (Alessandro Preziosi), waar ze niet graag mee uitpakt naar de buitenwereld omdat zulks graag als collaboratie wordt gezien. Egon ziet de etnische zuiveringsbui hangen en stelt aan Nunik voor om zijn regiment te verlaten en samen in Europa te gaan wonen. Wanneer Egon van zijn oversten de Turkije voor de Turken-retoriek moet aanhoren, zwijgt hij wijselijk dat hij persoonlijk een familie Armeniërs kent waar hij wel redelijk mee overeen komt. Maar dan komt er een deportatiegolf op gang van holocaust-proporties: de mannen worden afgeslacht en de vrouwen gedeporteerd richting Syrië. De enige hoop die de familie Avakian nog heeft is dat Egon misschien voor een vrije aftocht kan zorgen. Misschien.

La Masseria Della Allodole is nogal een matte Italiaanse taterfilm; over een nog niet al te vaak in films beschreven historisch feit als de wrede genocide van de Turken op de Armeniërs is er waarschijnlijk nog wel veel te vertellen, maar de plot van deze film is erg voorspelbaar, de artistieke insteek die je verwacht blijft ergens halverwege steken, en het acteerwerk overstijgt dat van het genre weekfilms op VijfTV niet. Het acteerwerk op zich doet ook ouderwets aan. De vraag is in welke mate de twee Italiaanse acteurs als buitenstaanders de subtiliteiten van het etnisch conflict dat aan de basis van de oorlog ligt goed in hun film verwerkt hebben, en daar loopt het helaas wat fout omdat ze d'r een iets te zelfgecentreerd familiedrama van maken.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit voldoet aan de standaarden van een recente film. De kleuren zijn helder maar niet echt in het oog springend, de beeldcompositie is rustig en vrij van compressieproblemen, maar de scherpte mocht soms wat beter zijn; onder meer in de rijk gedecoreerde vertrekken van de bevelhebbende officieren ontbreekt het wat aan detail. Een kanjer van een fout is echter dat de film in tegenstelling tot wat er op de hoes vermeld staat, helemaal niet anamorfisch op de schijf staat. De 2.0-track volstaat voor een bescheiden film waarbij de dialogen centraal staan, maar uiteraard is de dynamiek eerder beperkt. Ergerlijk is wel dat de niet-Italiaans sprekende acteurs op bijzonder slechte wijze worden genasynchroniseerd.

EXTRA'S
Buiten een reeks crosspromotionele trailers die met elke release langer schijnt te worden, bevat deze disk geen bonusmateriaal.

CONCLUSIE
La Masseria Della Allodole is een eerder bescheiden film die probeert een grotere epische status te afficheren dan die in werkelijk heeft. De broers Tavani hebben nochtans hun best gedaan, maar ze hebben weinig voeling met hun onderwerp en blijven steken in goedkope clichéromantiek. De beeldkwaliteit van deze film schiet met zijn niet-anamorf zijn tekort.