FILMS
Yorkshire, 1974. Een tienjarig meisje dat spoorloos verdween, wordt niet veel later vermoord teruggevonden op een bouwwerf, verminkt met zwanenvleugels op haar rug en de mysterieuze inkerving 4LUV. De politie legt meteen het verband met twee eerdere onopgeloste verdwijningen en zet alle middelen in om de dader te vinden. Althans, zo moet het lijken, want de jonge journalist Eddie Dunford gelooft eerder dat de rechercheurs op zoek zijn naar een zondebok die de aandacht van de échte moordenaar moet afleiden. Hoe meer hij de zaak onderzoekt, hoe meer hij ervan overtuigd geraakt dat een liaison tussen een malafide projectontwikkelaar en corrupte politieagenten de sleutel tot het mysterie vormt. Maar Dunford werkt zich niet alleen in nesten door het korps tegen zich in het harnas te jagen, ook zijn relatie met de moeder van een van de vermiste meisjes compliceert de zaak en leidt tot een wrange ontknoping, die evenveel antwoorden als nieuwe vragen opwerpt.

1980. De zaak van de vermiste meisjes heeft plaats gemaakt voor een ander horror. Op enkele jaren tijd zijn twaalf prostituees gruwelijk van het leven beroofd door de zogenaamde Yorkshire Ripper. Omdat de lokale politie er niet in slaagt de dader te vatten, wordt een buitenstaander naar de streek gestuurd om het onderzoek te leiden. Voor rechercheur Peter Hunter is het meteen duidelijk dat het vorige team niet uitblonk qua competentie. Bovendien vermoedt hij dat een van de moorden die in de schoenen van de Ripper geschoven wordt er helemaal niets mee te maken heeft. Het spoor voert hem opnieuw naar de corrupte agenten die hun invloed al jaren uitoefenen op de streek. Zal Hunter slagen waar Eddie Dunford faalde en de moorden op de meisjes in de jaren zeventig ophelderen?

1983. Jaren nadat hij de streek verliet, keert de weinig succesvolle en zwaarlijvige advocaat John Piggott terug naar het Noorden van Engeland. hHj vindt er een gemeenschap die niet alleen zwaar gebukt gaat onder opeenvolgende economische depressies, maar die ook lijdt onder de verdwijning van een meisje. De herinnering aan de gebeurtenissen van een decennium eerder laait opnieuw op en Piggott werpt zich op als advocaat van de man die in 1974 veroordeeld werd, om zo de ware dader te vinden. Inmiddels krijgt rechercheur Maurice Jobson wroeging omwille van zijn corrupte verleden. Hij wéét wie achter de verdwijningen van de meisjes zit en moet nu beslissen waaraan hij meer waarde hecht: een zuiver geweten of het volhouden van een leugen die hem al tien jaar geen windeieren legt.

Je zou denken dat de verwikkelingen omtrent het moordmysterie de drijvende kracht achter de Red Riding trilogie zijn, maar dat is niet zo. Toegegeven, het scenario bouwt de spanning prima op en wie in de eerste plaats in een vertakte vertelling met vele dwaalsporen geïnteresseerd is, zal duim en vingers kunnen aflikken. Maar het blijft een feit dat de geoefende kijker weinig moeite zal hebben om te concluderen hoe de vork aan de steel zit, zeker in tijden waarin verdrongen geheimen van grote instellingen de krantenkoppen domineren. Nee, de ware kracht van de reeks schuilt hem in de setting. Het noorden van Engeland is altijd al vruchtbare grond geweest voor dramareeksen - de sublieme BBC-kroniek Our Friends in the North bijv. - maar nog nooit maakte het zodanig deel uit van het DNA van een productie. 'Dit is het Noorden: we doen wat we willen" klinkt meermaals uit de mond van een corrupte politieagent. Beter valt de bijwijlen Shakespeariaanse tragiek van Red Riding nauwelijks te beschrijven.

Naast de setting is het een tweede meesterzet van scenarist Tony Grisoni - die zich baseerde op romans van David Peace - om als protagonist voor elk van de drie delen een outsider te kiezen die toch een band heeft met de regio. Journalist Eddie Dunford worstelt het meest met die dualiteit, wellicht omwille van zijn jeugdigheid, misschien omdat de rol vertolkt wordt door de fenomenaal getalenteerde Andrew Garfield (de volgende Spider-Man). Bij rechercheur Peter Hunter (een ingetogen Paddy Considine) is het niet zozeer de setting, maar zijn eigen rommelig privéleven dat voor drama zorgt. En advocaat John Piggott blijkt een onvermoede tragische connectie te hebben met de gebeurtenissen in de drie delen. De atypische keuze voor Full Monty-ster Mark Addy in deze rol maakt de climax des te emotioneler.

Maar niet alleen de hoofrolspelers maken een verpletterende indruk. Ook de nevencast bestaat louter uit klasbakken, van oude rotten in het vak (Peter Mullan en Warren Clarke) en gerespecteerde sterren (David Morrissey en Sean Bean) tot jong talent (Rebecca Hall en Robert Sheehan). Hun indringende vertolkingen zijn des te impressionanter omdat de meesten in meer dan één deel hun opwachting maken en, ondanks verschillende regisseurs, toch een coherente visie tentoonspreiden. Die regisseurs drukken elk hun eigen stempel op het segment van Red Riding dat ze voor de lens brengen, maar ondanks de verschillen, blijft de sfeer coherent. Elk van hen zorgt er op zijn manier voor dat je wordt meegesleurd in een maalstroom van corruptie, geweld, spanning en primale emotie.

Red Riding is geen perfect triootje misdaadfilms. Sommige nevenplots gaan nergens heen, sommige vertolkingen gaan er net dat beetje over, sommige visuele vondsten dragen weinig bij tot het drama. Met name het laatste deel bevat een aantal plotlijnen en karakterontwikkelingen die minder makkelijk te slikken zijn en zelfs tegen het ongeloofwaardige aanhinken. Maar in het laatste kwartier komt alle opgekropte, verborgen emotie van de voorgaande vijf uur volledig los, waardoor je Red Riding met plezier zijn al bij al minimale imperfecties vergeeft. Het is lang geleden dat een filmreeks me zo heeft geraakt, op een oerniveau, op een wijze die tegelijkertijd ontzag en onrust opwekt, op een manier die nu al garandeert dat men over vijftig jaar op Red Riding zal terugkijken en zeggen: zo maakt men ze niet meer...

BEELD EN GELUID
De kwaliteit van de drie film op dvd is behoorlijk consistent, maar niet altijd even gemakkelijk te beoordelen omdat de regisseurs gebruik maken van heel wat verschillende soorten filmstock en ernaar streven de sfeer van de seventies en eighties zo accuraat mogelijk weer te geven, soms inclusief grain en beeldimperfecties. Door de bank genomen oogt het beeld echter zeer bevredigend, wat het best opvalt in de vele schimmige scènes waarin contrast of kleurenweergave nooit een probleem blijken. Ook de soundtrack is van hoog niveau. De DD 5.1-tracks klinken nagenoeg perfect, met een heldere weergave van de dialogen en een glansrol voor de sfeervolle ambiencegeluiden.

EXTRA'S
Het is jammer dat deze dvd-release niet opgeluisterd wordt met meer bonusmateriaal. Over de drie disks verspreid is er slechts een minimum aan extra's. De Verwijderde Scènes (samen ca. 25 min.) intrigeren af en toe en knopen losse eindjes aaneen, maar zouden weinig hebben toegevoegd aan de films zelf. De delen 1980 en 1983 bevatten ook een Making Of, die helaas niet meer is dan een veredelde B-roll met wat interviews. Op de eerste schijf staan een Interview met regisseur Julian Jarrold en beklijvende Trailers voor de drie delen.

CONCLUSIE
Red Riding is een reeks van drie films die een periode van tien jaar omspant en een tragische reeks gebeurtenissen in en rond een oud mijnstadje in het Noorden van Engeland weergeeft. De prenten zijn gedompeld in een duistere, donkere sfeer, die eindeloos beklijft en extra cachet krijgt door uitmuntende acteerprestaties en een prima regie. Maar wat Red Riding vooral tot een instant-klassieker maakt, is het fenomenale scenario dat je doorheen een turbulent decennium sleurt. Beeld en geluid halen op de dvd-release een uitstekend niveau, maar de films hadden een veel uitgebreidere bonussectie verdiend.