FILM
Astronaut Leo Davidson (Mark Wahlberg) gaat anno 2029 in zijn ruimtecapsule achter een aap aan, die als proefdier in een elektromagnetische storm in de ruimte is verdwenen. Hij belandt op een onherbergzame planeet waarin de apen de mens als dominante soort hebben verdrongen, alhoewel de apen één tegen vier in de minderheid zijn. Leo wordt samen met de rest van een gevangen troep slaven afgevoerd, maar vrijgekocht door de mensenrechtenactiviste Ari (Helena Bonham Carter), die meent dat er een coëxistentie mogelijk is tussen mens en aap. Wie van zo'n samenwerking niet wil weten is de radicale generaal Thade (Tim Roth), die naarstig hengelt naar een goedkeuring van de Senaat om het mensdom definitief uit te roeien. Leo krijgt echter het signaal dat zijn moederschip zich ergens in de buurt bevindt, en hij heeft 36 uur om het terug te vinden. Zijn zoektocht voert hem naar het heiligdom van Calima, waar de sleutel ligt tot het geheim van de origine van de intelligente apen, die voor de heersers der schepping te zijn wel bijzonder weinig weten over hun eigen afkomst,

De 2001-bewerking van Planet Of The Apes is de bijzonder eigenzinnig te noemen visie van filmmaker Tim Burton op de literaire klassieker van Pierre Boulle, die vanaf 1968 reeds verfilmd en uitgebreid gesequeliseerd werd in de reeks films die eeuwige roem zouden betekenen voor Charlton Heston. De compleet uitgemolken franchise werd daarmee nieuw leven ingeblazen en in een nieuw jasje gestoken. De planeet waarvan sprake is in de titel is niet langer de Aarde in de verre toekomst zoals in het origineel, maar de essentie, namelijk dat de mens zélf verantwoordelijk is voor de machtsovername door de apen, blijft behouden. Eén en ander is wel in een moderner kleedje gestoken: er worden een paar dure begrippen als genetische manipulatie tegen de plot aangesmeten. De film weet echter ook radicaal met vooral de sequels te breken door de visuele aankleding: de aapprothesen ogen bijzonder realistisch, het stuntwerk is van een betere klasse, en bijvoorbeeld in de manier waarop Tim Roth als Thade rondloopt zitten veel aapachtige trekjes, waartegenover je bij veel van de oude films je toch nooit van de indruk kon ontdoen dat je naar mensen in een belachelijk apenpakje aan het kijken was. Burton maakt naar zijn eigen standaarden een redelijk ernstige film: er zitten wel visuele geintjes in, zoals een aap die aan een orgeltje staat te draaien terwijl een menselijke lilliputter geld aan het inzamelen is bij de toehoorders, maar het soort humor van een man die eerder Mars Attacks! op ons afvuurde blijft - gelukkig - achterwege. Mark Wahlberg kan als protagonist niet altijd even sterk overtuigen, maar daartegenover staan enkele zeer goed geacteerde bijrollen door onder meer Burtons vrouw Helena Bonham Carter, Tim Roth, Michael Clarke Duncan en Paul Giamatti. Het enige zeer spijtige is dat Burton niet meer kon verleid maken tot het draaien van een sequel, want deze film bevat een hoogst spraakmakende cliffhanger.

BEELD EN GELUID
Naar high definitionnormen genomen is dit beeld niet absoluut geweldig te noemen. Er zit behoorlijk wat discrepantie tussen de nachtelijke en dagscènes, waarbij het contrast niet altijd even goed uit de verf komt, en het zwart meer op donkerblauw lijkt. Er is behoorlijk wat ghosting te zien in de scènes waarin de apen hun acrobatische kunstjes vertonen, en ook bijvoorbeeld aan het interieur van het ruimteschip Oberon zijn mankementjes te zien. Anderzijds doorstaan de close-ups van de uitgebreide apenmakeup wel de lakmoesproef. Het was wenselijker geweest dat men toch maar had geopteerd voor een double layer-schijf, maar net als bij het gros van de aanvankelijke groep Fox-releases werd er behoorlijk beknibbeld op de Blu-rayproductie. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack is meer dan behoorlijk, aan de behoorlijk luide kant, met veel aandacht voor de speciale effecten, waarbij het tot tweemaal toe neerstorten van de ruimtecapsule van kapitein Davidson er bovenuit torent. Ook op de meer subtiele vlakken scoort Apes goed: de scène waarin Davidson voor de eerste keer in Ape City verzeilt, en hij in een bonte kermis terechtkomt waarin apen elkaar een scheerbeurt geven, aan een orgeltje draaien, een robbertje vechten of hun apenjongen basketbal spelen, klinkt behoorlijk overweldigend.

EXTRA'S
Hoog huis, laag huis, er zit een gierige pin in huis. De rijkgevulde 2 disk-editie van de dvd werd nog maar eens op schandelijke manier kaalgeschoren.Enkel het audiocommentaar van Tim Burton werd behouden, en ineens van Nederlandse ondertiteling voorzien. Het blijkt dat we dit laatste als een geste moeten zien, want de rijkgevulde verzameling documentairemateriaal is in een elektrische storm verzeild geraakt, en verdwenen. Omdat Burton zo'n begenadigd commentator is, krijgt deze minimale extra voor mij een heel punt (anders was het nog minder geweest). Ik ruik hier een goedkoop manoeuvre om straks een special edition Blu-ray te kunnen slijten. Het prijskaartje dat nog steeds aan dit budgettiteltje hangt, is onverantwoordelijk.

CONCLUSIE
Ik heb een lichte voorkeur voor deze versie van Planet Of The Apes over het origineel, omdat het zeker tot het betere werk van Burton behoort. De beeldkwaliteit is echter niet om over naar huis te schrijven, en het gebrek aan extra's waar deze voor de dvd wel voorhanden maken, maakt het moeilijk om deze versie aan te raden.