FILM
Na het uiteenvallen van de Sovjetunie werken KGB en FBI samen in het ontmantelen van cellen van de internationale georganiseerde misdaad. Tijdens een razzia in een Moskouse discotheek vallen er een paar schoten, en wordt mafioso Ghazzi Murad gedood door majoor Valentina Koslova (Diane Venora), en dit in een poging haar Amerikaanse collega Preston (Sydney Poitier) het leven te redden. Hierdoor heeft ze ongewild hen beiden bovenaan het to do-lijstje van Ghazzi's wraakzuchtige broer, Terek Murad, geplaatst. Murad neemt voor een niet onaardige som geld een tophuurmoordenaar onder de arm, de beruchte Jackal (Bruce Willis), een ex-militair die vroeger nog voor klusjes heeft opgeknapt voor verschillende geheime diensten. Na arrestatie en een buitensporig gewelddadige ondervraging van één van Murads handlangers komt het FBI te weten dat de Jakhals een moordaanslag beraamt. Kennelijk doelwit is Brown, hoofd van het FBI. Preston roept noodgedwongen de hulp in van een voormalige IRA-terrorist, Declan Mulqueen (Richard Gere), die één van de weinigen is die de Jakhals kan identificeren. Mulqueen heeft nog een slordige twintig jaar voor de boeg wegens wapentrafiek, en eist uiteraard in ruil voor zijn medewerking op zijn minst een herziening van zijn straf. Ook zijn voormalige vriendin, Isabella (Mathilda May), een terroriste van de ETA, kan de Jakhals desnoods identificeren, en één van Mulqueens voorwaarden sine qua non is dat zij eerst en vooral in veiligheid wordt gebracht. Maar de Jakhals is zijn voorbereidingen aan het treffen om dood en paniek te zaaien: hij koopt een onvoorstelbaar grote mitrailleur, reist het ganse Noordatlantische continent rond om zijn achtervolgers af te schudden, en doodt al lachend al wie hem daarbij voor de voeten loopt, zoals het een goede jakhals betaamt.

Losjes gebaseerd op de film The Day Of The Jackal van Fred Zinnemann uit 1973 is uit de originele film enkel het idee van een huurmoordenaar zonder gezicht behouden, want een moordcomplot op president Charles De Gaulle, zoals in de originele film, is een beetje te laat natuurlijk. De hernieuwde context van een gezamenlijke war on terrorism over de breuklijnen van de voormalige Koude Oorlog heen maakt het verhaal actueel - na 11 september zelfs iets té actueel. The Jackal is een uitermate spannende thriller; het grootste deel van de plot draait om de minutieuze voorbereidingen die de Jakhals aan het treffen is om zijn slag te slaan, de achteloosheid waarmee hij de éne na de andere hindernis "opruimt", en de hele resem valse identiteiten die hij zich aanmeet. Anderzijds is er de verhaallijn rond Mulqueen en het wankele vertrouwen dat hij tracht op te bouwen door zijn goeie wil om mee te werken bij de arrestatie van de Jakhals. Een dergelijk verhaaltje - ex-gevangene helpt politie in ruil voor strafvermindering - hebben we al ontelbare keren vroeger gezien, maar bij deze film is het gegeven wel bijzonder goed uitgewerkt, met toch personages met een beetje diepgang. Vooral Willis kan zijn talent uitvoerig tonen in de totaal van menselijke emoties ontdane Jakhals; de andere aangename acteerverrassing is de ingetogen maar efficiënte stijlvolle rol van Sydney Poitier. En bovendien vinden we Richard Gere nog altijd beter in een actiespektakel als dit dan in de ontelbare melodrama's en romantische komedies die hij beter niet op zijn palmares had laten schrijven. De film breit de éne actiescène na de andere naadloos aan elkaar, trekt alle registers uit het genre open (helikopters, ontploffende wagens, en een achtervolging in de metro) en bevat alles behalve dooie momenten. Soms is het wel een beetje over the top, want de manier waarop Willis alwéér een lijk achterlaat heeft ons op gegeven moment zelfs in een lachkramp doen schieten, en dat kon toch ook niet de bedoeling zijn geweest?

BEELD EN GELUID
The Jackal is de volgende in de rij backcatalogus-heruitgaven van Universal; alhoewel het kleurenpalet redelijk stevig is worden de huidtinten wat kunstmatig overgebracht. De belichting is helderder en het contrast met de donkere scènes meer geprononceerd dan op de dvd, maar de ouderdom van de film is toch méér te merken dan alleen aan het feit dat deze nog dateert uit een era waarin Bruce Willis nog haar had. De film heeft nog een grainy uitzicht en is gelukkig niet overmatig overgeprocessed, maar hier en daar is het geheel wat aan de softe kant en laten de details het wat afweten. De DTS-HD MA 5.1-track vult voor een actiefilm op leeftijd vrij goed de soundstage, en klinkt niet afgevlakt, maar de muziek klinkt soms lichtjes off-key. De drukte in een Russische nachtclub en de onheilspellende stilte in een verlaten parkeergarage zijn twee van de extremen die allebei voldoende ambience in het home threatre brengen. De dialogen zijn netjes afgelijnd.

EXTRA'S
Het mocht weer eens niets kosten. Deze bare bones-release heeft niets van het bonusmateriaal dat op de dvd terug te vinden was. De nieuwsoortige menu's voor Universal-backcatalogustitels blijft een crappy bedoening.

CONCLUSIE
The Jackal is sfeervolle thriller met een film noir-randje. De technische impact van deze Blu-ray is bevredigend maar een echte toprelease is het niet; het schromelijk ontbreken van bonusmateriaal maakt dat u uw dvd toch best niet in de ramsj gooit.