De BBC-serie Cranford werd in 2007 het slachtoffer van de door de Britse overheid opgelegde besparingsmaatregelen én van de enorme bijval die een andere serie, nl. Lark Rise To Candleford (2008), genoot en waarvan de plannen voor een vervolgreeks al klaar lagen. Dat Cranford twee jaar later toch een ultiem vervolg kreeg, was vooral het resultaat van massa’s protestbrieven waarmee fans de Britse Openbare Omroep bestookten. De uitkomst is niet een vijfdelig, maar een tweedelig vervolg, zij het dat de beide afleveringen afklokken op iets minder dan 90 minuten elk, terwijl Seizoen 1 vijf afleveringen van elk 50 minuten bevatte. De spoeling is dus iets dunner in Return To Cranford en jammer genoeg geldt dat ook voor de inhoud, want het lijkt er een beetje op alsof de beste stukken uit de romans van de Engelse schrijfster Elizabeth Gaskell in Seizoen 1 terecht zijn gekomen waardoor er voor Return To Cranford alleen nog wat restjes overbleven.
 

 

De makers nemen de draad weer op in augustus 1844. De bejaarde Miss Matty Jenkyns (Judi Dench) is blij met het nieuws dat haar jongere broer Peter definitief teruggekeerd is uit India en zijn intrek neemt in hun beider geboortehuis. Sinds de dood van hun oudste zus Deborah was het stil geworden in de veel te grote woning, maar nu lijkt de toestand zich geleidelijk te normaliseren. De werkzaamheden die de spoorweg in de voorbije jaren tot op vijf mijl van het stadje heeft gebracht, zijn stilgevallen tot groot verdriet van bouwheer Captain Brown, maar zijn pr-afdeling is er nooit in geslaagd om de inwoners van Cranford op andere gedachten te brengen. De dood van Lady Ludlow zorgt evenwel voor een aardverschuiving, want haar erfgenamen zien zich verplicht om een deel van het immense landgoed te verkopen ten einde de schulden te betalen die haar zoon in Italië heeft gemaakt, o.a. voor de bouw van een peperdure villa. Maar daarmee heeft Captain Brown de handen niet vrij, want op het uitgestippelde traject tot Cranford ligt nog een perceel met vier woonhuizen van Mr. Brixton, zelf net teruggekeerd naar Cranford na een heel lange afwezigheid en vastberaden om de ongereptheid van het stadje en z’n omgeving te bewaren. Z’n zoon denkt daar anders over, maar het is Miss Matty Jenkyns die als eerste gaat twijfelen als ze hoort dat een aantal ondernemers de stad dreigt te verlaten voor naburige stadjes en plaatsjes waar de trein wél stopt en waar de economie bijgevolg beter floreert. Dus besluit ze om het met Captain Brown op een akkoordje te gooien om de publieke opinie in Carnford op andere ideeën te brengen. Het ompraten van Mr. Brixton is wellicht het grootste probleem, want die heeft ondertussen z’n handen vol met de amoureuze intenties van zijn zoon William, afgestudeerd in Eton: het meisje van diens keuze is volgens Mr. Brixton van te lage afkomst en een eventueel huwelijk zou Williams kansen op een grote politieke carrière in Londen tenietdoen.
 

 

Return To Cranford moet het doen met minder verhaallijnen en minder steracteurs, want Julia Sawallah (Jessie Brown), postmeesteres Dorcas Lane uit Lark Rise to Candleford, is uit de serie verdwenen, en Claudie Blakley (Emma uit Lark Rise To Candleford) moet het stellen met een zeer kleine rolletje. Dat heeft het voordeel dat beide series veel minder op elkaar gaan lijken, maar voor Sawallah en Blakley was er vooral sprake van een praktisch probleem: ze konden hun medewerking aan twee series nog moeilijk combineren met hun theaterwerk. Met het gevolg dat Judi Dench een grotere rol voor haar rekening mag nemen, maar dat is uiteraard geen probleem voor een actrice die zich in de loop der jaren zeer nadrukkelijk heeft bewezen in een aantal James Bond-films. Haar personage Miss Matty Jenkyns wordt de spilfiguur in Return to Cranford en bovendien kan ze rekenen op het grote talent van Imelda Staunton (Mrs. Pole), Deborah Findlay (Mrs. Tomkinson), Barabara Flynn (Mrs. Jamieson) en Julia McKenzie (Mrs. Forrester), een kwartet van bejaarde dames dat leven in de brouwerij brengt en dat centraal staat in de humoristische en komische verhaallijnen van de serie. Met z’n vijven geven ze Return to Cranford z’n unieke look en feel, want meer dan in Lark Rise to Candleford spelen grappige misverstanden en naïef bijgeloof een vooraanstaande rol en telkens zijn de roddelende dametjes zowel aanstichter als slachtoffer van de meest bizarre gebeurtenissen en situaties.
 

 

Het is dan ook jammer dat de verhaallijnen bij momenten te mager en te onbeduidend zijn om de aandacht van de toeschouwer/kijker gaande te houden. Return to Cranford is nooit vervelend of saai, maar de snelheid en het tempo van Seizoen 1 blijven achterwege en nogal wat anekdotes zijn redelijk voorspelbaar. Bovendien zijn een aantal rollen te weinig interessant, niet voldoende uitgewerkt of gewoon té onduidelijk voor wie Seizoen 1 heeft gemist. Voor de jonge Mary Smith (Lisa Dillon) is er bijv. nog nauwelijks verhaalstof overgebleven en dus verdwijnt het personage zonder veel omhaal nog voor het einde van aflevering 1. Hetzelfde geldt voor Lady Ludlow (Francesca Annis) die in het begin van aflevering 1 overlijdt om plaats te maken voor een financieel intrige omtrent haar verwende zoon en z’n Italiaans homovriendje. Het intrige omtrent de jonge Harry Gregson, het zoontje van een voormalige landarbeider op het kasteel, die door toedoen van de overleden rentmeester een dure opleiding op een privéschool kan volgen, spreekt bovendien nauwelijks tot de verbeelding omdat de makers er niet in slagen om de sympathie van de kijker voor het personage te winnen.
 

 

Het is jammer dat Return to Cranford de zwanenzang is geworden van een serie die veelbelovend van start ging in Seizoen 1. De overlappingen met Lark Rise to Candleford waren evenwel vanaf het begin te groot en de praktische mogelijkheden van de scenaristen te beperkt, en bovendien is het vervolg er alleen maar gekomen om de fans te kalmeren, wat uiteraard nooit een goed uitgangspunt is of een creatieve stimulans kan zijn. De fans van de serie zullen opnieuw met volle teugen genieten, maar het zal ze beslist opvallen dat het in Seizoen 2 allemaal veel gewoner is, ondanks de vaak boeiende acteerprestaties van Judi Dench en Imelda Staunton. Ondertussen kan de pret bij de makers van Lark Rise to Candleford niet op, want hun vierde seizoen van zes afleveringen brak begin 2011 opnieuw alle records op de BBC. En er is sprake van, jawel, een vijfde seizoen…

 

Net zoals in Seizoen 1 is het beeld van deze serie haarscherp met een uitstekend contrast en een goede diepteverhouding. Het kleurenpalet is opnieuw aantrekkelijk met nogal wat pasteltinten die dit kostuumdrama in een sfeer van nostalgie en vervlogen eenvoud wikkelen. Ongerechtigheden en andere technische mankementen zijn afwezig. De Engelse Dolby 5.1-track klinkt weer aantrekkelijk, met een aanstekelijke begintune die regelmatig tijdens de afleveringen terugkeert. Het Engels in deze serie klinkt een beetje ouderwets en deftig, maar gezien de locatie en de gebruiken uit die tijd, is er sprake van een realistische aanpak.
 

 

De dvd bevat geen extra’s.

 

Return To Cranford kan de hoge verwachtingen van Cranford seizoen 1 niet waarmaken, maar de hernieuwde kennismaking met een aantal voortreffelijke acteurs in aantrekkelijke rollen zal de fans zeker plezieren. De BBC programmeerde de serie in de kersperiode en dus haalt u deze dvd beter nu al in huis, want dan loopt u veel minder het risico dat ie straks uitverkocht is.