FILM
In New York, onder de gebouwen van de Verenigde Naties, huist een muizenorganisatie, genaamd de Rescue Aid Society. De RAS biedt hulp aan al wie erom vraagt, en ze hebben net een noodoproep in een fles van een weesmeisje, Penny (Michelle Stacy), ontvangen. De RAS zet hun agente, miss Bianca (Eva Gabor) op de zaak, geassisteerd door de moedige maar o zo bijgelovige conciërge Bernard (Bob Newhart). Ze ontdekken dat Penny ontvoerd is door het lelijke creatuur Madame Medusa (Geraldine Page), verdacht goed op Mieke Vogels gelijkend, die naarstig in een moeras op zoek is naar de Pirate's Eye, een joekel van een diamant. Hierbij wordt ze geassisteerd door haar handlanger Mr. Snoops (Joe Flynn) en twee vervaarlijke krokodillen, Nero en Brutus. Penny is klein genoeg om in de smalle opening van de grot te kunnen kruipen om naar de diamant te zoeken, alhoewel ze daarmee elke keer bij hoog water haar leven riskeert. Elke ontsnappingspoging wordt bovendien door Nero en Brutus in de kiem gesmoord. Na een dolle rit op de rug van Orville (Jim Jordan), een albatros die een vliegtuigmaatschappij uitbaat, arriveren Bernard en Bianca ook in het moeras, en staan de kleine helden voor de moeilijke taak om Penny te bevrijden.


Net als Robin Hood is The Rescuers een Wolfgang Reithermann-prent - de derde na de dood van Disney, naast De Aristokatten (1970) en Robin Hood (1973) - die eens te meer bewijst dat een eenvoudig verhaal gecombineerd met verzorgde en fantasierijke animatie een formule is voor succes. Het aardige aan deze film is het perspectief waarmee de kleine dieren de grote mensenwereld beschouwen, en enkele zeer geslaagde gags die allemaal draaien rond mensenuitvindingen op muizenformaat, zoals een albatros die fungeert als vliegtuig en een kolibrie (met een trui!) als buitenboordmotor. Wat resulteert in een film die na vijfentwintig jaar nog niets van zijn charme heeft verloren: de animatie is zeer degelijk, de decors - het naargeestige moeras en de troosteloze grootstad - zijn rijk gedetailleerd en de figuurtjes hebben karakter; vooral Eva Gabor als Bianca geeft haar figuurtje een flair van stijl mee. De film bevat enkele zeer goede uitbundige scènes, zoals die waarin de twee krokodillen Medusa's orgel naar de vernieling helpen omdat de muizen er zich in verstopt hebben, en de wilde achtervolging op het einde van de film. Zoals alle Disneyfilms barst ook deze van de karikaturen en de voorspelbare situaties, maar ze zijn wel allemaal met zeer veel zorg en in een zwierige stijl uitgewerkt. De hiaten in het scenario - Penny is de enige die met dieren kan praten, en de schildpad is ongeveer even groot als de muizen - neem je er natuurlijk voor lief bij.


BEELD EN GELUID
Net als de recent terug uitgebrachte Robin Hood is het beeldmateriaal al ettelijke jaren oud, maar de restauratie is hier erg goed gelukt. Buiten een paar artefacts in het bronmateriaal, zoals een vreselijke trilling op ongeveer 70 minuten, is het beeld zeer scherp, de kleuren zeer levendig, en zitten er nauwelijks artefacts in, maar wel behoorlijk wat grain. Ook is er hier en daar een klein probleempje met de stabiliteit van de belichting, alhoewel die niet echt stoort. Met deze release heeft Disney weer al het mogelijke gedaan om het beeld technisch aan de strengste normen te laten voldoen. In tegenstelling tot Robin Hood heeft men echter deze keer wijselijk wel de originele beeldverhouding 1.66:1 behouden, wat ons echt doet vermoeden dat men gewoon van sommige films nog wel en van andere niet meer in het bezit is van de widescreen-prints. Het Dolby Digital 5.1-geluidsspoor focust zich op de voorste kanalen, en van ruimtelijke effecten is er nauwelijks tot geen sprake. Maar zoals we reeds eerder herhaaldelijk hebben gemeld is dit, zeker voor oude films, wat ons betreft geen must. In absolute termen is dit een zeer mooie geluidstrack, met heldere dialogen, en net zoals er in het beeld een paar kleine, maar niet storende compressie-foutjes zitten, zitten er in de geluidstrack, vooral in de gezongen stukken, een paar dipjes in de toonvastheid, maar dit is ongetwijfeld de beste release op technisch vlak die van een film uit 1977 realiseerbaar was.


EXTRA'S
Aan de reeks verplicht opgelepelde cross-promotionele trailers, overigens dezelfde als bij Robin Hood, gaan we geen woorden vuilmaken. De extra's zijn in vergelijking met laatstgenoemde iets uitgebreider, maar wel een beetje raar gekozen. Om te beginnen is er een documentaire - geen animatie - van een half uur over watervogels, waarvan de relevantie voor deze film ons ontgaat, en die we eerder op een disc van National Geographic of zo zouden verwachten. Ook is het tegenwoordig bij Disney de mode om alle DVD's te voorzien van een extra cartoon, meestal met een thema gelieerd aan die van de hoofdfilm. Cartoons over muizen hebben ze uiteraard genoeg bij Disney (where else?), en daarom krijgen we hier een acht minuten durende "Three blind mousketeers" uit de oude doos voorgeschoteld. Verder nog het traditionele karaoke-nummertje en spelletje uit de reeks "op vijf minuten gemaakt", en daarnaast nog een featurette van anderhalve minuut "Under the heat", waarin de één of andere snotaap gedurende anderhalve minuut Disney mag komen opslijmen. Bij de eerste aanblik vreesden we even dat hij Road-Runner kwam imiteren. Toch opmerkelijk is er toch ook nog plaats voor een vijftiental pagina's aan conceptuele schetsen, toch iets ernstiger materiaal.


CONCLUSIE
The Rescuers is een simpele maar zeer aanstekelijke prent uit het post-Walt Disney tijdperk in de jaren '70, technisch redelijk goed op schijf gebrand, met extra's die toch een beetje boven de standaard-prut van anders uitsteken. We hopen dat de special editions van Monsters Inc. en Beauty And The Beast op dat vlak een nieuwe trend gaan zetten.