FILM
De kroning van George V van Engeland in 1911 brengt veel staatshoofden naar Londen. Onder hen bevindt zich een delegatie uit de Karpaten. Groothertog Charles (Laurence Olivier), zijn zoon koning Nicholas (Jeremy Spencer) en schoonmoeder (Sybil Thorndike) nemen hun intrek in de luxueuze ambassade van de Karpaten. Op een avond woont Charles een optreden bij en ziet daar danseres Elsie Marina (Marilyn Monroe) welke hij prompt uitnodigt voor een laat etentje op de ambassade. Charles wil haar zo snel mogelijk in bed krijgen maar slaagt daar niet in omdat Elsie de boot afhoudt. Koning Nicholas is niet tevreden over de manier van regeren van zijn vader en zoekt een manier om de macht nu al te grijpen in plaats van binnen achttien maanden wanneer hij meerderjarig wordt. Elsie komt tussen vader en zoon te zitten en zoekt naar een oplossing voor het conflict.


De eerste en enige film die onder de Marilyn Monroe Productions vlag werd gemaakt en die in het buitenland is opgenomen (Niagara en River Of No Return opgenomen in Canada er buiten gelaten). Het verhaal is gebaseerd op The Sleeping Princess van Terence Rattigan. Laurence Olivier en zijn vrouw Vivian Leigh (o.a. Gone With The Wind) speelden in de toneelversie. Men heeft Laurence benaderd met de vraag of hij zijn rol in een filmversie wou spelen. Hij ging ermee akkoord onder de voorwaarde dat hij de regie mocht doen en dat hij vermeld werd als coproducent. De opnames gingen van start maar werden ondermijnd door een slechte verstandhouding tussen de twee hoofdrolspelers. Laurence keek namelijk neer op Marilyn en beschouwde haar als iemand die enkel maar sexy moest rondlopen en voor de rest niets doen. Vanaf dat moment deed ze er alles aan om hem te irriteren. Ze kwam te laat op de set, haar acteercoach Paula Strasberg ging wat in de voeten lopen van Laurence en ze volgde de regie-aanwijzingen niet altijd. Daarbij was er nog de spanning tussen Marilyn haar man Arthur Miller en de fotograaf Milton Green (mede bezieler van Marilyn Monroe Productions) die zorgden voor een niet altijd aangename sfeer op de set. Hoewel de film schitterende acteerprestaties laat zien door Marilyn werd de film bij de pers in die tijd niet al te goed onthaald. Marilyn zet hier één van haar betere rollen neer en overtreft klassiek acteur Laurence Olivier met gemak. Voor haar rol kreeg Marilyn de “Crystal Star” in Frankrijk en de “David di Donatello” in Italië voor de beste buitenlandse actrice en was ze genomineerd voor de Britisch Academy Awards. Ondanks hun slechte verstandhouding schreef Laurence later in zijn memoires: “Ze zette een geweldige acteerprestatie neer. Marilyn was geweldig, de beste van ons allemaal.” Spijtig dat men dat op het moment zelf niet altijd heeft gezien dat ze wel degelijk een schitterende actrice was met nog enorm veel potentieel.


BEELD EN GELUID
Als de begingeneriek begint te lopen krijg je bijna een hartaanval van de slechte beeldkwaliteit. Een superkorrelig onstabiel en dof beeld vol met printbeschadigingen danst voor je ogen. Gelukkig verdwijnt dit op het moment dat de film echt begint en worden we getrakteerd op een rustiger beeld met nog lichte printbeschadigingen en met sprankelende kleuren. Acceptabel voor een film uit 1957 maar niet uitzonderlijk zeker als je het beeld gaat vergelijken met de releases van Fox uit diezelfde periode. Op geluidsgebied kan je niet lager gaan want dan heb je een “stomme” film. De 1.0 mono geluidstrack is wel duidelijk en de dialogen zijn zeer goed verstaanbaar.

EXTRA’S
Een trailer van de film (2 min.15) en een nieuwsonderwerp (40 sec.) over de aankondiging van de samenwerking van Laurence Olivier en Marilyn Monroe. Veel moeite heeft men zich niet getroost om wat meer toegevoegde waarde aan de release mee te geven.


CONCLUSIE
Een zeer leuke komedie waarin Marilyn weer het beste van zichzelf brengt. Het contrast van de speelse Elsie en de serieuze Charles geven veel leuke momenten. Een aanrader om eens te bekijken.