FILM
De grote droom van Clark Griswold (Chevy Chase) is de vakantietrip van zijn leven ondernemen, en daarom wil hij zijn vrouw Ellen (Beverly D'Angelo) en zijn kinderen (Anthony Michael Hall en Dana Barron)meenemen naar WalleyWorld, een pretpark in Californië. Hij heeft de hele trip al voorbereid, tot in de kleinste details; alleen zitten pech en tegenslag hem voortdurend op de hielen. Het begint al bij de garage, waar er een klein (!) mankementje aan zijn wagen wordt vastgesteld. Onderweg verslechtert de situatie met de minuut: Clark botst op zijn neef Eddy (Randy Quaid), een marginaal met constant geldgebrek, en die krijgt hem zo ver dat ze chagerijnige oude tante Edna (Imogen Coca) een lift geven tot in Phoenix. Bovendien wordt Clarks aandacht voortdurend getrokken door een blondje in een Ferrari (Christie Brinkley), waar zijn vrouw alsmaar meer jaloers op wordt. Wanneer de familie na talrijke omzwervingen uiteindelijk arriveert in WalleyWorld, blijkt het pretpark gesloten voor de zomer (!); en dan kan Clark zich niet meer intomen.

Soms - vooral bij veelkopers zoals ondergetekende - heb je zo van die films waarvan je je afvraagt hoe ze in hemelsnaam in je collectie zijn beland. Ik ga meestal geen DVD's kopen als ik crimineel dronken ben, dus de meest logische verklaring is deze keer niet de juiste. De Lampoon-reeks, die in America overigens veel meer succesvol is dan hier, is zo'n komedie waarvan je even twijfelt of ze echt zo slecht is, of bewust zo slecht gemaakt, en die balanceert op het randje van de pulp. Veel intrige of diepgang is er uiteraard niet in te vinden, en het overgrote deel van de grappen draait rond Chevy Chase die als een geile puber achter een fotomodel aanloopt, rol voor Christie Brinkley, een intussen waarschijnlijk al lang afgeschreven model met de intellectuele capaciteit van een garnaal. Wanneer de Griswolds al gauw gaan rondzeulen met dode familieleden, krijgt het geheel zelfs hier en daar een wat ranzig tintje. Toch zitten er een paar geslaagde grappen in, en een paar lelijke stoten onder de gordel geadresseerd aan Disneyland, en alhoewel Chevy Chase's acteertalent zich toch wel echt beperkt tot een rol van hyperkinetische dwangneuroot, is hij in die rol wel echt goed getypecast. Verder verschijnt wijlen John Candy in een klein bijrolletje, en bevat de film een paar aanstekelijke songs van Lindsay Buckingham (Fleetwood Mac).

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van deze intussen al bijna twintig jaar oude prent is maar matig, maar ook weer niet echt barslecht te noemen. Alhoewel er toch tal van kleine foutjes opzitten: hier en daar wat ruis, algemeen genomen weinig scherp, een klein beetje telecine-wobble en nogal wat aliasing. Met de kleuren valt het alleszins nogal redelijk mee. De geluidstrack is - hou u vast - echte, onvervalste mono, wat voor het bespreken van o.m. de ruimtelijke effecten en gebruik van de subwoofer deze bespreking gevoelig inkort. Als het een troost kan wezen, de dialoog is goed verstaanbaar.

EXTRA'S
Niet aanwezig.

CONCLUSIE
Een eerder halfbakken komedie, die ons weliswaar wel eens heeft doen glimlachen, maar een tweede of derde visie waarschijnlijk niet overleeft.