FILM
Juan Carlos Fresnadillo is een Spaanse cineast die eerder 28 Weeks Later draaide, de overbodige sequel op Boyles meesterwerk 28 Days Later. Blijkbaar geloven de studio's nog in deze regisseur, want onder de hoede van Universal mocht de man het misbaksel Intruders maken en dat met een tamelijk indrukwekkende cast.

John Farrow (Clive Owen) is een voorman die instaat voor de veiligheid van bouwvakkers. Zijn job slorpt hem volledig op zodat hij nauwelijks tijd heeft voor zijn dochter Mia (Ella Purnell) en echtgenote Susanna (Carice Van Houten). Wanneer tijdens een picknick de kat wegloopt, gebeuren er echter drastische veranderingen in Johns familieleven. Tijdens de achtervolging van het beest, ontdekt dochterlief toevallig in een oude boomstronk een handgeschreven tekst over ene Hollowface: een spook dat geen gezicht heeft en daarom  's nachts in de straten ronddwaalt op zoek naar een passend gelaat. De obsessie voor de demon, die het persoonlijke leven van zowel de dochter als de vader domineert, wordt met de dag groter. De psychiaters staan voor een onoplosbaar raadsel en in samenspraak met Susanna besluiten de zielenknijpers dat het beter is om vader en dochter te scheiden, maar het is pas dan dat de echte problemen beginnen.

Volgens Fresnadillo (die eveneens Intacto maakte) is Intruders een film die de oorsprong van de angst onderzoekt, wat grote woorden zijn voor een bovennatuurlijke thriller die kant noch wal raakt. Er is niet alleen het gebrekkige scenario dat zo verwarrend en saai is waardoor vele kijkers het schijfje uit de lader zullen halen nog voor de film is afgelopen, ook zijn zowat alle hoofdrolspelers een enorme miscasting. Iedereen weet dat Clive Owen een briljant acteur is (Closer is daar maar één voorbeeld van), maar in geen enkele scène in Intruders komt de Brit geloofwaardig over. Ook de prestaties van Carice Van Houten zijn en blijven een probleem, want ondanks haar briljante vertolking in Zwartboek van Paul Verhoeven blijft deze actrice door haar verschrikkelijk Hollands accent zowat alle buitenlandse producties waarin zij opdaagt verknoeien. Er zal ook geen enkele regisseur rondlopen (behalve Fresnadillo dan) die het in zijn hoofd haalt om een Spaanse pastoor door de Duitse superster Daniel Brühl te laten spelen en zo kunnen we wel een tijdje doorgaan, daar Intruders op alle fronten te wensen overlaat. Het is duidelijk dat de makers zich lieten inspireren door de klassiekers uit de jaren 70 zoals The Exorcist of The Omen, doch hadden ze bij het bekijken ervan beter wat opgelet, daar dit gedrocht niet meer dan een flauw en inspiratieloos afkooksel is.

BEELD EN GELUID
Intruders is een uiterst donkere film waardoor vele special effects verloren gaan en daarom is de aanschaf van deze saaie horrorthriller op Blu-ray niet echt nodig, ook al is het geluid uitmuntend.

EXTRA'S
Zoals gewoonlijk heb je hier ook de verplichte verwijderde scènes die zo'n tien minuten duren. De interviews zijn uiterst kort en Fresnadillo herhaalt zichzelf in zowat elke zin. The Making Of Intruders duurt negentien minuten, toch kom je weinig te weten over deze productie, want deze extra is niet meer dan een verzameling interviews van alle medewerkers die ervan overtuigd zijn dat ze aan de beste film aller tijden hebben meegewerkt. Een van de "wijsheden" die je hier hoort is bijv. dat Clive Owen de reïncarnatie is van Cary Grant. Zalig zijn zij die hun eigen praatjes als waarheid zien, maar of ze worden geloofd is een andere zaak.

CONCLUSIE
Intruders is een ontgoochelende thriller die zijn inspiratie haalt uit klassiekers als The Exorcist en The Omen, maar door een ongeïnspireerd en debiel scenario wordt alle filmpret verknald.