FILM
Het is ondertussen reeds een hele poos geleden dat er in Nederland nog een opmerkelijke misdaadfilm verscheen, maar Plan C. van Max Porcelijn brengt daar verandering in. Diens speelfilmdebuut, dat door de filmcritici lovend werd onthaald, is immers een schot in de roos dat ook over de Nederlandse grenzen de nodige aandacht verdient.

Ronald Plasmeyer (Ruben van der Meer) is een Amsterdamse politie-inspecteur die het niet zo nauw neemt met de wet. De agent is er bij elk misdaadonderzoek als de kippen bij om (mits een flinke betaling) allerlei bewijsstukken te verduisteren. Zijn gezinsleven is eveneens een zooitje, want niet alleen zit Ronald dagelijks te cijferen op welke manier hij zijn torenhoge gokschulden kan vereffenen, ook is de man gescheiden en moet hij lijdzaam toezien hoe zijn ex-vrouw ervoor zorgt dat de banden tussen hem en zijn zoontje Simon worden verbroken. Samen met zijn gabber Gerrit (René van 't Hof die de meeste lezers wel zullen kennen als Kees uit Flodder) probeert Ronald een stuiver bij te verdienen door het opknappen van allerlei stinkende zaakjes. Net zoals alle gokverslaafden dat doen, denkt ook Ronald dat hij zijn schulden kan betalen door steeds maar opnieuw te spelen, maar door het pokeren wordt de schuldenberg alsmaar hoger met als resultaat dat de rechercheur op een bepaald ogenblik binnen de tijdspanne van een week 10.000 euro aan een gangsterbaas moet overhandigen. Doet hij dat niet dan dreigt de booswicht om Ronalds zoontje in de zaak te betrekken. Door deze laffe intimidatie slaan de stoppen bij de agent volledig door en krijgt hij het "geniale" idee om een goktent in Amsterdam-Noord te overvallen. De opdracht lijkt simpel, maar eens de schietgrage Bram (een briljante en hilarische Ton Kas) zich bij het duo komt voegen, eindigt de hold-up in een tragisch bloedbad.
 
Max Porcelijn mag dan wel de belangrijkste ideeën uit andere films hebben gehaald, toch heeft hij van Plan C. een bijzonder originele en evenwichtige prent gemaakt die wordt gedragen door een intelligent (en vaak dolkomisch) scenario dat bol staat van onverwachte wendingen. Soms doet Plan C. je denken aan een moderne versie van onze eigen onvolprezen Zaman of het vermakelijke Frits En Freddy van Marc Punt omdat geweld en hilariteit in deze film op een vreemde wijze elkaar ontmoeten. Voor de Nederlandse kijker zal het ongetwijfeld wennen zijn om Ruben van der Meer in een serieuze rol aan het werk te zien, want de kaalkop is in het Noorden bekend wegens zijn komische rollen. Toch is de ontdekking van Plan C. zonder twijfel Ton Kas die er als de psychopathische Bram even hilarisch (en gevaarlijk) uitziet als Walter Sobchak (je weet wel, de onvergetelijke rol van John Goodman uit The Big Lebowski). Deze schoft vindt zich ondanks zijn gebreken beter dan de rest en eens hij zijn mond opent, kan je er een fortuin op verwedden dat er nadien ook doden vallen. Plan C. ging in Vlaanderen jammer genoeg onopgemerkt voorbij en alhoewel Porcelijn in zijn debuut maar al te graag zijn inspiratie uit de overbekende pareltjes van de broertjes Coen en Tarantino put, is het uiteindelijke resultaat bij momenten verbluffend geworden. Een echte tip dus, zelfs voor wie Nederlandse producties rauw lust.

BEELD EN GELUID
Over zowel de beeld- als de geluidskwaliteit valt weinig te vertellen, want beide zijn piekfijn in orde. De kleuren zijn natuurgetrouw en zoals te verwachten valt is er geen enkel spoor van filmgrain of onzuiverheden. Plan C. bestaat vooral uit (schitterende) dialogen die goed verstaanbaar zijn, ook al zijn de (Engelse) ondertitels handig voor wie niet afkomstig is uit Amsterdam.

EXTRA'S
Naast een trailer en enkele onnodige outtakes is er ook een zinloze analyse van Jaap van Heerden: een Nederlandse columnist en wetenschapsfilosoof die getrouwd was met schrijfster Renate Rubinstein. De reden waarom deze man voor deze taak werd uitgekozen is niet meteen duidelijk, want niet alleen weet de geleerde bitter weinig af van film, ook blijven zijn commentaren meestal beperkt tot een nietszeggende "nou, da's heel goed gedaan". Verder heb je als toemaatje De Ontgoocheling, één van Porcelijns kortfilms met opnieuw Ruben van der Meer in de hoofdrol.

CONCLUSIE
Wie zin heeft in het Nederlandse evenbeeld van Frits & Freddy moet beslist Plan C. een kans gunnen, het debuut van Porcelijn is immers ontroerend, soms brutaal, maar vooral enorm grappig! Een tip.