FILM
Wellicht zal je Inbred in geen enkele filmencyclopedie vinden entoch bezit deze Britse horrorfilm alle nodige ingrediënten om een cultklassieker in zijn genre te worden. De traditionele recensies waren ronduit vernietigend (wat had je anders gedacht!), maar op talrijke horrorblogs wordt Inbred als een innovatieve griezelparel aangeprezen. Natuurlijk zit regisseur Alex Chandon daar voor zeer veel tussen, want de Brit is vooral bekend door Pandaemonaeon, een documentaire over de metalformatie Cradle Of Filth.


Jeff (James Doherty) en Kate (Jo Hartley) zijn twee welzijnswerkers die met vier tieners een tochtje naar het  godvergeten gehucht Mortlake maken. Elk van de jongeren heeft wel iets op zijn kerfstok staan. De ene is een pyromaan en de andere heeft een moord gepleegd; toch geloven Jeff en Kate onverbiddelijk in de goedheid van de mens. Opvoeder Jeff heeft een specifieke opdracht bedacht. Mortlake is namelijk een plaats waar afgedankte treinstellen worden gestockeerd. Degene die erin slaagt om het hoogste gewicht aan koper te verzamelen is de winnaar. De vier jonge boefjes denken dat de trip enorm saai zal worden, maar dat is dan wel zonder de bizarre inwoners van Mortlake gerekend. Vanaf het eerste moment ontdekken de toeristen dat ze niet echt welkom zijn in het dorpje. Jeff laat zich echter niet gemakkelijk naaien, volgens de man is een Brit immers een vrije mens die gaat waar hij wil. Het duurt dan ook niet lang vooraleer de welzijnswerker het eerste slachtoffer wordt van dit zooitje ongeregeld. De prooien worden niet zo maar gemarteld, zij zijn de eregast in een gruwelshow. Er worden niet alleen naar hartenlust hoofden en benen afgehakt, ook vinden de folteraars het bijv. fijn om hun slachtoffers door paarden te vertrappen of om hun in varkensmest te doen stikken.

Je slikt eventjes? Tja, dat deden de inwoners van Thirsh in North Yorkshire alwaar de film is gedraaid ook. Die  wilden helemaal niet dat hun geliefde dorp met zo'n martelpraktijken werd geassocieerd. Zelfs de burgemeester verzette zich hevig tegen het maken van deze gruwelprent. Paul Shrimpton die samen met Chandon het script schreef kon echter de man overtuigen. Gelukkig maar, want Inbred is één van de leukste horrorfilms van de laatste jaren. Inbred is misschien de zoveelste variant op The Hills Have Eyes, toch is deze film meer dan zomaar een aaneenschakeling van bloederige taferelen. Het scenario bevat een stevige portie humor zoals alleen de Britten dat kunnen bedenken, de dialogen zijn spitsvondig en het is duidelijk dat Chandon zowel door moderne goreprenten als door stijlvolle Hammerfilms is geïnspireerd. Bovendien zijn de acteerprestaties meer dan behoorlijk. Jo Hartley was al te zien in This Is England en ook James Dohertys bekende kop duikt in talrijke Britse series op. Horrortip.


BEELD EN GELUID
Inbred is natuurlijk wel niet meteen de duurste horrorproductie, de transfer is helaas één grote mislukking. Er zijn tal van storingen en soms lijkt het wel of je alles dubbel ziet (en neen, de recensent van dienst zat niet aan de fles). In de donkere scènes zijn de kleuren vaal (en dus lelijk). Het geluid is heel wat beter en vooral de score van Dave Andrews verdient je aandacht.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze dvd en dat is jammer, want Inbred is een horrorfilm waarover we graag iets meer wilden weten.

CONCLUSIE
Inbred is natuurlijk in de eerste plaats een tip voor de horrorliefhebbers die verzot zijn op uitzinnige gruweltaferelen. Als je daarbij uitmuntend acteerwerk en hilarische dialogen optelt dan zou je Inbred het best kunnen omschrijven als een Ken Loach-achtige slasherfilm. Het lijkt een onmogelijke combinatie, maar Alex Chandon heeft bewezen dat het kan.