FILM
Een van de spijtigste zaken aan het feit dat ik op het einde van de jaren zeventig geboren ben, is dat ik te jong ben om ooit een film van John Hughes in de bioscoop te hebben gezien. Nu ja, Home Alone zag ik in de cinema, maar dat is een atypische film in zijn oeuvre. Neen, parels als Ferris Bueller's Day Off en The Breakfast Club ontdekte ik pas toen ik de tienerjaren al lang ontgroeid was. Wat zou ik niet geven om een tiener te zijn geweest in de jaren tachtig, alleen al om die bioscoopervaringen te hebben. Bovendien is het niet zo dat ik sindsdien veel kans heb gehad om in de bioscoop het equivalent van een Hughes-film te zien, want er is geen enkele filmmaker meer geweest die de stem van een generatie was. Stephen Chbosky is dat ook niet in The Perks Of Being A Wallflower, want de film speelt zich af aan het begin van de jaren negentig in plaats van in het heden. Maar de prent komt zonder meer dichter bij de treffende tieneremotie van John Hughes dan eender welke andere filmmaker de voorbije twintig jaar.

Chbosky adapteerde zijn eigen, succesvolle boek, waarin de introverte eerstejaarsstudent Charlie zijn eerste stappen op het vlak van liefde en échte vriendschap zet. Het cliché van de 'grote boze school' komt al snel om de hoek kijken. De enige die op de eerste schooldag iets in Charlie ziet, is zijn leraar Engels. Maar is het écht een goede start op je nieuwe school als je op de eerste dag enkel een leraar als vriend kan benoemen, vraagt Charlie zich terecht af. Niet veel later belandt de jongen echter in de alternatieve vriendenkliek van de extraverte, homoseksuele, twee jaar oudere Patrick en zijn halfzus Sam. Tussen de wietfeestjes en de revivals van The Rocky Horror Show door wordt Charlie stiekem verliefd op Sam, maar een relatie zit er om allerlei redenen nooit in. En naarmate het jaar vordert en Charlie beseft dat hij zijn afstuderende vrienden binnenkort heel wat minder vaak zal zien, steekt ook een demon uit zijn getroubleerde verleden weer de kop op.

Dat laatste aspect, dat een mysterieuze rode draad doorheen de film vormt, is het minst geslaagde deel van The Perks Of Being A Wallflower. Hoewel de prent ernstige thema's zeker niet mijdt, pakt de regisseur die doorgaans lichtvoetig aan, als een subtext. Maar het trauma dat Charlie moet verwerken snijdt wel héél direct een ongemakkelijke waarheid aan en breekt daardoor met de rest van de film. Bij de tweede kijkbeurt stoorde me dat vreemd genoeg een stuk minder, maar het vormt wel een smet op wat voor de rest een nagenoeg perfecte film is.

Zeldzaam zijn de films die je het gevoel geven dat je een deel van de gebeurtenissen op het scherm zelf hebt meegemaakt, maar The Perks Of Being A Wallflower is er daar een van. Deels is dat te wijten aan een steengode soundtrack die het beste van de tweede helft van de jaren tachtig combineert met songs die ik zelf hoorde tijdens mijn eerste fuiven én een voor de plot belangrijke Bowie-klassieker. Dat brengt een golf van nostalgie teweeg waaraan moeilijk te ontsnappen valt. Maar de film heeft meer merites dan als een nostalgietrip. De eenvoud van het scenario is van een verbluffende schoonheid en geeft de personages ampele ruimte om zich op unieke wijze te ontplooien.

Die personages worden bovendien heerlijk tot leven gebracht door een cast die misschien wel de beste is van het voorbije jaar. Logan Lerman geldt al jaren als een fantastisch talent, maar als Charlie toont hij zich breekbaarder en herkenbaarder dan ooit. Hij is werkelijk het ankerpunt van de film, degene aan wie we ons vastklampen op de emotionele reis en die rol vervult hij met een ontroerend aplomb. Ook Emma Watson was nooit beter als Sam. Ze bezit een wijsheid die haar leeftijd overstijgt, maar behoudt ook de naïviteit van het tienermeisje. Je kan je ook perfect voorstellen dat zij het meisje zou zijn op wie je op die leeftijd verliefd wilde worden. De derde poot van het centrale trio levert de meest verrassende vertolking: Ezra Miller kennen we nog als de beangstigende psychopaat uit We Need To Talk About Kevin, maar hier is hij de charme zelve. Wat in andere handen een clichérelnicht kon zijn, evolueert zo tot een van de meest bekllijvende homoseksuele karakters die ik ooit in een film zag. Ook de nevenrollen zijn overigens uitstekend gecast, van Dylan McDermott en Kate Walsh als Charlies ouders tot Paul Rudd, die de leraar Engels is die we allemaal hadden willen hebben.

The Perks Of Being A Wallflower is tevens een van de meest citeerbare films van de laatste tijd. Het zijn niet zozeer de oneliners die in het hoofd blijven hangen - hoewel een wel erg venijnige uitspraak van Charlie over zijn vriendinnetje hilarisch is in al zijn onderkoelde haat. Nee, het zijn de levenslessen die Chbosky het meest herkenbaar in dialogen giet. Als Charlie tegen Sam zegt dat we de liefde krijgen die we denken te verdienen, spookt er maar één ding door je hoofd: ik wilde dat ik die wijsheid had toen ik een tiener was. Dat vat in een notendop samen waarom ik The Perks Of Being A Wallflower een van de beste films van het voorbije jaar vind. Stephen Chobsky slaagt immers in wat ik niet meer voor mogelijk achtte: hij gaf me de John Hughes-ervaring. En dat verdient ongelooflijk veel respect.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit op deze dvd is helaas niet van het hoogste niveau. Met name de contrasten en de zwartlevels halen niet de hoogtes die je zou verwachten van een moderne film. De kleurenweergave en de scherpte brengen het er beter vanaf, maar kunnen een licht teleurstellende transfer niet rechttrekken. De soundtrack staat als een DTS-spoor én een DD 5.1-track op de schijf en biedt een goed evenwicht tussen de dialogen en de muziek, maar hij is zeker niet van referentiekwaliliteit.

EXTRA'S
De enige extra op de schijf is een Trailer.

CONCLUSIE
The Perks Of Being A Wallflower is een prachtige coming-of-agefilm met heerlijke vertolkingen, een dijk van een soundtrack en een scenario dat op de best mogelijke manier doet denken aan het betere werk van John Hughes. Beeld en geluid halen helaas niet het niveau dat een topfilm als deze verdient en ook een bonussectie ontbreekt jammerlijk.