Heb je dat ook dat mensen je vertellen dat ze niet begrijpen waarom iemand een Blu-ray of een dvd koopt? Mensen die het niet kunnen vatten waarom iemand een tweede (laat staan een tiende) keer naar dezelfde film kijkt? Het antwoord op die vraag is moeilijk. En toch is dat net de kern van het filmfanaat-zijn: een prent blijven bekijken. Uiteraard is dat ook (meestal toch) de reden waarom je die in je collectie wilt, want wie koopt er nu een peperdure dvd die hij maar één keer wil zien? Neen, we weten het...soms doen we dat! Thelma & Louise is daar een mooi voorbeeld van. Wellicht zal ik het scenario even goed kennen als hoofdrolspeelsters Susan Sarandon en Geena Davis, maar toch was ik onmiddellijk verkocht toen ik de Blu-ray van deze roadmovie in de winkelrekken zag liggen. En tja, op het einde wist ik dat ik die film in mijn leven nog wel een paar keer zal zien en dat ondanks een ellenlange lijst van films die ik in mijn korte aardse bestaan nog moet bekijken.
 

Het verhaal van Thelma & Louise is ondertussen overbekend. Louise (Susan Sarandon) is een serveerster van middelbare leeftijd die zin heeft om een weekendje op stap te gaan met haar hartsvriendin Thelma (Geena Davis). Louise is een vrijgevochten vrouw die niet op haar mondje is gevallen, terwijl Thelma een braaf huissloofje is dat zorgt dat haar ondankbare echtgenoot dagelijks zijn avondeten krijgt. Toch kan Louise Thelma overhalen om er een weekend op uit te trekken. Meteen bij de eerste dag loopt het echter totaal mis. In een dancing kijkt de dronken Thelma net iets te wulps in de ogen van een cowboy en ze wordt verkracht. Louise grijpt in, doch maakt de verkrachter een rotopmerking die hij beter niet had gemaakt, want hij krijgt als antwoord daarop een kogel in de buik. De pleziertrip wordt een klopjacht.
 

De zevende film van Ridley Scott (broer van wijlen Tony) veroorzaakte heel wat problemen in Hollywood. De regisseur van Alien en Blade Runner kreeg wel de toelating van de toenmalige MGM-bonzen (Alan Ladd Jr. en Rebecca Pollack) om zijn eigen koers te varen, toch zette dat achteraf veel kwaad bloed. Thelma & Louise is de eerste film in de geschiedenis waarin twee vrouwen die mannen lik op stuk geven heldinnen worden. Sarandon en Davis prijkten op de voorpagina van Time, maar het artikel ging niet over de film, wel over het feit of die evolutie wel dat was wat feministen wilden. De film werd als gewelddadig omschreven ofschoon er in totaal "maar" drie doden vallen (de protagonisten en een laffe verkrachter). Sommige goedgelovigen dachten dat deze roadmovie voor een revolutie in de filmindustrie zou zorgen, maar dat bleek niet het geval. Het was zoals Sarandon zelf zegt niet meer dan een storm in een glas water, want anno 2013 spreekt men nog steeds van chickflicks als men het over vrouwenfilms heeft, terwijl niemand het in zijn hoofd haalt om bij mannenfilms de term dickflicks te gebruiken.
 

Het is misschien een gemiste kans voor de vrouwenbeweging, toch is Thelma & Louise één van de beste Hollywoodfilms uit de jaren 90. Daar zijn verschillende redenen voor. Vooreerst is er de uitmuntende cast. De rol van twee vogelvrijverklaarde vrouwen is op het lijf van Geena Davis en Susan Sarandon geschreven. Dat was geen vanzelfsprekende keuze, want geen van beiden was in die tijd een superster en voor een film met een budget van 16 miljoen dollar was dat niet zonder gevaar. Oorspronkelijk was het de bedoeling om Michelle Pfeiffer en Jodie Foster te strikken, maar die waren op dat moment niet vrij. De studio stelde nog Frances McDormand en Holly Hunter voor, maar Scott (die aanvankelijk de prent alleen maar wilde produceren) wilde absoluut (en gelukkig maar!) Sarandon en Davis op de affiche. Ook de kleine rollen zijn één voor één magistraal. Natuurlijk hebben we Brad Pitt die voor het eerste een grote rol vertolkt. Het gerucht doet de ronde dat Pitt toen hij naar het Filmfestival van Gent kwam zich steendood verveelde, naar verluidt was er geen enkele journalist die geïnteresseerd was in een babbel met de (toen nog) nobele onbekende. Vol frustraties zocht Pitt enkele cafés in het Gentse stadscentrum op! Zoals steeds schittert ook Harvey Keitel. Ook voor hem was Thelma & Louise een zeer aparte film, want het was de eerste keer dat hij een goede kerel mocht spelen. Christopher McDonald is hilarisch als echtgenote van Thelma. Als zijn vermiste vrouw hem wanhopig belt, maakt hij zich boos over het feit dat hij daardoor zijn baseballwedstrijd op televisie mist. Er is eveneens Michael Madsen die nog maar eens een hotelkamer kort en klein mag slaan. Ten slotte is er de onvergetelijke Marco St. John als de seksistische trucker die zichzelf met trots de stormtrooper of love noemt. Volgens Scott was zijn vertolking, die uit een heleboel obscene gebaren bestaat, zo overdreven dat hij nadien aan geen vrouw meer kon geraken.
 

Andere belangrijke factoren zijn natuurlijk zowel het uitmuntende scenario als de feilloze regie van Ridley Scott. De film is grotendeels in het Grand Canyon-gebied en Utah opgenomen waarmee deze roadmovie meteen ook een eerbetoon aan John Ford is, de John Wayne-westerns Fort Apache en Red River zijn daar namelijk ook opgenomen. Scott heeft natuurlijk het voordeel van de natuurlijke pracht van het landschap, maar wat hij in Thelma & Louise doet is verbluffend. Zijn talent is uiteraard later opnieuw bevestigd met Gladiator, American Gangster en zelfs (ja dus!) Prometheus. Thelma & Louise is majestueuze cinema, kijk gewoon naar de scène waarin de twee vrouwen op de tonen van Marianne Faithfulls The Ballad Of Lucy Jordan langs de Grand Canyon hun dood tegemoet rijden. 
 

Voor ervaren filmrotten blijft het altijd de eeuwige vraag of ze een prent die ze wellicht al jaren in hun filmcollectie hebben zitten nu ook op Blu-ray moeten kopen of niet. Het antwoord is moeilijk, vooral omdat (laten we daar maar eerlijk over zijn) Blu-rays van bekende blockbusters niet bepaald goedkoop zijn. Bovendien worden er heel wat blauwe schijfjes op de markt gegooid die nauwelijks van de vroegere dvd-releases verschillen, maar gelukkig is dat bij Thelma & Louise anders. De kleuren zijn prachtig en aangezien de film een ode is aan de desolate Amerikaanse landschappen, geeft dat aanleiding tot enkele magistrale kiekjes. Het geluid is ook een voltreffer. De geluiden bij de vele achtervolgingen zitten vol energie en ook de soundtrack (ten minste als je van eigentijdse popcountry van onder andere Glenn Frey houdt) is er eentje om de vingers bij af te likken.
 

Soms zijn extra’s overbodig en je reinste tijdsverlies, maar in bepaalde gevallen is het een verrijking waarover filmfans niet uitgesproken raken en dat is het geval op deze Blu-ray. De weggelaten scènes nemen zo’n veertig minuten in beslag en ze zijn voor één keer het bekijken waard! Wel vragen we ons af waar de seksscène met Pitt en Davis is gebleven!  De opnames daarvan duurden meer dan twee dagen, maar in de film zie je daar amper een minuut van! Pitt heeft daaraan trouwens zeer slechte herinneringen overgehouden. Hij was wel apetrots dat hij mevrouw Davis op zijn schoot mocht nemen, maar Pitts soldaat ging ongewild salueren en dat zorgde voor de nodige problemen op de set.

De kwaliteit van deze extra's is op een paar krassen na genietbaar en biedt een andere kijk op de film. The Last Journey is een documentaire van een dik uur. Zoals de meeste kunstwerken is ook Thelma & Louise gewoon het resultaat van puur toeval. Callie Khouri (een regisseuse van videoclips) wilde uittesten of ze in staat was om een scenario te schrijven. De vingeroefening belandde toevallig in de handen van Scott en de rest is  filmgeschiedenis. Het liep weliswaar niet van een leien dakje. Men was in Hollywood niet gewoon dat heldinnen in de ballen van mannen durven schoppen en natuurlijk was er ook dat slechte einde! Een dure Hollywoodproductie zonder happy end, daarop zaten de meeste producenten niet te wachten, maar Scott weigerde om ook maar één zin in het originele scenario te veranderen. Hij begreep weliswaar dat hij het publiek niet te veel mocht choqueren en hij verving het oorspronkelijke (nog hardere) einde dat je ook als extra op deze release terugvindt. Zoals altijd zijn er ook nog een heleboel trailers, tv-spots en originele featurettes. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zijn er ook nog twee commentaarbanden aanwezig. Ook dat is niet zomaar opvulling, want Scott is een cineast die iets te vertellen heeft.
 

Thelma & Louise bezit alle elementen om van een klassieker te kunnen spreken. Dat geldt ook voor de excellente Blu-ray die onmisbaar is in elke zichzelf respecterende filmcollectie.