SERIE
In film en literatuur is alles mogelijk. Neem nu Quirke: een lijkenschouwer uit Dublin die na het opensnijden van een dood lichaam zelf de moorden tracht te ontrafelen. Neen, we zien het de pathologen in het echte leven nog niet zo gauw doen, maar die vloeien dan ook niet voort uit de pen van Benjamin Black, wat een pseudoniem is van de Ierse schrijver John Banville. Black schreef in totaal zes misdaadromans met Quirke in de hoofdrol waarvan de BBC er tot dusver drie heeft verfilmd. Deze drie televisiefilms die elk anderhalf uur duren, zijn nu in een box verzameld. De films zijn: Christine Falls, The Silver Swan en Elegy For April.

De scenario's van Andrew Davies en Conor McPherson maken van Quirke (Gabriel Byrne) een vreemde, mysterieuze man. Quirke is wel een alom gerespecteerde patholoog in het Dublin van de jaren 50, desalniettemin is zijn eigen leven een hoopje ellende. Als weeskind heeft hij nooit de liefde van een vader of moeder gekend, zijn huwelijk is op de klippen gelopen en hij heeft ook ergens een kind rondlopen dat niets van zijn bestaan afweet. Quirke stort zich dan maar op zijn werk, en op de fles. Er zijn opdrachten genoegen, want regelmatig wordt de Ierse hoofdstad geteisterd door misdaden. Op de één of andere manier is er altijd wel een link met Quirke, waardoor de lijkschouwer een alibi heeft om tevens de speurneus te spelen.

Ondanks het feit dat de televisiekijker murw wordt geslagen met spectaculaire reeksen als Game Of Thrones en andere Spartacussen, worden er vandaag ook nog traditionele BBC-series gemaakt. Je weet wel, zulke feuilletons (zoals we vroeger zegden) met goede acteerprestaties die je moest zien om tot de bende “intellectuelen” te behoren die destijds door Humo werd bedacht. Wij zijn anders dan de rest, weet je?

 

Quirke is een voorbeeld van een hedendaagse “ouderwetse” serie. Jonge lezers zullen zich wellicht doodergeren aan de trage regie. Eerlijkheidshalve voelt een serie als Quirke wel wat gedateerd aan, maar anderzijds is het een opluchting om te zien dat er nog een markt is voor dat soort series. De meeste scènes spelen zich binnenskamers af zodat je maar weinig te zien krijgt van het Dublin uit de jaren 50. De scenario's zijn onderhoudend, desalniettemin net iets te voorspelbaar en een echte nagelbijter is Quirke nu ook weer niet. Minpunten die weliswaar mooi worden opgevangen door de meer dan degelijke vertolkingen. Byrne is niet bepaald mijn favoriete acteur, toch is de rol van deze mysterieuze patholoog hem op het lijf geschreven. 

BEELD EN GELUID
Deze BBC-serie volgt het klassieke patroon met levensechte, maar vooral ook grijze kleuren. De meeste scènes (vooral de buitenopnames), waarin alles mooi afgelijnd en zichtbaar is, zijn vrij geslaagd. In de donkere stukken is dat helemaal niet het geval. De kleuren durven wel eens in elkaar te vloeien en omdat er weinig variatie is in het kleurenpalet, lijkt het bij momenten wat saai. Op een Iers folkdeuntje na is Quirke opgebouwd uit dialogen. Het is dus vooral het middenkanaal dat van zich laat horen.

EXTRA'S
Er staat geen bonusmateriaal op deze disk.

CONCLUSIE
Quirke is televisievoer voor kijkers die hun hart hebben verpand aan traditionele BBC-misdaadseries. Traag, een tikkeltje ouderwets, maar wel degelijk.