SERIE
De televisiewereld heeft er nog maar eens een nieuwe speurneus bij. Zijn naam is Joachim ‘Jo’ Saint-Clair en wordt vertolkt door niemand minder dan Jean Reno. Lang zullen zijn avonturen wel niet duren, want nu al heeft de Franse ster laten weten dat hij niet is geïnteresseerd in meerdere seizoenen. Hij houdt wel van het personage, maar het is gewoon zijn ding niet, aldus Reno. Maar goed, soms is het beter dat een serie niet wordt uitgemolken tot de laatste druppel. Na een wereldwijde triomf wordt het eerste seizoen van Jo nu door A-Film bij ons uitgebracht. Het zijn acht afleveringen waarin een moord moet worden opgelost die steeds op een andere locatie (De Notre-Dame, La Pigalle, Le Marais of de Place Vendôme) in Parijs is gepleegd. Ondanks het feit dat deze serie zich afspeelt in de Franse hoofdstad is deze misdaadreeks wel een product van de Amerikaanse zender Fox Crime. Dat is misschien het enige minpunt aan deze serie, het voelt immers zeer vreemd aan om Franse flikken in het Engels te horen spreken, en dan hebben we het nog niet eens over Reno's gekke accent gehad.

Saint-Clair is een flik zoals je ze tegenwoordig (gelukkig) nog maar zelden ziet. De gespierde kerel heeft een drugverleden, kent de geneugten van de fles en gaat meer dan eens en geregeld zijn boekje te buiten. Commissaris Dormont (Orla Brady) heeft al lang leren leven met haar ondergeschikte, en omdat de man bulkt van de ervaring gaat hij steeds vrijuit. Voor nieuwkomer Marc Bayard (Tom Austen) is dat heel wat moeilijker. Zijn nieuwbakken partner wil alles doen zoals hij het tijdens zijn opleiding heeft geleerd, maar zoals dat dan gaat in zo'n reeks groeien de twee naar elkaar toe tot ze een onafscheidelijk duo vormen.

Het privéleven van Jo is op zijn zachtst uitgedrukt een zooitje. Zijn ex-vrouw is net aan de gevolgen van kanker overleden en zijn relatie met dochter Adele (Heida Reed) loopt in het honderd. De detective ontdekt dat de jonge verpleegster aan de drugs zit en als hij bemerkt dat ze met het verkeerde soort jongens omgaat, wil hij vastberaden zijn nakomeling van de ondergang redden. Dat is een allesbehalve gemakkelijke opdracht, maar de agent kan rekenen op de hulp van de non (!) Karyn (Jill Hennesy), en zelfs meer dan dat!

Wie verslaafd is aan (of mogen we zeggen verwend door) de nieuwe golf van Scandinavische politiereeksen zal Jo een tikkeltje ouderwets vinden, maar dat is nou net de sterkte van de serie. De scenario's volgen het klassieke patroon, maar ze zijn interessant genoeg om je 8 afleveringen van elk 50 minuten lang voor de buis te houden. Ik heb mij altijd afgevraagd waarom Jean Reno zo'n ster is geworden, want die vent kan eigenlijk niet acteren. Maar geef toe: dit Luc Besson-product blijft wel altijd Jean Reno. Voor de rest merken we Jill Hennesy op die we kennen van successen zoals Law & Order, Crossing Jordan en Luck. Maar de echte ster is Heida Reed, die eigenlijk Heiða Rún Sigurðardóttir heet. In het oog houden die meid!

BEELD EN GELUID
Deze reeks is in onze contreien alleen maar op dvd beschikbaar, toch gaat het om een meer dan puike transfer. De details zijn goed afgelijnd, de kleuren natuurlijk en de vele straatopnames van Parijs zijn een lust voor het oog. Of ligt dat aan mijn fascinatie voor de Franse hoofdstad? Het geluid is standaard, maar zoals eerder aangehaald is het jammer om Franse agenten een moord in het Engels te horen oplossen. Maar goed, dat heeft niets met de technische kant van de zaak te maken.

EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze dvd, maar zoals ik al zo vaak heb gezegd: bij dit soort releases is dat helemaal niet nodig!

CONCLUSIE
Jo biedt wel geen frisse wind in de wereld van de politieseries, maar dankzij leuke scripts, aangename vertolkingen en vooral de aantrekkingskracht van Parijs is deze reeks een aanrader in zijn soort.