Het gaat een tijdje goed met Eline Vere, maar uiteindelijk raakt ze in een melancholieke bui en voelt ze zich weer ongelukkig, krijgt het aan de stok met haar zus Betsy, verbreekt de verloving met Otto en verkast naar Brussel en later weer naar Den Haag en retour, maar zelfs de goeduitziende St. Clare (Michael York), een Amerikaanse kennis van haar kunstzinnige neef Vincent, slaagt er niet in om haar voor langere tijd op te beuren. Zijn huwelijksaanzoek schuift ze voor zich uit en terug in De Haag raakt ze in een neerslachtige bui van eenzaamheid en melancholie die haar fataal wordt.
Eline Vere is de debuutroman van de Nederlandse auteur Louis Couperus (1863-1923). Hij schreef het boek in 1889 in naturalistische stijl, waarmee meteen de toon werd gezet voor de ongelukkige afloop van het verhaal, want de auteur tekent z’n heldin als een jonge wispelturige vrouw met een sombere kijk op het leven en een sterk gelooft in het noodlot. Inhoudelijk is er sprake van een psychologische roman, want het hoofdpersonage is het slachtoffer van haar afwijkende gedachten, van haar zenuwachtigheid en van haar moeilijk te controleren gevoelens. Bovendien voelt ze zich de gevangene van haar eigen milieu, waardoor haar verlangen naar vrijheid nooit op voldoende wijze wordt bevredigd. Marianne Basler kruipt in de huid van Eline Vere en ze doet dat met een nonchalance en vanzelfsprekendheid waardoor de meest bizarre acties die ze onderneemt toch geloofwaardig zijn. Haar personage Eline Vere krijgt op die manier de kijker vrij makkelijk op z’n hand, want zij is een dromer, maar ook een naïef en kwetsbaar schepseltje dat van het leven meer verlangt dan geld en aanzien, maar dat door omstandigheden niet uit het haar opgelegde keurslijf kan breken. Marianne Basler is in Brussel geboren, maar haar carrière (82 titels) heeft ze grotendeels in Frankrijk uitgebouwd. Bij ons was ze o.a. te zien in Het Verdriet Van België (1995) en in Farineli, Il Castrato (1994).
Bekendste gezicht in Eline Vere is uiteraard de Nederlandse actrice Monique van de Ven, maar die moet in de film de duimen leggen voor Marianne Basler, die over veel beter materiaal beschikt om zich in de kijker te werken. Van de Ven neemt de rol van Eline’s oudere zusje Betsy voor haar rekening, een mondaine vrouw die zich in alle omstandigheden naar de etiquette richt en die het bijgevolg moeilijk heeft met haar tegendraadse zusje. Van de Ven was een grote dame in de jaren 70 en 80 met optredens in bekende films zoals de schandaalfilm Turks Fruit (1973), aan de zijde van Kees Brusse in het luchtige Dakota (1974) en in Ate de Jongs Brandende Liefde (1983) naast Ellen Vogel, Hetty Block en Berend Boudewijn. Eline Vere was zover bekend haar enige samenwerking met de in Antwerpen geboren regisseur Harry Kümel, die de film voorziet van een prachtig production design en die het verschil in cultuur en sfeer tussen Den Haag en Brussel op een uitstekende manier zichtbaar maakt. Toch is Eline Vere geen topproductie, want tegenover een perfect acterende Thom Hoffman (als Vincent Vere) staat een schijnbaar weinig gemotiveerde Herman Gilis (als Otto van Erlevoort). Het taalgebruik is verrassend modern voor een roman uit de 19de eeuw en zelfs het soms wat bekakte taaltje van de Haagse elite is passabel.
