FILM
Al wie in zijn jeugd wat van godsdienst meegekregen heeft kent het verhaal van de Ark van Noah wel, of toch tot op zekere hoogte. Het nageslacht van Adam en Eva heeft het op aarde nogal bont gemaakt, de Nephilim - kinderen van vrouwen die hebben zitten rampetampen met engelen - hebben het allemaal nog wat erger gemaakt en God heeft het allemaal met lede ogen aangezien totdat hij het beu werd. Zijn houding ten opzichte van de mensheid was dringend aan herziening toe en dus besloot hij om Noah op te dragen een ark te bouwen om er dieren per koppel bijeen te brengen zodat ze de aankomende zondvloed zouden doorstaan en het leven op aarde opnieuw kon beginnen. 

Tot zover het bekende verhaal; over naar de film. Die volgt min of meer wat we u hierboven vertelden, maar er wordt naar goede Hollywoodtraditie nog wat drama toegevoegd, kwestie dat er toch nog iets nieuws te beleven valt. Anders zou het toch maar saai zijn, nietwaar?

Barbaren die beseffen dat er iets op til is en weinig goeds van zins zijn, Nephilim die hopen om toch nog verlost te worden als ze onze held helpen, de zonen van Noah die plots bedenken dat het zonder vrouw toch maar een eenzaam leven wordt, een grootvader die blijkbaar over magische krachten beschikt en een Noah die het gewicht van de wereld op zijn schouders lijkt te dragen. Aan extra inhoud en plotwendingen geen gebrek dus in deze verfilming van het Bijbelse verhaal, maar resulteert dat ook in een leuke film om naar te kijken?

Daar wringt het schoentje een beetje. De acteerprestaties zijn goed en Russell Crowe schittert wederom, maar de moraal van het verhaal ligt er zo bovenarms op dat het gewoon begint tegen te steken. De zwaarmoedige atmosfeer beukt constant als een hamer op je hersenen en alle mogelijke plezier wordt compleet de kop indrukt. Tel daar nog een time-lapsed scène bij die het tempo compleet stillegt en die nog maar eens  benadrukt dat de mensheid zich beter zou moeten gedragen en het geeuwen slaat ongenadig toe.

Regisseur Darren Aronofsky slaagt erin om alles mooi in beeld te brengen, maar alsof de ondergang van de mensheid op zich nog niet genoeg is, worden er nog allerlei hindernissen toegevoegd die het Noah alleen maar extra moeilijk maken en dat blijft maar doorgaan totdat de brave man er eindelijk de brui aan geeft en nee durft te zeggen tegen wat hij denkt dat God van hem verwacht. Geeft dat het verhaal een positieve impuls? Het lijkt ons vooral onlogisch allemaal, tenzij je ervan uitgaat dat alles wat men doet per definitie dat is wat God in gedachten had. En dat kan niet echt de bedoeling zijn, denken wij dan…

Als je niet nadenkt over wat er gebeurt op het scherm kan je misschien nog wat plezier beleven aan de pracht en praal die tevoorschijn getoverd wordt in de groots opgezette scènes en met de special effects (de ark ziet er bij voorbeeld écht goed uit!), en als diepgelovige katholiek zal je dit misschien een perfecte film vinden voor je kinderen zodat je hen erop kan wijzen dat ze braaf moeten zijn. Voor een leuke filmervaring stellen we echter voor elders te kijken, want wij vonden deze productie echt wel te deprimerend en te zwaar beladen om ze goed te kunnen noemen. En dan te bedenken dat wij het verhaal van Noah altijd als een vertelling over hoop en toekomst beschouwden…

BEELD EN GELUID
Op technisch vlak is er compleet niets aan te merken. Het beeld ziet er niet zo fantastisch mooi uit, maar dat was ook absoluut niet de bedoeling van de makers. Het kleurenpalet is een beetje doft, maar wel natuurlijk en als er felle kleuren nodig zijn, worden die schitterend in beeld gebracht. Het contrast is perfect, net zoals de zwartwaarden, en het niveau van detail is gewoonweg subliem. De scherpte is soms een klein beetje minder, maar dan zijn we echt al aan het mierenneuken. Het geluid komt met een DTS-HD 7.1-track die werkelijk even magistraal is als het beeld. Langs de voorkant wordt het breed uitgesmeerd zonder dat de dialogen eronder lijden, de subwoofer levert in de actiescènes meer dan genoeg support en de achterste kanalen mogen dan wel een beetje discreet hun werk doen, ze zijn wel permanent bezig allerlei achtergrondgeluiden uit te spuwen die de ervaring ten goede komen.

EXTRA'S
De disk die ons ter beschikking is gesteld bevat slechts 3 extra’s, maar samen zijn ze wel goed voor een uurtje additioneel plezier. In Iceland: Extreme Beauty worden de locaties getoond en gaat men dieper in op de moeilijkheden van cast & crew tijdens de opnames. Deze 20 minuten durende feature bevat redelijk wat behind-the-scenesfootage alsook interviewfragmenten met cast & crew. The Ark Exterior: A Battle for 300 Cubits en The Ark Interior: Animals Two by Two duren ook elk 20 minuten en zijn gelijksoortig qua opzet als de eerste documentaire. De eerste gaat dieper in op scènes gerelateerd aan de constructie van de ark alsook het finale gevecht, terwijl de tweede wederom de constructie bekijkt, maar ook de thema’s die de film aansnijdt.

CONCLUSIE
Een Hollywoodblockbuster die kwalitatief eigenlijk weinig mist, maar die veel te zwaar beladen aan de start verschijnt om heelhuids de finish te bereiken, laat staan om als winnaar uit de bus te komen.