FILM
Het is 1882 en Albert Stark (MacFarlane) leeft als een brave schaapsherder in het Wilde Westen waarvan hij eigenlijk een grondige afkeer heeft vanwege het constante geweld dat hem omringt in het stoffige stadje Old Stump. Het enige lichtpuntje in zijn leven is zijn vriendin Louise (Amanda Seyfried) die zich volgens hem verlaagd heeft om bij hem te zijn en voor wie hij zowat alles over heeft. Als hij zich echter uit een duel met een van de lokale cowboys lult heeft Louise het gehad met zijn in haar ogen laffe gedrag en verlaat ze hem om aan te pappen met de eigenaar van de snorrenwinkel. Voor Albert is dat de laatste druppel en hij besluit om Old Stump in te ruilen voor San Francisco. De avond voor zijn vertrekt belandt hij echter samen met zijn vrienden Edward (Giovanni Ribisi) en Ruth (Sarah Silverman) in de saloon waar hij tijdens een gevecht de net in het stadje gearriveerde Anna (Charlize Theron)weet  te redden van een gewisse dood door haar weg te trekken uit de baan van een vallende luster. Anna en Albert krijgen al snel een vriendschappelijke band met elkaar, een band die langzaam maar zeker groeit richting liefde. Anna heeft echter een geheim dat ze Albert nog niet heeft durven vertellen: ze is de vrouw van Clinch Leatherwood (Liam Neeson), de ergste outlaw van het Wilde Westen...

Seth MacFarlane is vooral bekend als de schrijver van grappige animatieseries zoals Family Guy, Dexter’s Laboratory en Johnny Bravo. Met Ted maakte hij zijn eerste grote liveactionkomediedebuut als regisseur en met A Million Ways To Die In The West zien we hem nu ook de hoofdrol voor z(n rekening nemen. En eerlijk is eerlijk: hij doet dat relatief goed. MacFarlane is misschien niet de bekendste kop die je je kan voorstellen in een film, maar we hebben niet zo snel een idee wie de doodbrave Albert beter zou kunnen spelen zonder er een geforceerde persiflage van te maken. Humor is een delicate materie en soms moet je wat meer ingetogen zijn opdat de grappen meer effect sorteren. In de rest van de cast zitten bekende namen en die doen hun ding perfect, wederom op een ingetogen manier waardoor het geheel veel beter overkomt. Er gaat bijna geen moment voorbij zonder dat er een of andere grappige situatie op het scherm passeert of een spitsvondige dialoog afgevuurd wordt, en je zal al snel merken dat er zowat constant een grijns op je gezicht staat en dat die occasioneel afgewisseld wordt met een luide lach.

A Million Ways To Die In The West is niet de beste komedie die we ooit zagen, maar het is een duidelijk intelligent geschreven film die zo boordevol subtiele (en minder subtiele) goed uitgevoerde grappen zit dat je hem met enige tussenpozen zonder probleem wederom kan bekijken om nieuwe grappige situaties te vinden.

BEELD EN GELUID
Als je nog eens een foutloze transfer wil zien dan is A Million Ways To Die In The West een uitermate goede keuze. Compressiefouten zijn compleet afwezig, het beeld ziet er enorm scherp en afgelikt uit, de kleuren zijn vol en levendig, de zwartwaarden zijn diep en vol en er is echt absoluut niets waarover we ook maar een opmerking kunnen maken. Ook het geluid is excellent met een intro die doet denken aan de oude spaghettiwesterns van Sergio Leone die de huiskamer onmiddellijk transformeert in een stoffig stadje in het midden van nergens. Alle kanalen worden ten volle benut, elke scène bevat subtiele effecten die het beeld levendig supporteren tijdens rustige momenten en als er sprake is van actie op het scherm, dan wordt het volume opgekrikt en levert de subwoofer de nodig bijval voor gevechten of geweerschoten zodat je je zowat de hele tijd betrokken voelt bij alles wat er op het scherm gebeurt. Dit terwijl de dialogen op geen enkel moment onduidelijk zijn of overstemd worden. Schitterend werk!

EXTRA'S
Audiocommentaar, verwijderde en aangepaste scènes, alternatief begin en einde, en een gag reel. De standaard extra’s zijn zoals zo vaak wederom van de partij. Daarnaast zijn er ook nog drie korte features die wat dieper ingaan op sommige aspecten van de film; A Fistful of Dirt… in your Mouth (10:49) is een Making-of waarin we meer informatie krijgen omtrent de locaties, sets, kostuums en de muziek. Once Upon a Time, in a Different West (10:06) kan je opdelen in drie stukjes waarin eerst wat dieper ingegaan wordt op het concept en de taal, waarna men de focus verlegt naar Seth MacFarlane als schrijver, regisseur en acteur, om dan te eindigen met de voornaamste castleden. De laatste feature is The Good, The Bad and the Increasingly Decreasing Population (6:41) waarin de meeste cameo’s van bekende mensen even toegelicht worden

CONCLUSIE
Het is al sinds Blazing Saddles geleden dat we nog eens een western zagen die de lachspieren zo weet aan te spreken. MacFarlane en de rest van de cast leveren goed acteerwerk waarbij het vooral opvalt dat ze niet proberen grappig te zijn, maar de situatie(s) en het goed uitgewerkte script voor zichzelf laten spreken. En het werkt.