JAMES TAYLOR - PULL OVER
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2002-12-29
CONCERT
Met October Road leverde de Amerikaanse singer-songwriter in 2001 zijn zoveelste album af, en met zijn begeleidingsband tourde hij de zomer van datzelfde jaar de States rond. De shows in Chicago en Los Angeles dienden als basis voor deze DVD, zijn tweede na "Live at the Beacon Theatre" uit 1998. Taylor was de eerste muzikant ooit die in 1968 op het legendarische Apple-label van de Beatles debuteerde. In 2001 won de man zowaar nog een Grammy als beste mannelijke popzanger, wat slechts de (voorlopig) laatste trofee was in een lange rij eerbewijzen. Hij combineert een uitzonderlijk goed singer-songwriterschap met een breed spectrum aan muziekstijlen, variërend tussen poppy folkmuziek en het iets minder toegankelijke rhythm'n'blues. Bovendien beschikt de man over een bijzonder heldere en warme stem, die doorheen de jaren alleen nog maar rijper is geworden, en nog helemaal niet door de tand des tijds is afgeschraapt. Hoewel hij in zijn liedjes vaak de loftrompet steekt over de simpele dingen des levens in het algemeen en het rurale leven in zijn thuisbasis North Carolina in het bijzonder, kan je hem nog best vergelijken met een soort John Denver waar het yahoo-rednecklaagje is afgeschraapt. James Taylors oeuvre is echter veel gevarieerder, wat ook waarschijnlijk de reden is van zijn niet aflatende succes, zowel door het publiek als door de muziekcritici. Opmerkelijk is dat de man ooit - in 1980 om precies te zijn - een album met kinderliedjes heeft neergepend voor de Amerikaanse versie van het wereldberoemde TV-programma Sesamstraat.
Maar laat ons even, in navolging van Bert en Ernie, de banaan uit ons oor halen, en het concert zelf beluisteren en bekijken. Publiek: voornamelijk dertigers en ouder, die de warmte en de intimiteit van een zaal met genummerde plaatsen verkiezen boven mega-concerten genre U2, en een projectie van nostalgische foto's op de achtergrond boven een lasershow. Setting: redelijk sober, met een vijftal muzikanten en een viertal backing-vocalisten die de setting de allure van de betere jazzclub geven. Sfeer: Taylor, de vriendelijkheid zelve, speelt met veel plezier en overgave, en geeft het publiek enkele van zijn grootste successen zoals How Sweet It Is (To Be Loved By You), het fel gesmaakte Carolina On My Mind en de onsterfelijke Carole King-cover You've Got A Friend, wat zelfs iemand die nog nooit van James Taylor heeft gehoord zonder meer zal kunnen meeneuriën. Anderzijds blijkt toch dat hij de gelegenheid te baat neemt om - uiteraard - zijn nieuwe album October Road te promoten, met minder toegankelijke nummers als Raised Up Family, On the Fourth of July en Whenever You're Ready. Deze drie nummers in het eerste deel van het concert zijn vreemd genoeg de enige die hij uit October Road ten gehore brengt, want daarna put de man verder uit zijn schijnbaar onuitputtelijke en gevarieerde collectie van aardige, ambachtelijke songs, zoals Millworker en Copperline. Naast folk en blues flirten Taylor en zijn band ook nog met stijlen als close harmony/gospel en Latijns-Amerikaanse ritmes. Eén concert van gemiddelde duur is overigens niet genoeg om een volledig overzicht van 's mans Greatest Hits te kunnen geven, want met Something In The Way She Moves en onze eigen persoonlijke favoriet, Only A Dream In Rio, ontbreken in de
PLAYLIST
- Everyday
- That's Why I'm Here
- Only One
- Frozen Man
- On The 4th Of July
- Whenever You're Ready
- Raised Up Family
- Luis Conte Percussion Solo
- Mexico
- Steamroller Blues
- Carolina In My Mind
- Millworker
- Sun On The Moon
- Junkie's Lament
- Copperline
- Shed A Little Light
- Fire & Rain
- You've Got A Friend
- Your Smiling Face
- How Sweet It Is (To Be Loved By You)
- Traffic Jam
- Knock On Wood
- You Can Close Your Eyes
- Sweet Baby James
BEELD EN GELUID
Met James Taylors muzikaal talent is er niks mis, wat we spijtig genoeg niet kunnen zeggen over de beeldkwaliteit van deze DVD. Live-registraties zijn altijd een beetje een dubbeltje op zijn kant, maar het feit dat dit concert weliswaar in breedbeeld, maar niet anamorf op de DVD is gezet, zorgt ervoor dat de imperfecties in het beeld nog wat meer geaccentueerd worden. De belichting is bij momenten belabberd, en er zitten nogal wat artefacts in het beeld, vooral in de donkerste regionen. Positief is dan weer dat het geluid zeer warm en natuurlijk klinkt, en tenminste ruimtelijk gespreid is zoals het hoort; je kan vooraan de instrumenten praktisch onderscheiden, en de galm en het applaus zit netjes achteraan. Vooral de blaasinstrumenten komen erg goed en toonzuiver uit de verf. Naast een Dolby Digital 5.1-track bevat deze schijf ook nog een PCM-track waarbij de geluiden allemaal op de voorste speakers geconcentreerd zitten, die voor de rest niet veel voorstelt.
EXTRA'S
De extra's op deze release vallen een beetje tegen. De beloofde Behind The Scenes-documentaire over het maken van de CD October Road duurt amper 10 minuten, en daarnaast vinden we alleen een biografie en een discografie van James Taylor terug. We moeten wel eerlijk toegeven dat deze twee erg gedetailleerd zijn, en bijvoorbeeld ook alle songtitels op de albums bevatten.
CONCLUSIE
James Taylors Pull Over is een erg no-nonsense concert met een erg gevarieerde selectie songs, met eerlijke ernst uitgevoerd. De beeldkwaliteit kon beter, de geluidskwaliteit - en dat blijft toch het belangrijkste - is zonder meer zeer goed.