In het holst van de nacht neemt castingspecialiste Victoria Snelling op de luchthaven van Los Angeles een taxi naar haar villa in Beverly Hills. Ze heeft 10 videobanden van evenveel jonge actrices in haar koffer, want één van haar klanten is op zoek naar een jonge vrouw die niet op haar mondjes is gevallen. Met de regisseur praat ze via haar mobieltje over haar 10 uitzonderlijke vondsten, maar het is in de taxi dat ze uiteindelijk de perfecte jonge vrouw voor de rol meent te vinden. Al loopt het niet allemaal zoals ze had gehoopt… Drie uur eerder probeert de jonge zwarte YoYo in New York een taxi aan te houden, maar zelfs als hij met z’n dollarbriefjes waaiert is er geen enkele yellow cab die stopt. Of toch, want een versleten vehikel dat zuchtend en stotend aan komt rijden, houdt uiteindelijk halt. De net uit de DDR gearriveerde taxichauffeur Helmut Grockenberger, een man van middelbare leeftijd, heeft het op de eerste dag van z’n nieuwe carrière moeilijk met de automatische versnellingsbak, maar hij is bereid om YoYo naar Brooklyn te rijden, ook al heeft hij geen idee waar dat ligt en hoe hij daar kan geraken. Gelukkig is YoYo een man met een groot hart en Helmut een Europeaan met een nog veel groter. Het wordt een dolle maar onvergetelijke rit door het nachtelijke New York.
Vervolgens draait Jim Jarmusch de klok nog een paar uur terug om de kijker in Parijs kennis te laten maken met een zwarte taxichauffeur die 2 nog zwartere zakenmannen in het holst van de nacht uit z’n taxi gooit omdat ze hem hebben beledigd. Ze hebben de rit niet betaald en dus maakt hij de schade goed door even later een jonge Parisienne op z’n achterbank plaats te laten nemen. Tot z’n verbazing is ze op dit late uur alleen op stap en blijkt ze bovendien blind te zijn en daar wil hij het fijne van weten… Ondertussen pikt een Italiaanse collega in Rome een priester op die hij voor een bisschop houdt. Nee, zijn bestemming is niet het Vaticaan en de biecht afnemen in een taxi lijkt hem ongepast. Maar de babbelgrage taxichauffeur wil per se z’n foute seksuele escapades biechten, waardoor de man van de kerk het benauwd krijgt en naar z’n pillen grijpt… en in Helsinki ten slotte laadt een taxichauffeur drie stomdronken mannen op die een paar uur lang hun ontslagen collega morele en alcoholische steun hebben gegeven, maar diens leed verbleekt bij het onfortuinlijke verhaal waarop de taxichauffeur hen onderhoudt tijdens de lange rit door een koude en ondergesneeuwde Finse hoofdstad…
Night On Earth speelt zich ’s nachts af en voor het overgrote deel in een taxi, niet echt de meest gunstigste omstandigheden voor een avontuurlijke of een uit CGI opgetrokken stoutmoedige heldenfilm, maar dat is ook niet wat Jim Jamusch voor ogen had toen hij een opvolger zocht voor Mystery Train (1989), waarin drie verhalen, het Memphis Hotel en de geest van Elvis Presley centraal staan. Alhoewel, qua sfeer en intentie staat Night on Earth beslist een stuk dichter bij die film dan bij de absurdistische fantasyfabel Dead Man (1995) die erop volgde en waarmee hij een redelijke hit scoorde. Night on Earth is een kleine intimistische film, grappig, zoals we dat van Jim Jarmusch verwachten en met personages die je als kijker meteen in het hart sluit. Dat geldt vooral voor Armin Mueller-Stahl (Angels And Demons, 2009; Buddenbrooks, 2008) die in het tweede verhaaltje bijna zichzelf speelt, want wat hij als Helmut Grockenberger over z’n verleden in de DDR tegen YoYo vertelt tijdens hun lange rit naar Brooklyn, het komt regelrecht uit z’n eigen biografie en om dat te demonstreren speelt hij op de kleine fluitjes waarmee hij als clown in de jaren zestig wereldberoemd werd in Oost-Duitsland, een act die na z’n vertrek naar de BRD achterliet, net zoals z’n jeugdherinneringen en z’n vele vrienden. Mueller-Stahl bewijst in Night on Earth dat hij als karakteracteur met weinig middelen unieke en onvergetelijke typetjes kan boetseren die de kijker emotioneren en vertederen zoals maar weinig acteurs dat kunnen. Vandaar wellicht zijn grote succes in Amerika na een vrij korte carrière in de Bondrepubliek. Zijn tegenspeler is de grappige en ontwapenende YoYo, gestalte geven door Giancarlo Esposito die u herkent als Gus Fring, de eigenaar van het fastfoodrestaurant Los Pollos Hermanos uit Breaking Bad (2009-2011), een wat luidruchtige en zenuwachtige zwarte dertiger die perfect inspeelt op de onhandigheid en de schijnbaar complete onwetendheid van z’n Europese taxichauffeur en hem op een grappige en ontroerende manier het abc van een taxichauffeur in New York bijbrengt. Armin Mueller-Stahl en Giancarlo Esposito maken van een kleine anekdote grote cinema en ze vormen samen het hoogtepunt van Night on Earth.
Wat niet betekent dat de rest van het materiaal minderwaardig zou zijn, want de Amerikaanse actrice Gena Rowlands (Paris Je t’Aime, 2006) kruipt op zeer geloofwaardige en innemende wijze in de huid van castingagent Victoria Snelling, een zeer efficiënte zakenvrouw die zich na een lange rit naar Beverly Hills verbaast over de reacties en de zeer aparte gedachtegang van taxichauffeur Corky, op een voortreffelijke manier gestalte gegeven door Winona Ryder (Black Swan, 2010). En in een taxi in Parijs maakt de Frans actrice Béatrice Dalle (Le Temps Du Loup, 2003) een uitstekende indruk als de blinde passagier die haar zwarte taxichauffeur (Isaach de Bankolé) ervan probeert te overtuigen dat haar gebrek geen obstakel is om een normaal leven te lijden, terwijl een zeer geinige Roberto Benigni (La Vita è Bella, 1997) als taxichauffeur in Rome een geestelijke de stuipen op het lijf jaagt met zijn wel heel aparte seksuele avontuurtjes.
