FILM
Avonturiers zijn van alle tijden en geen uitdaging lijkt zo gek of iemand heeft zich er wel aan gewaagd. Maar wat Robyn Davidson midden jaren zeventig presteerde, staat wel erg hoog op het lijstje van avonturentochten die amper kans op slagen hebben. In 1975, op 25-jarige leeftijd, besloot ze namelijk per kameel van Alice Springs naar de Australische westkust te trekken, een reis van 3.000 kilometer door een langgerekte, dorre, hete en nagenoeg onbewoonde woestijn. Met geld van National Geographic, veel lef en een fikse dosis doorzettingsvermogen slaagde ze echter in haar opzet. Het is het soort verhaal waarvan filmmakers maar kunnen dromen en dus is het een kleine verrassing dat het bijna veertig jaar heeft geduurd voor het verhaal van Davidson het witte doek bereikt. De lange weg naar een filmversie is gelukkig het wachten waard, want Tracks is een van de betere films die het genre de voorbije jaren heeft voortgebracht.

Als we Robyn ontmoeten, is het meteen duidelijk dat niets of niemand haar van haar doel zal afleiden, ook al zijn er een aantal stevige struikelblokken, waaronder een gebrek aan fondsen om haar trektocht aan te vatten en - zo mogelijk nog acuter - het feit dat ze nooit eerder met kamelen heeft gewerkt. Het zal uiteindelijk bijna een jaar duren eer ze haar kamelen getemd heeft (de kamelenfokker die haar in huis neemt, behandelt haar als een niets betekenende slavin) en met grote tegenzin staat ze toe dat een fotograaf van National Geographic haar om de paar weken zal opzoeken tijdens haar tocht voor een fotoreportage in het blad. Maar eenmaal aan de tocht begonnen, wordt het al snel duidelijk dat de reis niet zo idyllisch en eenvoudig zal zijn als Robyn dacht. Niet alleen de hitte maar ook de eenzaamheid spelen haar parten.

John Curran, die eerder al onder meer het uitstekende, onderschatte The Painted Veil maakte, is duidelijk iemand die van een klassieke vertelling houdt, niet alleen op narratief vlak, maar ook als het op de beelden aankomt. In tijden waarin veel regisseur de elementaire beeldtaal vergeten lijken te zijn, is dat een verademing. Bovendien sluit de stijl perfect aan bij de vertelling in Tracks: de wijdse landschappen van de Australische woestijn vragen immers om klassieke breedbeeld long-shots en een montage die je langzaam in die vreemde, geïsoleerde wereld onderdompelen. Dit helpt ook om de van nature episodische natuur van het verhaal te overstijgen. Een nadeel is dan weer dat er altijd een zekere afstandelijkheid aanwezig is door die klassieke vertelstijl.

Dat euvel wordt dan weer verholpen door de uitstekende acteerprestatie van Mia Wasikowska in de hoofdrol. De jonge Australische baant zich al jaren een intrigerende weg door het indie-filmlandschap en de rol van Robyn Davidson is zonder meer haar hoogtepunt tot nu toe. In Tracks is ze letterlijk aanwezig in elke scène en dus torst ze het gewicht van de hele film. En dat doet ze met verve. Wasikowska maakt van Davidson niet meteen het meest aimabele personage, maar ze verkoopt zonder meer de stalen gedrevenheid van de avonturierster. Ook haar relatie met haar hond, die nagenoeg de volledige reis met haar meemaakt, is ontroerend. In de enige significante bijrol bewijst ook toekomstig Star Wars-icoon Adam Driver dat hij een naam is om in het oog te houden. Zijn ietwat naïeve, comfort-toeristische fotograaf contrastreert uitstekend met de ware spirit van het avontuur die Wasikowska uitstraalt.

Als puntje bij paaltje komt, is Tracks een iets te klassieke en op veilig spelende film om zich écht in het hart van de kijker te nestelen, maar het verhaal is zo meeslepend verteld en de vertolkingen zijn zo interessant, dat je daar niet veel om geeft. De prent bevat bovendien een handvol scènes die visueel of emotioneel tot de verbeelding spreken en nog eens evenveel die zo authentiek overkomen dat je zou verwachten dat ze uit een perfect geresearchte documentaire komen. Dit is bijgevolg zonder meer een aanrader. De foto's uit de échte National Geographic-reportage over Davidsons reis zijn tijdens de eindgeneriek de kers op de taart.

BEELD EN GELUID
Het feit dat de film grotendeels bij een stralende zon is opgenomen, is uiteraard een eerste verklaring voor de extreem heldere en scherpe beelden, maar ook de kwaliteit van de transfer zelf is erg goed. Het natuurljke licht baadt de prent in een realistische gloed, digtale artefacten zijn volledig afwezig en de contrasten zijn van een erg hoog niveau. En niet alleen de beelden zijn top: ook de soundtrack klinkt schitterend. Het audiospoor moet de kijker onderdompelen in een tegelijkertijd geïsoleerde en weidse wereld en slaagt daar wonderwel in dankzij met name een subtiel gebruik van de achterste speakers. Dat zorgt ervoor dat zelfs in scènes waarin er ogenschijnlijk niets gebeurt, het audiospoor de kijker toch volledig in de film onderdompelt.

EXTRA'S
De disk bevat geen extra's.

CONCLUSIE
Tracks vertelt het fascinerende verhaal van avonturier Robyn Davidson op een klassieke maar meeslepende manier. Regisseur Curran gidst je met vaste hand door de vertelling en de vertolkingen van zowel Mia Wasikowska als Adam Driver zijn top. Hetzelfde kan gezegd worden over de beeld- en geluidstransfer, maar helaas niet over de bonussectie.