FILM
Thomas is in The Maze Runner met een handjevol vrienden ontsnapt aan The Glade, waar ze het in een dodelijk labyrint moesten opnemen tegen monsterlijke wezens. Hun "redder" is een zekere Janson (Aidan Gillen), die in een versterkte militaire basis enkele honderden "geredden" uit verschillende labyrinten onderdak verschaft. Af en toe worden er van de jongeren enkelen geselecteerd om te worden hergehuisvest in veilig gebied; maar alleen iemand met een IQ van minder dan 50 heeft niét door dat er iets niet klopt in dit plaatje. Wanneer Thomas op een hal stuit waar de zogezegd geredden aan het één of ander experiment worden onderworpen, en hij afluistert dan Janson in contact staat met Ava Paige (Patricia Clarkson), de leidster van WCKD, lijkt het dat de enige optie is om zo snel mogelijk de benen te nemen. Vooraleer het zover is, moet hij echter samen met zijn vrienden eerst Teresa (Kaya Scodelario) uit de medische faciliteit bevrijden.

 

Thomas heeft een gerucht opgevangen dat zich in de bergen een militie van de Right Arm schuilhoudt, een laatste verzetshaard tegen de dictatuur van WCKD. De tocht naar de bergen leidt echter over een apocalyptisch landschap waar dodelijk besmette zombies, de Cranks, de plak zwaaien. De Cranks nemen Winston (Alexander Flores) te grazen, want de ziekte waar ze aan leiden, blijkt extreem besmettelijk. Thomas en de zijnen vinden echter een schuilplaats bij de nukkige vrijbuiter Jorge (Giancarlo Esposito) en zijn adoptiefdochter Brenda (Rosa Salazar). De rust is echter van korte duur, want niet alleen weten ze niet waar Jorges loyaliteit ligt, ook zit Janson hen nog steeds op de hielen. Bij een aanval op Jorges schuiloord, laat die laatste de explosieven afgaan, en Thomas moet samen met Brenda de wijk nemen. Tijdens hun zoektocht naar Marcus (Alan Tudyk), een schimmige onderwereldfiguur die mogelijk de locatie van de Right Arm kent, redt Thomas Brenda's leven en bloeit er iets moois tussen de twee. Na veel omzwervingen belandt het complete gezelschap bij de leider van de Right Arm, Vince (Barry Pepper), die niet echt happig is om vreemdelingen in zijn gezelschap op te nemen. En hij heeft gelijk, want in Thomas' gezelschap zit een mol.

 

Wat je in vergelijking met andere young adult-reeksen tenminste over The Maze Runner kan zeggen, is dat auteur James Dashner zijn verhaal niet in mysterie hult, en we naast een hoop nieuwe vragen toch ook een hoop antwoorden krijgen. Duidelijk "kweekt" WCKD in de labyrinten in de lichamen van de jongeren het één of ander geneesmiddel tegen de ziekte die de wereldbevolking heeft gedecimeerd, maar is de voorraad bij lange na niet toereikend voor iedereen. Het tweede deel van een trilogie is altijd het moeilijkste, en er zit nogal veel filler material in de tocht van Thomas en zijn vrienden naar de Right Arm. Het idee van de besmettelijke epidemie van de Cranks lijkt erg op die van de zombies uit The Walking Dead, alhoewel de levende doden hier een stuk agieler zijn; iets potsierlijker is dat het niet getuigt van veel subtiliteit dat de grote Evil Corporation van dienst zichzelf duidelijk manifesteert met een naam als WCKD (lees: wicked), en toch nog probeert zichzelf als de redders des vaderlands te verkopen. Het doet me een beetje denken aan het bestelwagentje van Sardonis uit Merlina. De premisse van de machinaties van WCKD om menselijk materiaal te "oogsten" heeft dan weer een hoog Soylent Green-gehalte, en het idee van een laatste verzetshaard in de bergen doet sterk denken aan The Tripods van John Christopher. En de scène waarin Brenda bijna door een ruit valt, komt nagenoeg letterlijk uit Jurassic Park: The Lost World.

The Scorch Trials levert een flinke stoot adrenaline, maar de originaliteit is ver te zoeken. Uiteindelijk belandt Thomas op het einde van de film weer bij zijn uitgangspunt - heeft hij in het labyrint een paar keer een verkeerde afslag genomen? - en worden de pionnen in stelling gebracht voor het onvermijdelijke derde deel. De actie tussenin is vaak onnodig, en levert uiteindelijk een nuloperatie op. Veel van het acteerwerk geschiedt op automatische piloot. Vooral het generische master brain, vertolkt door Patricia Clarkson, is een voorbeeld van vlak acteerwerk. De schurk in the field Aidan Gillen heeft dan weer het voordeel dat zijn rol van ongemitigeerde schurk in het verlengde ligt van zijn iconische rol uit Game Of Thrones. Gillen is veruit de interessantste acteur uit het ensemble, maar typecasting loert om de hoek. The Death Cure staat in stelling voor 2017, laten we hopen dat niemand het onzalige idee krijgt om deze weer in twee delen op te splitsen.

BEELD EN GELUID
The Scorch Trials heeft een mooie transfer toebedeeld gekregen, waarbij weliswaar, zoals bij veel van dit soort films, de meeste shots CGI zijn en onder meer een flinke beurt color grading hebben ondergaan. De detaillering lijdt er gelukkig niet erg onder; het desolate apocalyptische landschap ziet er zelfs relatief tastbaar uit. Vooral de scène waarin Thomas en Brenda in een half omgevallen flatgebouw op de loop gaan voor een bende Cranks, is mooi gedetailleerd. Wellicht mochten de zwarte tinten iets geprononceerder geweest zijn, maar nu zijn we zout op de slak aan het strooien. De DTS-HD MA 7.1-geluidstrack is fenomenaal, wat niet verwonderlijk is voor een film waarin de action set pieces elkaar in hoog tempo opvolgen. De soundtrack klinkt wel behoorlijk bombastisch.

 
 

EXTRA'S
Waar de eerste film nog in de Verenigde Staten uitkwam mét Nederlandse ondertitels, is dat voor het tweede deel niet meer waar, en is de schijf zelf regionaal geblokkeerd. De lokale versie is echter nagenoeg identiek. De bonussectie bevat een audiocommentaar door regisseur Wes Ball, scenarist T.S. Nowlin, producent Joe Hartwick Jr. en editor Don Zimmerman met de gebruikelijke hoeveelheid weetjes. De faux documentaire Janson's Report (4:57) bevat enkele videodagboek-bekentenissen waarin Janson zijn sinistere plannen ontvouwt. 14 verwijderde en uitgebreide scènes met optioneel commentaar (17:58), eventueel te bekijken met optioneel commentaar, bevatten een paar leuke maar geen essentiële toevoegingen. De beste en tevens langste featurette is Secrets of the Scorch (52:15), een mooi overzichtswerkje met materiaal achter de schermen en interviews met cast en crew. Een subsectie met informatie over de visuele effecten bevat Visual Effects Breakdowns (1:06) met drie uitgevleesde scènes, en een Visual Effects Reel (29:55) met een staalkaart van scènes uit de film. Daarnaast krijgen we nog een flauwe gag reel (15:02), enkele galerijen met conceptuele schetsen en storyboards, twee trailers (4:05) en uiteraard een cross-promotionele trailer. De Amerikaanse schijf bevat alleen een extra collectible stripverhaal.

 

CONCLUSIE
The Scorch Trials is een aardige young adult-fantasy, die echter nergens origineel uit de hoek komt. Volgers van de franchise zullen echter allerminst teleurgesteld zijn door de goeie technische specificaties van deze schijf.