Regie: Jane Campion, Ariel Kleiman
Met: Elisabeth Moss, Nicole Kidman, David Wanham, Ewen Leslie, Gwendoline Christie, Alice Englert, David Dencik
Robin Griffin (Elisabeth Moss) is dus terug in Sydney, Australië, na het bezoek aan haar moeder in Nieuw-Zeeland, dat heel anders uitdraaide dan alle betrokkenen hadden verwacht. Op het politiekantoor in Sydney is er sprake van heel veel respect voor de manier waarop Robin in Nieuw-Zeeland te werk is gegaan, maar ze wil dat hoofdstuk zo gauw mogelijk afsluiten, want ze is er zelf net aan het ergste ontsnapt en bovendien zag ze een liefdesrelatie en een niet echt goed gepland huwelijk in rook opgaan. Het bericht over een aangespoelde reiskoffer met daarin het lijk van een jonge vrouw biedt haar de gelegenheid om het verleden uit het hoofd te zetten, maar haar chef Adrian is er niet van overtuigd dat ze klaar is voor een nieuwe opdracht en dus koppelt hij haar aan de zwangere brigadier Miranda Hilmarson (Gwendoline Christie) die verslag moet uitbrengen over Robins doen en laten, wat heel snel tot een woordenwisseling zal leiden tussen beide vrouwen en uiteindelijk ook tot een confrontatie met hun beider chef, die een buitenechtelijke relatie met Miranda blijkt te hebben.
In het eerste seizoen vernamen we dat Robin Griffin op haar zestiende het slachtoffer was van een verkrachting en dat ze de baby had afgestaan voor adoptie. Haar dochter Mary is ondertussen 17 – bijna 18 – en heeft haar een hele tijd geleden een brief geschreven waarop ze toen niet heeft gereageerd. Nu doet ze dat wel en maakt ze kennis met Mary’s pleegouders Julia (Nicole Kidman) en Pyke (Ewen Leslie) die net midden in een crisis zitten, want Julia heeft sinds kort een lesbische relatie en is halftijds bij haar vriendin ingetrokken, wat tot heftige reacties heeft geleid bij Mary. Is haar relatie met een meer dan 20 jaar oudere uit Leipzig geëmigreerde langharige kerel, die beweert over een universitaire diploma te beschikken en die er uitgesproken linkse ideeën opna houdt, een reactie op de situatie thuis? Feit is dat Puss geen al te goede indruk maakt op Julia en Pyke, die dan maar besluiten om de beweringen van de (Oost-)Duitser na te trekken.
Ondertussen heeft het onderzoek naar het lijk in de reiskoffer Robin Griffin en haar sidekick Miranda naar een bordeel in het centrum van Sydney gevoerd, maar wat er precies is gebeurd en wie het lijk in de in zee gedumpte koffer heeft gestopt, het is een moeilijke puzzel. Dat het Koreaanse meisje Cinnamon heette, dat heeft de jonge student Brett hun verteld, en als hij wraak wil nemen op diegene die hij verantwoordelijk acht voor de dood van zijn vriendinnetje, stoten de beide vrouwen op Puss, het vriendje van Mary, die veel minder onschuldig blijkt te zijn dan hij zich voordoet, want hij is niet alleen getrouwd, hij blijkt ook de spil te zijn van een illegaal netwerk dat jonge Zuid-Aziatische meisjes rekruteert als draagmoeders voor blanke Australiërs die heel veel geld veil hebben voor een baby, een procedure die volgens de Australische wet illegaal is...
Elisabeth Moss leverde een uitstekende prestatie in Seizoen 1 en heeft er geen moeite mee om op datzelfde élan door te gaan, waarbij de problemen waarmee Robin Griffin eerder werd geconfronteerd, nog een heftig staartje krijgen in dit tweede seizoen. Ze moet m.a.w. flink wat klappen incasseren, maar zelfs in fysiek zware omstandigheden laat ze zich niet intimideren en gaat ze recht op haar doel af, daarbij geholpen door een wat stuntelige en naïeve Miranda Hilmarson, op een aandoenlijke en vaak grappige manier gestalte gegeven door Gwendoline Christie, die u zich beslist herinnert als Brienne of Tarth uit Game Of Thrones (2013-2016). Nicole Kidman neemt de rol van Julia voor haar rekening, de lesbienne én adoptiemoeder van Robins dochter Mary. Het is precies 28 jaar geleden dat Kidman nog in een tv-serie acteerde en haar bijdrage is zondermeer een schot in de roos, want ze weet zich perfect staande te houden in het gezelschap van publiekslieveling Elisabeth Moss.
Jane Campion verplaatste de actie in dit tweede seizoen van het indrukwekkende Nieuw-Zeelandse landschap naar de miljoenenstad Sydney aan de zuidoostkust van Australië, maar met verrassend beeldmateriaal uit het plaatselijke prostitutie- en misdaadmilieu zorgt ze opnieuw voor een originele en aparte aanpak. Top of the Lake 2 is visueel trouwens een heel andere productie dan z'n voorganger en dat is de verdienste van de jonge Australische regisseur Artiel Kleiman.