FILM
Maniac Cop. Een titel die zichzelf uitlegt zonder dat je er in feite ook maar één seconde van hebt moeten zien, maar ook (en daar draait het hem bij ons toch om) één van de grootste successen uit het slashergenre is. Maker van deze must-see: William Lustig. Het neefje van Jake LaMotta (de bokser wiens levensverhaal in 1980 door Martin Scorsese in film werd gegoten), maar ook een zeer succesvol regisseur en vooral producer van allerlei horrorflicks (het aantal griezelfilms, vaak voor de videomarkt, waarin hij zijn geld heeft gestoken is enorm). De man begon zijn carrière als Billy Bagg met vehikels als Hot Honey en The Violation Of Claudia. Het was pas toen hij voor zijn echte naam koos dat de poppen aan het dansen gingen, want zijn debuut uit 1980 (Maniac) werd een ongelooflijk succes. Twaalf jaar volgde er zelfs een geslaagde remake met Elijah Wood. Net zoals Hitchcock vond Lustig het leuk om zelf ook in beeld te komen en dus zorgde hij ervoor dat hij zelf ook onbeduidende rolletjes in zijn films had. Of het er iets mee te maken had, weten we niet, maar het leverde hem wel kleine rolletjes op in de cultklassiekers Army Of Darkness (de hoofdrolspeler hieruit Bruce Campbell die ook in Evil Dead zat, speelde de hoofdrol in Maniac Cop) en het onvolprezen Darkman van Sam Raimi. Wij hebben het over Maniac Cop die in 1990 een tweede, en in 1993 zelfs een derde deel kreeg en waarvan er een remake van Nicolas Winding Refn in voorbereiding van is. En of we daar naar uitkijken, maar je eerst nog wat zoet houden met het origineel. 

Het verhaal van Maniac Cop is sullig en met een ontknoping die uit Jommeke lijkt te komen, maar toch werkt deze film op alle fronten. Hij is spannend en de acteurs doen zo overdreven hun best dat het hilarisch wordt. Let vooral op Richard Roundtree die je uiteraard kent van Shaft en Tom Atkins: een b-filmlegende die in massa’s klassiekers (Night Of The Creeps, The Fog van Carpenter tot Escape From New York) te zien was, maar ook gastrollen speelde in zowat iedere tv-serie uit de jaren 70 (The Fall Guy, Kojak, Baretta, Lou Grant, The Doctors…).  Niet kunnen acteren, en het toch maken. Als Steven Seagall het kan, moet iedereen het kunnen. 

Het verhaal speelt zich af in New York. Het eerste wat de kijker onder het netvlies geduwd krijgt is het beeld van een serveerster die overvallen wordt en een agent om hulp schreeuwt. De arm der wet blijkt echter te kicken op het wurgen van onschuldige mensen. En jawel, na een paar minuten vallen de slachtoffers bij bosjes. Door de getuigenissen verneemt lieutenant Frank McCrae (Tom Atkins) dat de maniak een politie-uniform draagt. Zit er in het politiekorps van New York een krankzinnige moordenaar? Door de moorden hebben de burgers geen vertrouwen meer in de flikken.

Voor het verhaal dien je het niet te doen, zeg ons trouwens voor welke slasher wel, maar Maniac Cop is er één die bij de beste uit het genre hoort. Een lekker (fout) 80’s-sfeertje en een flik om van weg te lopen! Onmisbare classic!

BEELD EN GELUID
Als een film al eens een stuiver mag kosten en je hebt niets tegen buitenlandse releases, dan raden we je toch de Britse release op Arrow Video aan. Gewoonweg omdat Arrow Video altijd beter is. Wij hebben het echter over de uitgave op Dutch FilmWorks die in de reeks Cultproof uitkwam en waar je ook bijv. The Exterminator of Frankenhooker in kan terugvinden. Grappig om te lezen hoe deze release werd aangekondigd als grindhouse (goedkope exploitatie-films met de nodige streepjes), maar daar zal zonder twijfel een marketingtechniek zijn, Planet Terror van Tarantino en Rodriguez kwam toen uit. We schrijven grappig omdat we nog maar zelden zo’n goede print gezien hebben op Dutch Film Works, en wellicht gaat het om dezelfde gerestaureerde versie van Arrow Video. Voor één keer dus de duimen omhoog (haarscherpe beelden en een mooi opgepoetst geluid)! 

EXTRA'S
Deze slashklassieker krijg je in de Benelux zonder extra’s. Die van Arrow Video (veel duurder) staat er vol van. 

CONCLUSIE
VHS-trash dat jaren later de titel verdient van cultklassieker. In uw kast!