FILM
Het afgelegen stadje Nightmute (Alaska) schrikt wakker wanneer een meisje uit de buurt vermoord teruggevonden wordt. Vermits de lokale politie met dergelijke misdaden geen ervaring heeft, wordt de hulp ingeroepen van detectives Dormer (Al Pacino) en zijn partner Eckhart (Martin Donovan). De jonge en onervaren detectiveEllie Burr (Hilary Swank) is uiterst enthousiast met de komst van Dormer vermits ze haar scriptie gebaseerd heeft op een moordzaak die hij ooit heeft opgelost. Zijn jarenlange ervaring is bijgevolg welkom. In Nightmute echter heerst op dat moment de zogenaamde Midnight Sun, een periode waar de zon ‘s nachts niet ondergaat. Vooral voor Dormer, die al slaapproblemen heeft, betekent dit een extra tegenslag. Het onderzoek ondertussen vordert behoorlijk, de politie heeft een rugzak van het meisje gevonden en poogt hiermee om de dader in een hinderlaag te lokken. Rondom een afgelegen berghut, omhuld door dikke mist, wachten ze geduldig op de dader. Die daagt ook daadwerkelijk op, maar tijdens de achtervolging schiet Dormer per ongeluk zijn partner Eckhart neer, die ter plaatse sterft. De moordenaar kan echter wel ontsnappen. Dormer wist de sporen die naar hem kunnen leiden en verzwijgt zijn fatale fout, maar gaandeweg knaagt dit stilzwijgen steeds meer aan zijn geweten. Zijn slaapeloosheid zorgt er ook nog eens voor dat hij fysiek verder aftakelt. Ondertussen krijgt Dormer een telefoontje van de moordenaar, Walter Finch, die als enige op de hoogte is van het dodelijk ongeluk. Dormer zit nu gevangen tussen twee vuren: als hij Finch vrijuit laat gaan, blijft alles bij het oude; laat hij Finch arresteren, zal deze zeker uit de biecht klappen en loopt ook Dormer tegen de lamp...


Nog voor het internationaal hoog aangeschreven Memento in roulatie kwam, was regisseur Christopher Nolan al onder de indruk van de Noorse prent Insomnia uit 1997, van regisseur Erik Skjoldbjaerg. Nolan laat het verhaal afspelen in het verre Alaska, bezaaid met vele adembenemende landschappen, en weet deze thriller tot op zekere hoogte best spannend te houden. Halverwege de film weten we reeds wie de dader is en zo kan tijdens het tweede gedeelte het psychologische kat-en-muisspelletje tussen Dormer en Finch van start gaan. Het is hier dat de eerste minpuntjes optreden. Het personage van Hilary Swank krijgt niet voldoende tijd om enige diepgang te ontwikkelen en zij dient enkel ter ondersteuning van een aantal scènes. Robin Williams speelt opnieuw een voor hem ongewone rol als slechterik en weet best te overtuigen. Het is voornamelijk Al Pacino die schittert. Hij komt zo overtuigend over en zit zo gebeiteld in zijn rol dat je als kijker eens te meer vol respect moet toekijken.

BEELD EN GELUID
Buena Vista schotelt ons een prima beeldtransfer voor. In een film als deze waar de zon nooit ondergaat, behoudt de transfer de pracht van het gediversifieerd kleurenpalet. De binnenscènes reproduceren volle en warme kleuren en staan in schril contrast met de kille buitenscènes waar de heldere beelden veeleer een witte en blauwe zeem bevatten. Detail en scherpte zijn over de gehele film goed te noemen, wat ook van het contrast gezegd kan worden. De Dolby Digital 5.1-track klinkt overtuigend over de hele lijn zonder echt te overdonderen, daar leent deze film zich niet toe vermits er veeleer gebruik wordt gemaakt van dialogen. Wanneer er dan wat meer vaart in enkele scènes komt, worden de beschikbare kanalen wel perfect aangesproken.


EXTRA’S
De interessantse audiocommentaar van de twee ingesloten tracks is zonder twijfel deze van regisseur Christopher Nolan. Hij levert enkel commentaar bij een aantal scènes in de volgorde dat ze opgenomen werden, je krijgt dus geen commentaar voorgeschoteld tijdens de gehele film. Nolan weet ons boeiende informatie te verschaffen over de technische kant van het filmen en hoe het filmproces verloopt. Minder interessant is de tweede track die gemonteerde interviewfragmenten bevat van actrice Hilary Swank, production designer Nathan Crowley, editor Dody Dorn, cinematograaf Wally Pfister en scenariste Hillary Seitz. Zij praten wat over hun ervaringen, maar de commentaar is niet scène-specifiek. Regisseur Nolan verschaft tevens nog de nodige uitleg bij een verwijderde scène die handelde over de relatie tussen Dormer en Rachel, de hoteluitbaatster. Voorts vinden we een viertal featurettes terug die handelen over het productie-ontwerp, de totstandkoming van de scènes in de mist, een algemene making of en in de laatste featurette komen mensen aan het woord die te kampen hebben met slapeloosheid en wetenschappers die het fenomeen verklaren. Heel leuk om te bekijken is het interview tussen Christopher Nolan en Al Pacino. Beiden stellen ze elkaar vragen over hun carrière en de film. En tenslotte kan je nog wat promotiemateriaal aanschouwen.


CONCLUSIE
Deze remake van regisseur Nolan heeft naast zijn goede momenten eveneens een aantal zwakkere periodes. Uit de film onthouden we voornamelijk de uitstekende acteerprestatie van Al Pacino. De dvd release scoort op technisch vlak goed tot zeer goed, en ook de extra’s mogen er wezen.