FILM 
Laten we het maar eens over wat rioolcinema hebben zoals Jan Verheyen dat in zijn boek Alle Remmen Los! verwoordt. En om de wansmaakkenner nog meer te citeren, het soort film waaraan je meer plezier beleeft door er over te lezen dan hem uit te zitten, want Prozzie is een ongelooflijke saaie, maar vooral slechte film. We hebben het wel over Prozzie als titel, maar de film kwam onder diverse titels uit. In de VS staat hij bij de kenners bekend als Olivia, terwijl andere delen van de States voor A Taste Of Sin kozen en in een deel van Europa werd hij ook nog eens uitgebracht als Double Jeopardy. Over verwarring gesproken dus, maar omdat we de blu-rayversie van 88 Films bespreken zullen we het maar op Prozzie houden.

De bedenker van dit goedje is de flamboyante Duitser Ulli Lommel die in het begin van zijn carrière samenwerkte met de beste Duitse regisseur aller tijden (en dan hebben we het natuurlijk over Rainer Werner Fassbinder) en ook een een creatieve medewerker was van Andy Warhol bij The Factory. Het was via Warhol dat Lommel dat hij met zijn punkwestern Cocaine Cowboys (waar Warhol zelf in speelt) wat bekendheid vergaarde, ofschoon deze film met heel veel liefde neergesabbeld werd door de pers. Filmen kon hij niet, maar de Duitser was wel clever genoeg om steeds op de juiste trein te springen en tot ieders verbazing scoorde hij in 1980 met The Boogeyman een enorm succes. Deze film met Suzanna Love en  John Carradine was wel niet meer dan een schaamteloze rip-off van Halloween en The Exorcist, maar dat kon Lommel geen reet schelen. De film kreeg zelfs twee sequels (Boogeyman II en Return Of The Boogeyman), maar die zijn niet door hem geregisseerd. Maar het zijn wel de vervolgfilms die aan de oorsprong van deze Prozzie liggen.  Wie de catalogus van 88 Films kent weet zonder twijfel dat die niet bepaald de goedkoopste zijn. Prijzen die rond de 12 euro beginnen en zelden of nooit zakken. Voor zo’n bedrag verwacht je toch een degelijke transfer en dat is bij deze slasher verre van het geval. Je ziet sowieso dat de film er technisch bekeken slecht aan toe is, en de 2K-restauratie maakt het wel bekijkbaar, maar het is verre van perfect en mooi is het al helemaal niet. Heel wat scenes spelen zich in de duisternis af en dan zie je als kijker niks of heb je iets wat lijkt op een grijze vlek. Op een paar dagscenes na die hooguit een paar minuten duren bevat de film ook weinig kleuren en is daardoor verre van aantrekkelijk. Het geluid is ook een probleem. Er is geen ondertiteling en het is onmogelijk om deze film zonder koptelefoon te volgen want de dialogen klinken vaag en je moet je uiterst concentreren om ze te verstaan, en dat soort inspanningen verhogen de kijkpret niet. Twee keer zwaar gebuisd dus.

EXTRA'S
De hoogste punten gaan naar de bonusdivisie, ook al zijn het twee interviews. Een kleintje met regisseur Ulli Lommel en een vrij uitgebreide babbel met cinematograaf Dave Sperling. Al bij al interessant voor wie een boontje heeft voor rioolcinema zoals we dat tegenwoordig zullen noemen. Trailers hebben normaal gezien geen extra meerwaarde voor ons, maar de Trailer Reel van 88 Films biedt een leuk overzicht van obscure (jawel) rioolcinema die je op hun label kan vinden.

CONCLUSIE
Prozzie is zo’n film waarvan de filmaffiche je wild maakt, maar eens je aan het kijken bent, komt het besef dat men je goed belazerd heeft. Een onnozel verhaal dat noch fans van thrillers of gore zal aanspreken. Komt daarbij ook nog eens het feit dat de beeld –en geluidskwaliteit van deze dure blu-ray in verhouding staat met de artistieke waarde van deze '80’s-rommel en zo weet een gewaarschuwd kijker wat hij moet doen. En neen, deze film is niet zo slecht dat hij leuk wordt, Prozzie is gewoon vervelend.