FILM
Hutch Mansell (Bob Odenkirk) heeft een saaie job bij een metaalverwerkend fabriekje, waar hij de boekhouding verzorgt. Zijn leven is één aaneenschakeling van dieptepunten, en zijn gezinnetje, moeder Becca (Connie Nielsen), zoon Blake (Gage Munroe) en dochtertje Abby (Paisley Cadorath), draait op een soms misselijkmakende routine. Op een avond krijgt de man twee inbrekers over de vloer, en Hutch laat de kans liggen om één van hen neer te slaan met een golfclub. De dieven kunnen maar met een handjevol kleingeld ontkomen, maar Hutch is eens te meer de risé van de omgeving, die allemaal grootsprakerig stellen dat zij de inbrekers wel eens een lesje zouden hebben geleerd.




Wanneer echter blijkt dat de inbrekers er met de kittiekat-armband van dochtertje Abby vandoor zijn, is de maat vol voor Hutch. Zijn lang in het verleden liggende opleiding bij het leger komt weer naar boven, en hij komt op het spoor van de inbrekers, die hij in hun huis gaat aftuigen. Op de terugweg naar huis is het beest in hem helemaal los, en op de bus neemt hij de bescherming op zich van een meisje dat door vijf dronkelappen belaagd wordt. Om een lang verhaal kort te maken: Hutch slaat de vijf het ziekenhuis is, meer dood dan levend. Eén van de slachtoffers is Teddy Kuznetsov (Aleksandr Pal), de broer van een sociopatische Russische maffiabaas, Yulian Kuznetsov (Aleksey Serebryakov). Samen met zijn bejaarde vader (Christopher Lloyd) en zijn adoptiefbroer (Robert Fitzgerald Diggs) neemt hij het op tegen de Russiche maffia...




Het compleet ongeloofwaardige Nobody moet vooral de lachers op de hand krijgen met een mengeling van gitzwarte humor en buitengewoon excessief geweld genre John Wick, waar regisseur Ilya Naishuller duidelijk de mosterd heeft gehaald. Voor het verrassingseffect rekent de regisseur op de casting van Bob Odenkirk, de sullige advocaat uit Better Call Saul, van wie je normaal gezien verwacht dat hij nog niet eens een deuk in een pak boter kan slaan. Op deze toch wel bijzondere casting na - het moet niet altijd Keanu Reeves zijn - is Nobody niet dadelijk een film die schittert door originaliteit. Toch blijft het leuk om een personage als Christopher Lloyd, die tot het einde der tijden zal verbonden blijven met zijn rol als Doc Brown uit Back To The Future, helemaal los te zien gaan. Als het bovendien de Arabieren niet zijn die als het zwarte schaap worden afgeschilderd, dan zijn het wel de Russen, die generische bordkartonnen schurken neerzetten, waarbij Aleksey Serebryakov zich bezondigt aan verregaande overacting.




De vele schietpartijen die de film rijk is, zijn nochtans goed gechoreografeerd, en hebben een hoog adrenalinegehalte. De Russen worden één voor één over de kling gejaagd, meestal door een welgemikt schot door het hoofd, en Hutch is blijkbaar zeer creatief in het bedenken van boobytraps. Er wordt echter niet veel uitgeweid over Hutch' verleden; hij maakt hoogstens gewag van het feit dat hij 'controleur' was bij diverse diensten waarvan de naam uit drie letters bestaat, maar zijn vorm van 'controleren' lijken meer op een staalkaart van deontologisch grensoverschrijdend gedrag of zelfs misdaden tegen de menselijkheid. Hutch is stikjaloers op mensen die een 'gewoon', alledaags leven leiden, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en wanneer de Russische maffia de open oorlog tegen hem verklaart, komen zijn verborgen talenten weer naar boven. De film zou evenwel niet werken met een andere acteur als Bob Odenkirk op het voorplan, omdat zijn gewelddadige manier van gewetenszuivering zo sterk contrasteert met het feit dat hij zich profileert als een onbeholpen Klungelsmurf. Of hoe een simpele inbraak uitmondt in een bendeoorlog.

BEELD EN GELUID
Nobody is een donkere, grainy film die vooral rauw dient te zijn. De bus waarop Hutch geconfronteerd wordt met vijf ruziezoekers ziet er al half afgebroken uit vooraleer de man zijn demonen loslaat, en de stad op de achtergrond is er één met verloederde buurten en schrale neonverlichting. Ook de details op Odenkirks ongeschoren baard zijn zeer levendig. Toch gaat in de duistere scènes er hier en daar wat detail verloren, en gaan de vechtscènes zodanig snel dat er af en toe wat interlacing optreedt. De witniveau's zijn eerder gebroken wit, bleek en onregelmatig; het metaalfabriek waar Hutch werkt heeft ook al zijn beste tijd gehad, en op de diverse stukken gereedschap is het roest duidelijk te onderscheiden. De Dolby Atmos-mix ondersteunt natuurlijk ook de éne schietpartij na de andere op agressieve wijze, waarbij de ruimtelijkheid goed wordt uitgespeeld, onder meer telkens er op de bus iemand met zijn hoofd tegen een ijzeren paal wordt geslagen. De schoten weerklinken goed en diep in het LFE-kanaal, en de dialogen blijven goed beluisterbaar, alhoewel er niet danig veel gesproken wordt. De keuze om de soundtrack te doorspekken met oudbollige popsongs is duidelijk afgekeken van Guardians Of The Galaxy, maar het werkt hier niet.




EXTRA'S
De bonusmaterialen zijn zowel op de UHD als op de bijhorende Blu-ray terug te vinden, wat we een positieve evolutie vinden. Er zijn twee audiocommentaartracks aanwezig, beide ingesproken door regisseur Ilya Naishuller, de éne keer met en de andere keer zonder Bob Odenkirk. Er is een reel met verwijderde scènes (4:58) zonder al te veel toelichting. Dan volgt een documentaire Hutch Hits Hard (3:52) waarin beschouwingen gemaakt worden bij het feit dat Bob Odenkirk voor het eerst in zijn carrière in een actiefilm meespeelt. Er volgen 4 documentaires "Breaking Down the Action" (19:07) waarin enkele voorname gevechtsscènes gedetailleerder tegen het licht gehouden worden: Bus Fight (5:31), Home Invasion (4:19), Car Chase (3:13) en Tool and Die (6:02) - de namen van de segmenten spreken voor zich. Een elektronisch perspakket vinden we tenslotte in Just a Nobody (12:53), met een hoop uitgebreide peptalk.

CONCLUSIE
Het zal niemand verbazen dat Nobody wellicht géén Oscars zal winnen. Bob Odenkirk casten als rauwe actieheld is de voornaamste unique selling gimmick van deze film, en de draagkracht daarvan is redelijk beperkt. Toch is de film als een vrij amusante kermisattractie, gepresenteerd op een mooie UHD, en met zijn 92 minuten duurt de actie net niet te lang.