FILM
De filmografie van Wes Craven is een dubieus geval, en dan drukken we ons nog zachtjes uit. De in 2015 overleden regisseur veranderde de horror-community met mijlpalen als A Nightmare On Elm Street, Scream, The Last House On The Left en The Hills Have Eyes, maar het liep vaak ook verkeerd af met films waar moeilijk een mening over te vormen valt. Cursed of Vampire In Brooklyn staat wel in de watchlist van iedere horrorfan vermeld, maar de liefde ervoor is vaak ver zoek. Dat geldt ook voor Shocker uit 1989. Leuk, maar ongelooflijk gedateerd en zelfs een heel klein beetje saai en stom.




Het verhaal van Horace Pinker werd bedacht door Craven als reactie op de vele A Nightmare On Elm Street-sequels die alsmaar bergaf gingen. Aanvankelijk was het de bedoeling om van Shocker een franchise te maken, maar Alive Films was zo ontgoocheld over de reacties erop (ook al liep de film tamelijk lekker in de States) dat men een streep trok over deze plannen en Craven liet werken aan The People Under The Stairs, wat wellicht de meest ondergewaardeerde film van de man is. Anno 2022 voelt Shocker enorm gedateerd aan, en dat heeft deels te maken met het feit dat dit een echte film voor de MTV-generatie was, maar ook zijn er de special effects die er tamelijk amateuristisch uitzien en nooit vindt men de juiste grappige toon waardoor het allemaal veel te geforceerd overkomt.




Horace Pinker (Mitch Pileggi) is een seriemoordenaar die in de buitenwijken van Los Angeles al meer dan dertig mensen heeft vermoord. Luitenant Don Parker (Michael Murphy) denkt dat hij weet waar hij hem kan vinden, maar de crimineel is hem te vlug af en vermoordt Parkers vrouw, pleegdochter en pleegzoon. Zijn andere pleegzoon Jonathan (Peter Berg) heeft via zijn dromen een band met Pinker, en het is dankzij deze gave dat hij zijn vader kan helpen om de beul te arresteren. Dat lukt, maar de tol is hoog en Jonathan zweert dat hij zal toezien hoe de moordenaar geëlektrocuteerd wordt op de elektrische stoel, maar ook dat loopt niet af.




Shocker is een zeer schreeuwerigere horrorfilm die volgepropt is met MTV-metal (Alice Cooper, Iggy Pop en Megadeth zijn de bekendste namen). Lawaai is er genoeg, maar helaas ook te weinig talent, want de acteerprestaties zijn zo ondermaats dat je zelden een band krijgt met de personages, iets wat voor heel wat Wes Craven-films geldt. De film is wel gemaakt in 1989, maar het voelt aan als een '90's-film inclusief de slaapwekkende special effects. Wie niets beter te doen heeft kan deze film zien als een aanvulling op de rest, maar hoge verwachten heb je beter niet.

BEELD EN GELUID
Wij kozen voor de Duitse versie die is uitgebracht is via Studio Canal en Engelstalige ondertitels bevat. Omdat de extra’s deze zijn die ook op de Shout Factory-release staan, gaan we ervan uit dat het om dezelfde transfer gaat en die is tot in de puntjes verzorgd, ook al oogt deze film qua kleurenpalet vrij verouderd. De detaillering is meer dan bevredigend en wie deze film in zijn collectie op Blu-ray wil zal geen betere koop vinden, want deze is gemakkelijk te vinden op de amazon-sites die vaak rond de zeven euro hangt. De geluidsband is een DTS-HD 2.0 in het Engels, Frans en Duits en die technisch bekeken meer dan behoorlijk is, de afgrijselijke soundtrack krijg je er als cadeautje bij.




EXTRA’S
Het extra materiaal bestaat vooral uit recente interviews. Zo kijkt Mitch Pileggi 17 minuten terug op zijn Horace Pinker-personage, terwijl Camille Cooper dat even lang doet voor haar rol. Er is ook een gesprek met producer Shep Gordon die zijn verhaal doet over hoe de film tot stand kwam. Voor de muziekfans is er de documentaire The Music Of Shocker, waarin iedere muzikant aan bod komt die heeft meegewerkt, maar anno 2022 niks meer betekent. Geen Iggy Pop of Alice Cooper dus. Ten slotte is er nog een nietszeggende storyboard versus-filmvergelijking van vier minuten.

CONCLUSIE
Toen Shocker destijds uitkwam, werd hij onthaald op zeer gemengde gevoelens en daar is anno 2022 maar bitter weinig van veranderd, en dat is vooral te wijten aan de versheidsdatum die al lang is verstreken.