FILM
Nicolas Cage en een varken, het is een premisse waarmee je een zeer uitbundige film zou verwachten, maar het speelfilmdebuut van Michael Sarnoski is dat allerminst. Meer nog, Pig moet zowat de meest ingetogen film zijn die Cage tot dusver maakte, een wraakfilm met een ecologisch kantje die qua sfeer zeer dicht aanleunt bij het werk van Kelly Reichardt, die onlangs met haar First Cow ook iets met een beest deed.




We zien Cage als Rob Feld, een kluizenaar die samen met zijn geliefde truffelvarken in het bos leeft. De man leeft afgezonderd van de samenleving en krijgt alleen maar bezoek van de hippe Amir (Alex Wolff), die met zijn flitse sportwagen de truffels komt ophalen om ze vervolgens door te verkopen aan de sterrenrestaurants. De finesse waarmee Rob omgaat met zijn voedsel verraadt dat hij betere tijden gekend heeft. De bossen van Oregon worden echter vlug ingeruild voor het wilde stadsleven van Portland wanneer Robs varken wordt gestolen en hij er alles aan doet om zijn beest terug te krijgen.




De meningen waren sterk verdeeld. Critici die anders brandhout maken van wat Cage tegenwoordig doet waren plotseling wel te spreken over Pig. Fans die Cage omarmden door zijn hersenloos straight-to-dvd films waren eerder ontgoocheld, want op het net circuleerden vergelijkingen met John Wick, maar dat is achteraf bekeken je reinste larie. Er wordt wel wat met de vuisten gemept, zeker in de ondergrondse ruimtes waar het restaurantpersoneel er in pure Fight Club-stijl illegale gevechten organiseert, maar voor de rest heeft Pig een traag tempo. Soms zelfs een beetje te traag, want af en toe kan het slome script best wel een schop in de kont gebruiken, maar Cage bewijst wel dat hij de meest vreemde rollen aankan en dat zijn filmografie er ronduit perfect had uitgezien, moest hij niet steeds voor het geld kiezen. Voor de doorsneefan is Pig zeker niet de uitgesproken Cage-favoriet, maar Michael Sarnoski levert toch maar mooi het bewijs dat eco-arthouse en aktie perfect samen kunnen vloeien die overigens gepresenteerd wordt in een aantrekkelijke menukaart.




BEELD EN GELUID
Pig verscheen bij ons via The Searchers. Voor ons ligt een zeer verzorgde Blu-ray die qua kleurenpalet eerder grijsachtig aanvoelt, zeker in het eerste deel dat zich in de mistige bossen. Wanneer het personage van Cage naar Portland trekt, komen er meer kleuren aan te pas, maar net zoals het script is ook het visuele aspect zeer ingetogen maar wel met een zo goed als technisch perfect beeld. De geluidsband is een DTS-HD MA 5.1 die het zowel moet hebben van zijn achtergrondgeluiden (zoals bijvoorbeeld het geritsel in de bossen) als van zijn (eerder zeldzame) explosieve momenten.

EXTRA'S
Op deze disk staat er geen bonusmateriaal.

CONCLUSIE
Pig is zonder meer één van de sterkste films waarin Cage de laatste jaren te zien was, maar het is ook meteen één van zijn meest ingetogen titels die voor bepaalde fans wel eens zou kunnen uitdraaien op een ontgoocheling.