FILM
Mon Légionnaire zal wel voor eeuwig en altijd vereenzelvigd blijven met het chanson van Edith Piaf, maar wie de gelijknamige film van scenarist en regisseur Rachel Lang zag, zal zich toch eerder de kont van Nika (Ina Marija Bartaité, een revelatie!) herinneren waar deze woorden op zijn getatoeëerd. Voor de jonge Oekraïense is het een onvoorwaardelijk bewijs voor de liefde die ze koestert voor Vlad (Aleksandr Kuznetsov), maar de jonge kerel heeft andere dromen. Hij wil wel trouwen met zijn geliefde, maar eerst hij wil hij de grootst mogelijke carrière in het Vreemdelingenlegioen uit de wacht slepen. Nika kan zo lang niet wachten en trekt naar Corsica, waar de echtgenotes van de soldaten in een soort van community samenwonen. Nika maakt er kennis met Céline (Camille Cottin), een advocate wiens man (Louis Garrel) officier is bij de sectie waar Vlad toebehoort.




Mon Légionnaire, dat in het buitenland werd uitgebracht als Our Me, is na Baden Baden de tweede langspeler van Rachel Lang, een Franse regisseuse die in België studeerde en de nodige militaire kennis heeft. Dat laatste zie je overduidelijk in deze titel die zich op twee fronten afspeelt. Enerzijds is er het verhaal van de vrouwen in Corsica, anderzijds trekt de camera richting Mali waar de soldaten een hachelijke missie moeten uitvoeren. Lang zag dit vanuit een bijzonder pienter uitgangspunt. Soldaten krijgen bijna nooit het totaalbeeld van de oorlog te zien. Ze zitten ergens vast, wachten op instructies of focussen zich op één bepaalde taak zonder dat ze het totaalplaatje ervan kennen. Deze vorm van moderne oorloguitvoering wordt dan ook uiterst gedetailleerd en knap weergegeven door Louis Garrel die alsmaar in codes praat en in de weer is met zijn laptop, waarmee hij aantoont welke posities zijn mannen moeten innemen. Dat levert voor de kijker geen spanning op, maar biedt wel een zeer uniek beeld van hoe een oorlog gevoerd wordt. Qua filmstijl is het overduidelijk dat Lang zeer goed gekeken heeft naar Beau Travail. Net zoals in het meesterwerk van Claire Denis dat gebaseerd was op Herman Melville's Billy Budd zien we heroïsche mannenlijven met een hoog narcistisch kantje.




Waarom deze kerels voor een leven vol discipline en gevaren kiezen, is een mysterie. Het is een manier van leven die buitenstaanders nooit zullen begrijpen, ook niet hun echtgenotes die de soldaten bijna nooit zien. Ook de jonge Nika snapt er geen moer van en wil alleen maar een gezinnetje stichten met Vlad, wat tot de nodige spanningen leidt. Door zijn stijl is Mon Légionnaire weliswaar een arthousefilm, maar de film kijkt zeer gemakkelijk weg, en hoewel Lang geen seconde zwicht voor de traditionele oorlogsfilm, levert dit toch nog een zeer merkwaardige titel op.

BEELD EN GELUID
De film verscheen bij ons op Imagine op dvd. Zoals steeds gaat het om een uiterst verzorgde arthouserelease met prachtige gevarieerde kleuren. Of je zit in het zonovergoten Corsica, of je vertoeft ergens in één of andere woestijn. De details zijn meer dan voldoende, en van enig technisch mankement is geen sprake. De film heeft een verzorgde geluidsband waar je wat Franse poptechno op terugvindt, wat actiegeluiden in de vorm van explosies en veel dialogen die een mix zijn van Frans en Oekraïens.




EXTRA'S
De extra die we hier vinden is de Big Talk die werd opgenomen via het Filmfestival van Rotterdam en ruim één duurt. Helaas is dit interview niet te bekijken. Opgenomen in coronatijd en dus heb je een Zoom-gesprek. Op zich is daar niks mis mee, maar de verbinding was allesbehalve. Af en toe valt het beeld weg, loopt er een kat in beeld en nog erger is dat het allemaal onverstaanbaar is. Het is een raadsel waarom men dit veel te lange interview in het Engels opnam, want Lang kan geen twee woorden Engels zeggen zonder eraan toe te voegen dat ze de juiste Engelse benaming er niet van kent.

CONCLUSIE
Mon Légionnaire is een bijzonder aangename film over het leven van soldaten uit het Vreemdelingenlegioen die op gevatte wijze toont hoe het er in een oorlogssituatie echt aan toegaat.