FILM
Mr. Deeds is een remake van Frank Cappa's klassieker: Mr. Deeds Goes To Town, met Gary Cooper in de hoofdrol. Al acteert Adam Sandler nog 1000 jaar, nooit zal hij het komische talent van Cooper evenaren. Dit feit spreekt al serieus in het nadeel van deze Mr. Deeds. En al heeft Sandler sinds The Wedding Singer een zeker vooruitgang geboekt, zijn acteerprestaties in deze produktie komen nog steeds niet in de buurt van wat hij in het recente Punch Drunk Love presteerde.


Het verhaal is vrij simpel: Longfellow Deeds (Sandler), een simpele jongen uit het afgelegen boerengat Mandrake Falls, erft een media-imperium ter waarde van 40 miljard dollar wanneer hij de enige erfgenaam blijkt te zijn van de exentrieke eigenaar. Het nieuws doet de lichtgelovige maar doodbrave Deeds weinig tot niks maar toch gaat hij op het aanbod in om mee te reizen naar New York, daar het imperium over te laten aan de (corrupte, wat dacht u anders) raad van bestuur, en terug te keren met het geld.

Wat zou deze komedie zijn zonder een aantrekkelijke vrouw om op verliefd te worden? Niks natuurlijk en deze keer was Winona 'sticky fingers' Ryder de gelukkige om naast Sandler nog eens een rol van enige betekenis op zich te nemen. Als Babe Bennett speelt ze de sluwe redactrice van een plaatselijke tabloid-zender. Deze heeft er alles voor over om de primeur te hebben op de Longfellow 'from zero to billion hero' Deeds. Hiervoor gaat ze undercover en palmt ze de arme Deeds helemaal in. Zoals het zo vaak gaat in dit soort films wordt ze uiteindelijk verliefd op de arme sukkel en komt alles op z'n pootjes terecht, maar niet alvorens er talrijke komische situaties de revue passeerden.


Hier en daar zitten er grappige momenten in deze Mr. Deeds en het feit dat het Sandler-personage deze keer niet tot op de laatste druppel uitgemolken wordt, heeft daar een groot aandeel in. Eerder wordt er gefocused op de lakse volksheld die langzaam verliefd wordt zodat het geheel minder snel gaat vervelen (wat we meestal hebben met Sandler-films). Jammer genoeg ontbreekt de benodigde chemistry tussen Sandler en Ryder om hier een fantastische komedie van te maken maar uiteindelijk valt het allemaal nog wel mee. Het zijn echter de nevenkarakters John Torturro (als de vliegensvlugge butler met een voetenfetisj) en Steve Buscemi (als de plaatselijke dorpsgek 'Crazy Eyes') die deze komedie boven de middelmaat uittillen.


BEELD EN GELUID
Een prachtige anamorfische beeldkwaliteit die er beter uitziet dan wat we destijds in de bioscoop voorgeschoteld kregen. We zijn het ondertussen al zo'n beetje gewend van Columbia maar telkens blijven we onder de indruk van wat we te zien krijgen. Lekker gedetailleerd, prachtige kleuren en nergens ook maar één foutje te bespeuren. Kijk maar eens aandachtig naar de scène met Deeds op het tennisveld, beter dan dit vind je niet. Af en toe is er een héél klein beetje grain op te merken maar dit euvel is zeker niet storend.

Van de soundtrack hadden we geen al te grote verwachtingen, behalve een duidelijke weergave van de stemmen en een goed geluidsveld komende van de voorste speakers. Als er daarbij nog enkele scènes aanwezig zijn met achtergrondgeluiden en muziek die de surrounds aanspreken, tja, dan zijn we helemaal tevreden. Dit is dan ook volledig het geval bij deze Mr. Deeds. Tijdens het begin van de film zijn er zelfs enkele buitenscènes die het register compleet opentrekken maar deze zijn op één hand te tellen. Een meer dan degelijke Dolby Digital 5.1-track voor een komedie.


EXTRA’S
Regisseur Steven Brill en schrijver Tim Herlihy beginnen het hoofdstuk extra's met een licht verteerbare commentaartrack vol informatie over allerhande aspekten van de film. Heel diepgaand is het geheel niet maar de twee amuseren zich kostelijk en vertellen allerlei grappige inside jokes en on-set anekdotes. Er zijn ook zeven (terecht) verwijderde scènes aanwezig met een 'play-all' optie. Verder zijn er nog drie featurettes (Clothes Make the Man, From Mandrake Falls to Manhattan en Spare No Expense). De titel van de eerste featurette zegt alles, de tweede vergelijkt deze versie van de film met het origineel en de derde overloopt de manier waarop men moeite doet om de verschillende filmlocaties op te sporen en uit te kiezen. De bloopers zijn in afschuwelijke beeldkwaliteit, veel te stil opgenomen en onzorgvuldig aan elkaar gemonteerd. Om af te sluiten zijn er nog acht Mr. Deeds greeting cards, een muziekvideo van The Dave Matthew's Band alsook de officiële trailer en cast&crew info aanwezig. Alle extra's zijn optioneel Nederlands te ondertitelen.


CONCLUSIE
Op voorwaarde dat je geen bloedhekel hebt aan Adam Sandler kan Mr. Deeds zorgen voor een avondje zorgeloos vertier. Er zijn meer dan voldoende extra's aanwezig maar jammer genoeg weinig interessante. Aan de technische kant van de dvd besteedde men wel veel aandacht.