FILM
Josh Baskin (David Moscow) is een gewone twaalfjarige die samen met zijn beste vriend, buurjongen Billy (Jared Rushton), schoolloopt, kattenkwaad uithaalt en van zijn ouders elke dag de vuilniszakken moet buiten zetten. Op een kermis geraakt Josh gefrustreerd omdat hij te klein is om op een welbepaalde rollercoaster te mogen, en hij zo de kans ontloopt om met de hippe Cynthia (Kimberlee M. Davis) in één wagentje te zitten. Bij een apparaat van de waarzegger Zoltar wenst hij dat hij volwassen zou zijn, en 's anderendaags blijkt zijn wens vervuld. Als volwassene (Tom Hanks) meent zijn moeder (Mercedes Ruehl) dat haar zoon gekidnapt is, en Josh kan maar net op tijd op de loop gaan. Samen met Billy reist hij per bus naar New York, in de hoop om daar bij de administratie te weten te komen waar er nog van die Zoltar-apparaten staan, zodat hij zich weer klein kan wensen. De administratieve mallemolen draait echter traag, en zo'n aanvraag heeft zes weken verwerkingstijd nodig. Minimum.




Josh installeert zich dan maar met zijn schaarse geld in een hotel waar wel elke nacht iemand wordt neergeschoten, en om de tijd te overbruggen, zoekt hij een baantje. Hij vindt dat bij de speelgoedfabrikant MacMillan (Robert Loggia), waar hij eerst op de afdeling computers begint. Omdat hij veel affiniteit heeft met speelgoed en wat er aanslaat bij de jeugd en niet, klimt hij binnen de week op naar onderdirecteur, en bestaat zijn taak alleen nog maar uit speelgoed keuren, waarvoor hij dan ook nog eens vorstelijk betaald wordt. Intussen trekt hij de aandacht van Susan (Elizabeth Perkins), een directiesecretaresse die in een toxische relatie met haar medewerker Paul (John Heard) verwikkeld zit, en de kinderlijke naïviteit van Josh is voor haar een aantrekkingsfactor van belang. Josh is echter nog niet toe aan een relatie. Niet moeilijk, want hij is nog maar dertien, en Billy is de enige die dat weet. Toch groeit er iets tussen Josh en Susan, maar langs de andere kant knaagt de heimwee. Dan komt Billy op de proppen met een locatie van een Zoltar-apparaat. Maar wat zal Josh nu doen?




Gary Ross en Anne Spielberg, de zus van Steven, schreven dit bijzonder nostalgisch en aandoenlijk modern sprookje, dat de marktwaarde van Tom Hanks gevoelig verhoogde. Hanks speelt met veel overtuiging een tiener gevangen in het lichaam van een dertigjarige, en hij is zijn charmante zelf. We vinden bij de producenten overigens James L. Brooks (The Simpsons, As Good As It Gets) terug, en achter de camera staat Barry Sonnenfeld (Men In Black) als director of photography. De film heeft wel wat te lijden gehad onder de tand des tijds en ziet er gedateerd uit, maar het blijft een mooie familiefilm voor alle leeftijden met vooral veel leuke humor die voor de verandering eens niet van de platte soort is. Kinderen zullen zich aangetrokken voelen door de magie van Zoltar en door de vraag wat er zou gebeuren als ze zelf plots volwassen zouden worden, volwassenen krijgen de boodschap mee dat ze het kind in zich nooit mogen loslaten.




David Moscow, die de jonge Josh speelt, krijgt niet veel schermtijd toebemeten, en het is al snel in de film dat Tom Hanks het laken naar zich toetrekt en onweerstaanbaar de show steelt. Of hij nu in zijn bijna in elkaar stortend hotel de eerste nacht om zijn moeder roept, of als een groot kind door een speelgoedfabriek loopt, Hanks bewijst dat hij in zijn acteerspel zeer veelzijdig kan zijn. Maar ook Robert Loggia en Elizabeth Perkins spelen beiden met veel overtuiging hun rol, hij als de directeur die als een soort grootvader over zijn personeel waakt, zij als ambitieuze secretaresse die nooit heeft stilgestaan bij de gevolgen van haar carrière voor haar privéleven. Deze disk was tegelijkertijd voor mij een kennismaking met de een half uur langer durende director's cut die door Fox via seamless branching op de schijf is gezet; de director's cut biedt flink wat uitdieping. Zo zien we bijvoorbeeld dat de gezinssituatie bij Billy thuis niet al te best is, en andere scènes worden emotioneel wat onthaast, zodat op het einde een volle, gevulde prent met ruimte voor karakterontwikkeling overblijft.

BEELD EN GELUID
We krijgen een HD-transfer op het originele 1.85:1-formaat waarbij de eightieskleuren een beetje de ouderdom verrader, maar toch stabiel genoeg blijven om geen storende afleiding te bezorgen. Er is genoeg contrast aanwezig, maar het mocht misschien ietsje meer zijn, en de details komen goed over, onder meer de schimmel op de muren van het hotel waar de volwassen Josh zijn eerste nacht doorbrengt. We krijgen een DTS-HD MA 5.1-track die misschien niet uitblinkt, maar het bronmateriaal vraagt daar ook niet achter. Af en toe worden de boxen eens goed opengetrokken, wanneer bijvoorbeeld Billy Idol met Hot In The City door de radio knalt en Tom Hanks en Elizabeth Perkins door het dak van een limousine door de nachtelijke straten van New York rijden. Ook de scènes in het voornoemde hotel, waar gegarandeerd elke nacht iemand afgeknald wordt, zijn mooi immersief. Hoogtepunt is echter de scène waarin Tom Hanks en Robert Loggia op een levensgroot keyboard een stukje piano spelen; de acteurs maakten er overigens een erezaak van om dit zelf te kunnen, zonder stand-ins.




EXTRA'S
Naast het feit dat je twee cuts van de film krijgt, bevat de volle schijf ook nogal wat bonusmateriaal. Voor het audiocommentaar werd iets speciaals gedaan: we krijgen in plaats van de gebruikelijke yak track een collectie historische audiofragmenten waarin diskproducent Pete Venterella en scenaristen Gary Ross en Anne Spielberg waarin de auteurs het idee voor de film pitchen, nog voordat het scenario op papier staat. Dan volgen acht verwijderde scènes (14:58) waarvan enkele voorzien van optioneel commentaar door regisseuse Penny Marshall. In Big Beginnings (16:29) vertellen opnieuw auteurs Gary Ross en Anne Spielberg, samen met producent James L. Brooks de ontstaansgeschiedenis van de film. Chemistry of a Classic (23:47) haalt cast en crew voor de camera om de film te bewieroken. In The Work of Play (9:54) komen enkele mensen aan het woord die in het echte leven met speelgoed spelen als job, dus het gegeven van de film is nog niet zo ver gezocht als we wel denken. Hollywood Backstory: Big (21:16) is een algemene making of-documentaire met aandacht voor het ontstaan van de film, keuze van regisseuse en hoofdacteur, de impact van de film en diens meer. Carnival Party Newswrap (1:33) is een kort verslag van de première, en er zijn nog 4 trailers en TV Spots (4:45) om af te sluiten. Al bij al een behoorlijk volledig pakket.

CONCLUSIE
Big is een film voor alle leeftijden met het hart op de juiste plaats, waarin geen plaats is voor boertige toestanden, maar des te meer voor lekker sentimentele eightiesnostalgie. We krijgen een Blu-ray die gegeven de ouderdom van de film nog acceptabel is, en vooral nog wat leuke extra's erbovenop.