FILM
Branch (Justin Timberlake) heeft tegen zijn vriendin Poppy (Anna Kendrick) nooit durven bekennen dat hij het kakelnestje was in de boysband BroZone, het type band waar de vrouwelijke trolletjes in bosjes bij in zwijm vallen. De vijf bandleden zijn niet dadelijk in goede verstandhouding uit elkaar gegaan, omdat hun leider, oudste broer John Dory (Eric Andre) iets te nadrukkelijk baas wilde spelen en meer inzette op artistieke perfectie dan op gewoon lol maken. Op een dag staat John nochtans voor Branch zijn deur, nadat hij een brief heeft ontvangen van hun broer Floyd (Troye Sivan). Die wordt gevangen gehouden door het succesduo Velvet (Amy Schumer) en Veneer (Andrew Rannells), die in de charts hoge toppen scheren ondanks het feit dat ze over geen greintje talent beschikken, en zo een beetje de Milli Vanilli van de trollenwereld zijn. Integendeel, ze hebben Floyd opgesloten in een soort van parfumfles waarmee ze zijn talent kunnen extraheren. Floyd is echter aan het einde van zijn krachten, en het briefje met de noodkreet komt eigenlijk van Velvet, die hoopt dat de vier andere broers zo onnozel zijn dat ze Floyd willen komen redden, en zo met ogen open in de valstrik lopen om de parfumfles opnieuw te vullen. Onderweg komt Poppy te weten dat ze nog een zus, Viva (Camila Cabello), heeft, waar ze het bestaan niet van afwist. Viva wordt echter geplaagd door trauma's uit het verleden waarbij de vroegere vijanden van de trollen, de Bergen, een belangrijke rol spelen.




Ik weet niet goed wat aangevangen met deze derde Trolls. De eerste film was nog fris en onschuldig vermaak, de tweede film te hyperkinetisch en met een foute boodschap. Deze derde film is duidelijk een vehikel om de in het slop geraakte boysband NSync, waar stemacteur Justin Timberlake deel van uitmaakte, weer in de belangstelling te krijgen. In het leeftijdssegment van het gemiddelde doelpubliek zal echter niemand nog weten wie of wat NSync is, en face it, de groep heeft alleen maar commerciële falsettoprut uitgebracht met weinig kwaliteit. Misschien word ik te oud voor dit soort films die alleen maar dienen om popsterretjes met een beperkte houdbaarheidsdatum hun moment de gloire te gunnen, alhoewel een film als Sing 2 daar beter in slaagt, gewoon omdat het scenario een stuk beter is. In feite is het enige muzikale nummer in deze film waar ik van gehoord heb uitgerekend het nummer waar de twee slechteriken zich van bedienen, een doef-doef-doefversie van Sweet Dreams van Eurythmics. Evenwel doen de stemacteurs van NSync wel hun best om hun eigen oeuvre en dat van hun collega's in geprefabriceerde pop te relativeren, wat we onder meer merken in één van de beginscènes, waarin de groepsleden twijfelen of ze hun nummer nu Baby, Girl, Baby dan wel Girl, Baby, Baby of een andere permutatie moeten noemen. Op dergelijke momenten wordt de film dan weer verrassend genietbaar, maar toch geeft u uw kroost voor het bekijken van deze film best preventief wat rilatine. Een latje of twee volstaat.




BEELD EN GELUID
Voor de 4K-versie van Trolls Band Together moet u naar de Verenigde Staten, waar u een heerlijke 4K-transfer voorgeschoteld krijgt die nog nét dat beetje meer biedt dan de bijgevoegde Blu-ray. U moet natuurlijk houden van schelle en vloekende kleuren, maar er is werk in deze transfer gestoken, wat we niet in het minst zien in de oneffenheden op de huid van de trollenpopjes. Zelfs in de beenverwarmers van Poppy zitten details die een stoffen textuur verraden, alhoewel er soms een paar rare artistieke keuzes worden gemaakt, zoals de vorm van de waterdruppels uit de oceaan. De geluidstrack is een stevige Dolby TrueHD Atmos 7.1.4 die vooral het éne popnummer naast het andere door de speakers laat knallen, maar ook hier schaadt de overdaad een beetje. Voor een film die op muzikale nummers drijft is dit echter een waardige track.

EXTRA'S
De extra's zijn zowel op de zeer ruim bemeten triple layer-UHD als op de Blu-ray te vinden, een tendens waar we Universal alom voor prijzen. De film kan u desgewenst in Sing Along Mode afspelen, maar op de leeftijd waarop uw kinderen deze film consumeren, kunnen ze de Engelse karaoke-ondertiteling waarschijnlijk nog niet lezen. Ofwel kennen ze alle nummers al uit hun hoofd, wat een teken is dat u ze muzikaal slecht opvoedt.




De ernstige extra's dan. Er is eerst en vooral een audiocommentaartrack door producente Gina Shay, production designer Ruben Perez Reynoso, co-regisseur Tim Heitz, head of story Colin Jack en visual effects supervisor Marc J. Scott. Ondanks de veelheid aan deelnemers is dit een verrassend inzichtsvolle track met leuke weetjes over insider-grappen die in de film gestopt zijn, maar ook over het design van de trolletjes. In de kortfilm "It Takes Three" (3:55) wordt er nog een extra muzikaal nummer toegevoegd, en er zijn drie verwijderde scènes (4:52) in animatic-fase. In Fun in the Recording Booth (3:49) zien we enkele van de stemacteurs hun ding doen in de opnamestudio, en Hi, Hi, Hi (3:27) volgt NSync bij het werk aan het nummer Better Place. Building the Band (12:36) is dan weer uit elkaar getrokken in zes segmentjes, waarin we de voornaamste personages te zien krijgen. Together Again (2:38) toont ons hoe BroZone ondubbelzinnig een doordruk is van NSync, waarbij zelfs de karaktertrekken van de bandleden werden behouden. In Animating Trolls (4:22) krijgen we de trollen op enkele van de nieuwe locaties te zien, en wie daarna zin heeft om creatief aan de slag te gaan, kan in 6 documentaires "How to Draw" (23:09) de voornaamste personages leren tekenen, wat nog altijd vreemd is voor een computeranimatiefilm. In How To: Hug Time Bracelets (2:24) wordt tenslotte getoond hoe je armbandjes kan maken. Laten we hopen dat deze rage uitblijft.




CONCLUSIE
Een film waar je rustig van wordt is Trolls Band Together niet. Het scenario is iets beter dan deel 2, maar net als de geprefabriceerde kleuterpop die in de film wordt aangeprezen heeft dit niets meer met artisticiteit te maken. Toch krijgen we een mooie transfer.