FILM
1923. De schrijfster Virginia Woolf (Nicole Kidman) heeft zich, na doktersadvies en min of meer onder dwang, laten verhuizen naar het landelijke Richmond, weg van het drukke Londen, waar haar man Leonard (Stephen Dillane) een drukkerijtje heeft opgezet. Virginia werkt aan een nieuw, tragisch boek, Mrs. Dalloway getiteld, maar vindt in Richmond niet de morele rust om haar werk naar behoren te schrijven.

1951. Laura Brown-McGrath (Julianne Moore) schijnt alles te hebben om gelukkig te zijn: een liefhebbende echtgenoot, Dan (John C. Reilly), een zoontje Richie (Jack Rovello), en een mooi huis in een leuke buurt. Toch maakt haar tweede zwangerschap haar manisch depressief, in die mate zelfs dat ze op een dag, na het lezen van het boek van Virginia Woolf, vergevorderde plannen maakt om een einde aan haar leven te maken.

2001. Clarissa Vaughan (Meryl Streep), een lesbische boekredacteur wil een feestje op touw zetten voor haar jeugdvriend, de dichter Richard Brown (Ed Harris), die op het punt staat om een fel begeerde poëzieprijs te ontvangen. Richard is al jaren aan het aftakelen en gevolge van AIDS, en ondanks het feit dat Clarissa hem met zorg en toewijding verzorgt, kan hij de last van het leven niet meer aan.


Stephen Daldry heeft nog maar een bescheiden palmares bij elkaar geregisseerd, en verraste in 2000 aangenaam met de tragikomedie Billy Elliot. The Hours, de verfilming van het Pulitzer-prijswinnende boek van Michael Cunningham, zou voorlopig, althans volgens de critici, het hoogtepunt van zijn carrière moeten zijn, maar we vinden toch dat de film op heel veel vlakken de bal misslaat. Zo bijvoorbeeld: in deze film verweeft Daldry op een erg gestileerde manier de drie verhalen, en komt pas langzaam met wat deze met elkaar verbindt; alleen zullen sommigen de spoeling nogal dun vinden. Feit is dat dit een zware film is, en dat je een beetje met het feministische gedachtengoed van schrijfster Virginia Woolf bekend moet zijn om de film ten volle te kunnen smaken. Spijtig genoeg is niet even ingenomen met het taaie en zwartgallige cynisme waarmee dit scenario doordrenkt is. Als je Woolfs werken (en in het verlengde daarvan deze film) mag geloven, is er in het leven voor niets anders plaats dan voor het geweeklaag van vrouwen die hun lesbische neigingen moeten onderdrukken voor hun omgeving, en is de enige uitweg voor al die kommer en kwel, zichzelf van kant maken. Daldry verdient nochtans een credit voor zijn door elkaar laten lopen van de verhaallijnen zonder het verhaal nodeloos ingewikkeld te maken, en de verschillende tijdskaders zijn netjes gedecoreerd, maar eerder dat dit de film samenhang zou geven, laat het daarentegen de verhalen te veel gescheiden om een coherente film te maken. Zo betrapte ik er mezelf op dat ik de verhaallijn rond Meryl Streep een stuk interessanter vond dan de andere twee, en keek ik gedurende de hele film reikhalzend uit naar het volgende segment in het 21e eeuwse tijdvak, en dat kan toch niet de bedoeling zijn geweest.


Aan acteertalent is er anders in deze film geen gebrek. Ondanks het feit dat alleen Nicole Kidman haar (overgewaardeerde) rol in deze film tot oscar wist te verzilveren - als er een oscar was voor de lelijkste prothese-neus, dan had ze die geheid gewonnen - waren we vooral onder de indruk van de nooit teleurstellende Ed Harris, die er als enige in slaagt om zijn personage wat meer diepgang te geven. Dit geheel in tegenstelling tot Julianne Moore, bij wie we naar de reden van haar ongelukkige huwelijk, afgezien van één of andere psychische stoornis, maar het raden hebben. Verder worden Stephen Dillane en John C. Reilly als echtgenoten van respectievelijk Virginia en Laura afgeschilderd als een koppel watjes die de nukken van hun echtgenoten zonder morren slikken, hetgeen nog maar eens een goedkoop clichés uit de feministische literatuur op tafel gooit. Als een mannelijke auteur dergelijke nonsens over vrouwen zou schrijven, wordt hij uitgescholden voor seksist. Om toch nog met een min of meer positieve noot te eindigen: Daldry heeft het symbolisme uit het boek van Michael Cunningham goed begrepen, en door thema's zoals eieren, vogels en water door het verhaal te weven, die allemaal de vrouw als brengster van leven symboliseren (de dode vogel is een vrouwtje, legt Nicole Kidman ons haarfijn uit). In zijn totaliteit laat de film over het werk van Virginia Woolf eerder een indruk van zelfmoordpoëzie van tienermeisjes met hormonale problemen na dan echte, grootse literatuur, en het feit dat Daldry met deze film toch meer de intellectuele regionen van ons brein tracht aan te spreken, botst daar toch min of meer mee.


BEELD EN GELUID
Over beeld en geluid van deze RCV-release hebben we alles behalve te klagen. Vooral de DTS-track die deze schijf heeft meegekregen is een puik werkje, met voor een dialoogfilm in sommige scènes een erg mooie ruimtelijke spreiding (de openingsscène bijvoorbeeld), maar als we één puntje van kritiek mogen hebben, dan komt de redelijk bombastische filmscore van Philip Glass soms iets té goed naar voren. Het beeld is mooi zuiver, gevrijwaard van alle mogelijke printbeschadigingen, een klein beetje edge enhancement en in sommige donkerdere scènes - en dat zijn er in deze film nogal wat - een beetje ruis. Storende compressie-artefacts hebben we niet waargenomen. De kleuren zijn redelijk stabiel, maar nergens echt helder, vooral omdat de hele film een redelijk donker timbre heeft.

EXTRA'S
De copyright-notice en het RCV-logo zijn mooi in het bewegende menu geïncorporeerd, en storen een stuk minder dan gewoonlijk. Teleurstellend echter is dat de enige extra's cross-promotionele trailers zijn voor De Tweeling, Chicago en Frida.


CONCLUSIE
The Hours werd volgens ons door de critici toch iets te zeer de hemel ingeprezen omwille van de cast list (waarover overigens geen kwaad woord) dan om de inhoud van de film, en dat zou eigenlijk niet mogen. De film zal vooral de liefhebbers van de ingewikkelde literair geïnspireerde film boeien. Technisch is deze disc van RCV prima in orde, en vooral de mooie DTS-track is een pluspunt, maar het gebrek aan extra's is uitermate jammer.