FILM
Mathieu Kassovitz bezit een regisseurstalent pur sang. Iedereen die reeds La Haîne of Les Rivières Pourpres (The Crimson Rivers) onder ogen kreeg kan dit zeker en vast bevestigen. Logisch ook dat Hollywood de man opmerkte en hem de kans bood z’n grote engelstalige debuut te regisseren. Jammer echter dat dit met Gothika moest gebeuren! Dat producent Joel Silver en co-producent Robert Zemeckis aan het financiële roer stonden van deze horrorprent was echter geen afdoende waarschuwing voor Kassovitz. Ook het feit dat ze de afgelopen jaren misbaksels als House on Haunted Hill en Thirteen Ghosts op ons loslieten kon de regisseur niet afschrikken. Het resultaat is er dan ook naar: een stijl- en sfeervolle horrorprent, volledig de verdienste van een talentvolle regisseur (Kassovitz), modern cinematograaf (Matthew Libatique – Requiem For A Dream) en klassevol componist (John Ottman - The Usual Suspects), volledig om zeep geholpen door een halfgaar hollywoodscenario waarvan er twaalf in een dozijn gaan.

Gelukkig kreeg Kassovitz de mogelijkheid om te werken met twee serieus op dreef zijnde acteurs die z’n grote debuut nog enigszins redden: Halle Berry and Robert Downey, Jr. Mevrouw "Catwoman" Berry vertolkt Miranda Grey, psychiater op de mentale afdeling van een zwaar bewaakte instelling. Haar man Douglas (Charles Dutton) is naast haar collega, ook haar man en direkteur van de instelling. Dat een buitenaards mooie vrouw zoals Halle Berry als man een James Earl Jones-achtige type toegewezen krijgt, die er bovendien uitziet alsof hij haar vader kan zijn, beloofde eigenlijk al niet veel goeds. Maar toch weet Gothika (iemand enig idee naar de betekenis van de titel, trouwens?) op een bizarre manier te boeien. Je wordt meegezogen in de donkere sfeer die de instelling met zich meedraagt en alhoewel je het einde al van mijlenver ziet aankomen laat je je meeslepen met Miranda Grey en haar zoektocht naar de waarheid.

Na een hoogst merkwaardige 'ontmoeting' krijgt mevrouw Grey een black-out waarna ze ontwaakt als gevangene in haar eigen instelling. Alsof dat nog niet genoeg was krijgt ze als oorzaak te horen dat ze blijkbaar haar man op gruwelijke wijze om het leven bracht. In zuivere Ring-stijl volgen we Miranda terwijl ze zich een weg baant tussen haar medegevangenen, waarvan de meerderheid zelf patiënt van haar was. Zo een rolletje is weggelegd voor Penelope Cruz, zij denkt immers dat ze herhaaldelijk verkracht wordt door de duivel. Mevrouw Cruz doet haar best, maar jammer genoeg loopt haar rolletje uit op nog minder dan niks. Jammer, maar opnieuw een bewijs van het flauwe script. Het publiek wordt wel interessant heen en weer geslingerd tussen het feit of Miranda nu al dan niet gek is, geesten ziet, of waanbeelden heeft. De film wordt naar het einde toe ook meer en meer morbide en krijgt enkele serieuze gruweleffecten met zich mee terwijl Miranda allerhande onverklaarbare mishandelingen ondergaat. Leuk filmvoer voor een regenachtige, donkere avond.

BEELD EN GELUID
De Dolby Digital 5.1-track is niet echt overweldigend maar eerder discreet en creepy aanwezig. Iets wat een spannende film als deze Gothika echt ten goede komt. De surrounds worden frequent aangesproken met allerlei achtergrondgeluiden subtiele effecten. De dialogen en de soundtrack komen echter wel helder en overtuigend door terwijl je baskast voortdurend, maar opnieuw niet overdreven, aangesproken wordt. Het beeld bestaat uit een anamorfische 1.85:1-transfer die opent met helder en scherp materiaal. De vele donkere scènes die daarna volgen zijn echter iets minder scherp en lijken opzettelijk bij te dragen tot het 'gotische' (hmm, misschien de oorsprong van de filmtitel?) karakter van de film. Op het einde van de prent krijgt het beeld zelfs iets meer grain te verwerken, maar opnieuw vermoeden wij hier een artistieke keuze van de regisseur.

EXTRA’S
Regisseur Mathieu Kassovitz en cinematograaf Matthew Libatique verzorgen het audiocommentaar bij de film. Niks wereldschokkends hier maar een doodnormale informatieve commentaartrack, niks meer en niks minder. Informatie over de produktie zelf en over het werken met de verschillende acteurs, gevolgd door ongemakkelijke stiltes. Desalniettemin een bevredigend en gedetailleerd commentaar. Verder is er nog een muziekvideo van Limp Bizkit ("Behind Blue Eyes") en een bioscooptrailer aanwezig... en, that's it!? Een beschamend laag aantal extra's jammer genoeg.

CONCLUSIE
Gothika is een meer dan aangename thriller in volledige Ring-stijl. Jammer genoeg houdt de geloofwaardigheid van de prent het slechts een halfuurtje vol waarna de film zichzelf volledig verliest in het kluwen van een minderwaardig script. Op audiovisueel gebied hebben we zeker niet te klagen, over het aantal extra's des te meer.