FILM
Wie het werk van de Marx Brothers een beetje kent weet dat de setting en het verhaal in al hun films slechts een decor is waarin vrij geëxperimenteerd wordt. Dat is bij A Night At The Opera niet anders. Zoals de titel doet vermoeden speelt alles zich af in en rond de wereld van de opera. Het scenario voor de film werd eerst uitgetest in het theater voor een levend publiek. Op die manier wilde de regisseur zien welke grappen werkten en welke dienden te worden bijgestuurd. Een volledig nieuwe manier van werken, ook voor de Marx Brothers, die net de Paramount filmstudio’s hadden ingeruild voor die van MGM. Nooit eerder kregen de broers een budget van dergelijke omvang tot hun beschikking. De middelen heiligden hier zeker het doel want Night At The Opera werd het grootste filmsucces dat de broers ooit gekend hebben.

Zelfs het feit dat de Marx Brothers niet meer voltallig zijn doet helemaal geen afbreuk aan het resultaat. Zeppo, die in alle films een bijna opgelegde, maar totaal overbodige stijve rol kreeg toegewezen, wordt hier geen seconde gemist. Gelukkig besliste Groucho om te blijven (hij dacht er ook even aan om samen met Zeppo het gezelschap te verlaten), wie weet hoe de film er anders had uitgezien. Enkel de verschillende muzikale intermezzo’s zijn van een soms irritant belabberd niveau. Gelukkig bestaat er daarvoor een handige fast forward knop op de dvd-speler. A Night Of The Opera is een knappe klassieke komedie, en dat is niet enkel een alliteratie!

BEELD EN GELUID
Het beeld wordt aangeboden in het oorspronkelijk 1.33:1 (4:3) beeldformaat. De print is behoorlijk beschadigd wat aangezien de leeftijd van het bronmateriaal niet hoeft te verwonderen. Naast vuiltjes, krassen en cigarette burns valt de kwaliteit van het beeld zeker nog te bekijken, een andere keuze hebben we als kijker immers niet. Het contrast is aanvaardbaar. Beter dan dit zal het beeld waarschijnlijk nooit meer worden.

Over de geluidskwaliteit kan in principe hetzelfde gezegd worden. De klankband zit vol met ruis, gekraak en drop-outs maar alles blijft netjes verstaanbaar bij deze Dolby Digital 1.0 monosoundtrack.

EXTRA’S
Tussen de extra’s vinden we heel wat lekkers. Het bijgevoerde audiocommentaar is van een degelijk niveau. De filmhistoricus Leonard Maltin verschaft heel wat info over de Marx Brothers, vertelt leuke weetjes over de scenario schrijvers, en heeft het over hoe de film tijdens WOII ingrijpend verknipt werd door de censuurcommisie.

Daarnaast vinden we een 32-minuten durende reportage “Remarks On Marx” terug waarin mensen als Dom DeLuise de invloed van de Marx Brothers op hun leven benadrukken. Er wordt ook ingegaan op het feit waarom Zeppo uit de kijker verdween.

We krijgen ook een TV-interview met Groucho uit 1961 te zien. Er wordt in dit korte filmpje vooral ingegaan op de legende van de “naked potato roasting”. Dit is het moment waarop de Marx Brothers uit protest in het huis van de steeds te laat komende filmproducer naakt aan het haardvuur aardappels zaten te roosteren. Best wel amusant.

Verder zijn er nog drie vintage shorts terug te vinden. Kortfilmpjes van elk ongeveer 15 minuten uit de oude doos. De filmpjes hebben totaal niets met de Marx Brothers te maken maar zijn enkel leuk uit nostaligische overwegingen, om als het ware je hypermoderne breedbeeld-TV opnieuw om te toveren tot een vooroorlogse krakende lichtbak.

Tot slot is er nog de bioscooptrailer van A Night At The Opera.

CONCLUSIE
Een mijlpaal in het comedy-genre wordt deze film wel eens genoemd en deze benaming is zeker terecht. Het enige wat je moet kunnen opbrengen is het doorstaan van enkele ronduit slechte muzikale scènes. Wie hierin slaagt krijgt er ook heel wat voor terug. Zeker met de aanwezige extra’s is deze dvd beslist een aanrader voor de mensen die van klassieke komedies houden.