FILM
De familie Rashevski vestigt zich in België na WOII en stammoeder Rosa voedt haar twee zonen niet-joods op uit angst voor een terugkeer van het nazisme. Bij haar dood blijkt dat ze een perceel heeft gekocht op een joods kerkhof. De nabestaanden worden geconfronteerd met hun eigen joodse roots die ze in minder of meerdere mate bewaard en gekoesterd hebben en die vanaf nu een rol gaan spelen in hun leven. De relaties worden op de proef gesteld, door elkaar geschud en orthodoxe, ongelovige en niet-joods familieleden zien elkaar plots in een ander daglicht.

Het resultaat is een opeenhoping van misverstanden, spanningen, ruzies, huilbuien en verzoeningen in typisch joodse stijl: verdriet en geluk liggen nooit ver uit elkaar en met de nodige zelfspot en humor komt de kijker in een kluwen van verwarring en ontreddering terecht. Alleen de tango van de Rashevskis, de rituele dans die al drie generaties in de familie rondwaart, zorgt voor momenten van bezinning en rust en brengt op kritieke momenten de verschillende meningen en opinies weer dichter tot elkaar.

Le Tango des Rashevski van Sam Garbarski is een aangrijpende en ingetogen film over een joodse familie die het verleden achter zich laat om een halve eeuw later te constateren dat traditie en overlevering zich niet zo maar laten wegmoffelen en dat identiteit en afkomst wezenlijke eigenschappen zijn van elk individu. Hun zoektocht wordt een zeer persoonlijke, spirituele introspectie over het joods geloof, de joodse gebruiken en hun bruikbaarheid in de huidige westerse maatschappij. Dat het ene niet altijd met het andere zo maar te combineren is, moeten ze tot hun verdriet vaak vaststellen: goede voornemens en ideologische keuzes staan soms haaks op hun haalbaarheid in de realiteit. Kleindochter Nina (Tania Gabarski) wil per se een huwelijk met een echte jood, maar in de praktijk heeft ze daar totaal geen ervaring mee en wordt ze verliefd op een gojiem; kleinzoon Rica (Rudi Rosenberg), die in de bezette gebieden Palestijnen heeft doodgeschoten, wordt verliefd op een meisje van Arabische afkomst.

Le Tango des Rashevski neemt de kijker mee op de moeilijke tocht van een joodse familie door de eigen cultuur en het eigen leven. Het hele proces krijgt z’n beslag op het huwelijksfeest van Rica, waar humanisme en racisme culmineren in een verzoening met zichzelf en elkaar over de grenzen van cultuur en godsdienst heen. En ook dan en daar wordt uiteraard de tango gedanst.

BEELD EN GELUID
Regisseur Sam Garbarski zet beeld en kleur op een originele manier in wanneer hij films maakt. Z’n portrettering is vaak ernstig en heeft tezelfdertijd een grappige nevenwerking. Kleur wordt ingezet om de sfeer te bepalen. De kopie is netjes naar dvd overgezet met weinig verlies van scherpte en met behoud van het aparte kleurenpalet dat nu eens naar het blauwe, dan weer naar het roestbruine neigt. De tango wordt via het Dolby Digital 5.1-systeem de kamer ingeslingerd en draait z’n pirouette met veel sierlijkheid op ronkende accordeonklanken. De bijgeluiden zijn realistisch en helder.

EXTRA’S
Naast de Bioscooptrailer bevat de dvd nog het één en ander van belang: het Recept van de bouillon die in de film gegeten wordt is natuurlijk aardig meegenomen al is het niet zonder meer duidelijk wat "waterknolletjes" zijn. Het Taratata-mopje is misschien wat te moeilijk voor niet-joden.
Heel interessante en leuke toemaatjes zijn de beide korte films van Sam Gabarski, La Dinde over een joods stel dat op kerstavond kalkoen op het menu wil, maar dat problemen heeft met het slachten van het beest; Joyeux Noël, Rachid gaat over twee moslimjongetjes in Brussel die besluiten om samen kerstmis te vieren omdat de christenen ook wel eens koeskoes eten. Allebei zeer grappig en de moeite waard door hun perfecte casting en frisse inhoud. Ook nog op de dvd: een Reclamespotje voor het gebruik van condooms, door Sam Garbarski.

CONCLUSIE
Le Tango des Rashevski is een integere en warm aanbevolen film met grappige momenten. Liefhebbers van de betere film en van de joodse cultuur en traditie in het bijzonder, zullen er beslist hun hartje aan ophalen. Ook de twee korte films zijn meer dan de moeite waard.