REEKS
Naast de talrijke UK-versies van The Muppet Show waarvan U het relaas in deze kolommen heeft kunnen lezen, heeft Bridge Entertainment totnogtoe één compilatie met Beste Afleveringen op de markt gebracht. Welke shows voor die 3 discs daarvoor werden geselecteerd, had veel meer te maken met de relatieve bekendheid die de diverse guest stars nu nog genieten dan met de grappen en grollen van de Muppets zelf, waardoor enkele pareltjes uit het verleden het helaas niet tot op dvd brachten. Deze tweede dvdbox brengt meer van hetzelfde - of moeten we zeggen minder, want het aantal discs is gereduceerd tot twee en het aantal afleveringen tot negen? De discs zelf nummeren - getuige de menuschermen - door als nummers vier en vijf, en bevatten ditmaal vijf afleveringen met zangers en vier met zangeressen. Al bij al een redelijke keuze, ware het niet dat de rechten op de Muppet Show in de Verenigde Staten zijn overgegaan in handen van Buena Vista, en deze plannen aan het maken zijn om alle 120 afleveringen in seizoensboxen uit te breiden; het stijgend succes van de verkoop van televisieseries zowel aan deze als aan de andere kant van de oceaan zal daar niet vreemd aan zijn.

Het mag al een wonder heten dat we hier de ongeknipte versies krijgen. Verklaring: als je goed oplet, dan merk je dat de eerste scène na de pauze ongeveer in het midden van elke show een klein beetje losstaat van de continuïteitslijn die in de rest van de show wordt opgebouwd. Dit betreft meestal een stukje dat oorspronkelijk alleen in het Verenigd Koninkrijk werd uitgezonden en niet in de Verenigde Staten, waar deze plaats moest maken voor - guess what? - een extra reclameblok. The Muppet Show werd eertijds in Groot-Brittanië geproduceerd, omdat Jim Henson zijn concept in de States niet aan de straatstenen kwijt kon. Daarom is het vaak opletten geblazen wanneer we Amerikaanse Muppetshows in handen krijgen, omdat dat middenstukje er nogal eens durft te ontbreken. En om de zaak nog wat erger te maken wordt door de PAL-speedup die tijdsduur ongeveer gecorrigeerd, zodat leken dit vaak nog niet door hebben. Geen problemen echter op deze disc: de shows zijn volledig, én het is nogal een redelijk geslaagde keuze. Hoogtepunten op deze disc zijn ongetwijfeld de running gag van de Zweedse Chef in de aflevering met Elton John, de coverversie van het nummer Feelings door Beaker - met een klein beetje hulp van Animal - en de meedogenloos harde jurering door Statler en Waldorf in de aflevering met Diana Ross.

AFLEVERINGEN
1. Aflevering met Charles Aznavour (seizoen 1, aflevering 14)
Terwijl de bekende Franse chansonnier de Muppet Show frequenteert, probeert Gonzo wanhopig om een nummer goedgekeurd te krijgen door Kermit. Die raadt hem aan om een impresario onder de arm te nemen, en Scooter ziet die job wel zitten. Fozzie Bear moet weer eens de snerende kritiek van Statler en Waldorf slikken.

2. Aflevering met Elton John (seizoen 2, aflevering 38)
Tussen een bende vreemd uitgedoste kalkoenen als de Muppets voelt een artiest als Elton John zich natuurlijk in zijn element. We krijgen nummers als Crocodile Rock, Goodbye Yellow Brick Road en een spetterende finale waarin Elton John met Miss Piggy het duet Don't Go Breaking My Heart zingt. En de Zweedse chef verandert zijn menu "egg du chef" door de weerbarstigheid van zijn pluimvee maar in "chickie du chef".

3. Aflevering met Alice Cooper (seizoen 3, aflevering 55)
De koning van de horror-trash-metal, Alice Cooper, is te gast bij de Muppet-show, en probeert intussen een paar Muppets zo ver te krijgen om hun ziel te verkopen aan de duivel in ruil voor uitzonderlijk talent. Niemand trapt daar natuurlijk in, alhoewel Gonzo er gevaarlijk dicht bij komt. En alsof er nog niet genoeg monsters in het theater waren, vindt dr Bunsen Honeydew een bacterie-vergroter uit.

4. Aflevering met John Denver (seizoen 4, aflevering 73)
Kermit nodigt alle Muppets uit om samen met John Denver mee te gaan kamperen in zijn geboortestreek: het moeras. Niemand heeft veel zin om mee te gaan, maar onder lichte dwang van Miss Piggy moeten ze wel. Totdat Piggy hoort dat het moeras niet bepaald het vijfsterren luxe-hotel was dat ze in gedachten had.

5. Aflevering met Paul Simon (seizoen 5, aflevering 114)
Veel nummers van Paul Simon in deze aflevering, al dan niet door de bard zelf gebracht, en al dan niet met de originele lyrics. Gonzo koestert een ziekelijke adoratie voor Paul Simon, en is op het onzalige idee gekomen om zelf muzikale nummers te gaan schrijven. Dekking zoeken!

6. Aflevering met Liza Minnelli (seizoen 4, aflevering 81)
In onvervalst film noir-stijl presenteren de Muppets een detective-verhaal. Liza Minnelli wordt bedreigd met de dood, tenzij de show afgevoerd wordt. Detective Kermit gaat op onderzoek uit, maar de éne na de andere Muppet valt dood neer - sommigen vermoord, anderen dan weer na het consumeren van de Zweedse kok's nieuwste soeprecept. En dat het onderzoek in handen van de "Bear Patrol" Fozzie is, helpt het vinden van de dader ook al geen meter vooruit.

7. Aflevering met Diana Ross (seizoen 4, aflevering 95)
Deze show zal altijd memorabel blijven omwille van de running joke waarbij Statler en Waldorf scores geven bij elke act - Gonzo The Great scoort hierbij met zijn drie seconden-performance de historische score van min zes op tien. Enkel Diana Ross kan tienen scoren, de éne na de andere Muppetact daarentegen faalt miserabel.

8. Aflevering met Shirley Bassey (seizoen 5, aflevering 99)
Speciaal voor het optreden van Shirley Bassey, die Goldfinger komt zingen, heeft Scooter een waardetransportkoerier overtuigd om 50 miljoen dollar in goudstaven te mogen lenen als decoratie voor de set. Jammer genoeg heeft Dr. Bunsen Honeydew net zijn variant op de Steen der Wijzen uitgevonden: een machine die goud in kaas verandert.

9. Aflevering met Gladys Knight (seizoen 5, aflevering 115)
Spijtig genoeg is het dak van het theater dringend aan herstelling toe. Waar de hinder in eerste instantie zich beperkt tot hier en daar eens een vallende emmer, baksteen, bouwvakker of dwarsbalk, beslist de aannemer daarna om het hele dak van het gebouw te lichten om het in het atelier te laten repareren. Gladys Knight's tropische versie van Heard It Through The Grapevine wordt daardoor verstoord door een onverwachte indoor-sneeuwbui.

BEELD EN GELUID
Ook hiervoor geldt weer dezelfde opmerking als diegene die we bij Bridge's vorige Muppet-release hebben gemaakt: dit is geen top notch beeldmateriaal, maar voor al bijna dertig jaar oud te zijn, hebben we al veel slechtere kwaliteit moeten slikken. De scherpte en de kleurintensiteit zijn aanvaardbaar, af en toe zien we een klein beetje aliasing, en het enige probleem van betekenis is de interlacing. De Dolby Surround 2.0-geluidstrack draagt niet veel bij ten opzichte van het originele monokanaal, maar meer hadden we niet verwacht. De dialogen zijn goed verstaanbaar, wat een pluspunt is, aangezien de ondertiteling het op cruciale plaatsen laat afweten. Het is niet zo erg als bij deel 1 van deze reeks, maar bij sommige muzikale nummers (Any Old Iron?) heeft men voor de gemakkelijkste optie gekozen en deze helemaal niet vertaald. Waar worden vertalers eigenlijk voor betaald?

EXTRA'S
Met de documentaire over Jim Henson heeft Bridge blijkbaar van de eerste keer al zijn kruit verschoten. We vonden een cross-promotionele trailer, da's alles.

CONCLUSIE
Een noodzakelijke aanvulling op het eerste deel is deze disc alleszins wel, maar we blijven nog steeds voorlopig verstoken van complete Muppet-seizoenen.