FILM
Terrorist Nile Spencer (Joel West) bemachtigt in een gedurfde actie een monster van een gevaarlijk Afrikaans virus, dat vele malen dodelijker is dan HIV of Ebola, en hij ontvoert dr. Sera Levitt (Mädchen Amick), die blijkbaar een tegengif heeft gevonden. Spencer ziet zichzelf als een nieuwe messiasfiguur die de wereld wil "zuiveren" van de ongelovigen (zij die hem niet volgen, dus), en hij laat zijn vriendin Sasha (Rolanda Marais), gewapend met een stel spuiten waarbij het virus telkens twaalf uur latent blijft, een eerste broeihaard creëren in Kaapstad. Onder leiding van Commandant Ian Henderson (James Ryan) wordt een kleine commando-eenheid samengesteld die Sera Levitt moet ontzetten. De commandant geraakt echter dodelijk gewond en moet de leiding overdragen aan luitenant Marcus Poynt (Daniel Bernhardt), die ooit de kans had om Spencer neer te schieten, maar toen het bevel kreeg dit niet te doen. Alleszins is hij erg geestdriftig uit op een herkansing. Nadat Sera's baas, doctor Hume (Arnold Vosloo), de machthebbenden heeft kunnen overtuigen van de dodelijkheid van het virus (én tegelijkertijd op het matje geroepen werd waarom het niet volledig was uitgeroeid), breekt het virus uit in Kaapstad, en verspreidt zich langzamerhand over heel Zuid-Afrika. Tussen de staf van de president groeit er een breuklijn tussen Meredith Tripp (Carolyn Hennesy), die vindt dat Sera alle kansen moet krijgen om een tegengif te kunnen vinden, en Conrad Lee (Kirk B.R. Woller), die vindt dat het virus niet te stoppen is, en uit voorzorgsmaatregel Afrika nucleair moet worden uitgeroeid, om te voorkomen dat de hele wereld besmet geraakt. Immoreel als het is, blijkt het achteraf wel de juiste oplossing, wanneer het virus zich reeds heeft verspreid tot in Washington. Maar dan is het natuurlijk al te laat, en is er nog maar één optie...

In de reeks "hersenloze actiefilms" van Indies kregen we laatst nog Scorcher te verwerken, nog zo'n film waarin een paar heetgebakerde mariniers de wereld gaan redden. Daar tegenover heeft deze Global Effect een paar pluspunten: de terroristen zijn voor de veranderingen eens de Amerikanen zelf (alhoewel ze hun wapenspelletjes in Afrika aan het spelen zijn, en het budget van de productie zal daar wel wat mee te maken hebben). Links en rechts wordt er ook nog eens duidelijk gesteld dat de 'protocols' duidelijk veranderd zijn na 11 september (wat betekent: vroeger schoten de Amerikaanse soldaten eerst en stelden daarna de vragen; nu stellen ze de vragen gewoon niet meer). De art direction is echter gelukkig ook een stuk beter: er werd tenminste de moeite gedaan om bijvoorbeeld een grote explosie in Kaapstad geloofwaardig in beeld te brengen, de manier waarop de Hazmat-teams omgaan met hun pogingen het virus de baas te blijven lijken niet overdreven, maar wél gestolen uit Outbreak, en Daniel Benedict is een stuk betere acteur dan Mark Dacascos. Bovendien worden oude familiedrama's die nét op het cruciale moment op onnodige wijze de spanning doorbreken, hier vakkundig vermeden. Alleen het einde - zeg maar de laatste vijf minuten - zet een demper op het geheel door een zeer ongeloofwaardige afwikkeling, en verknoeit zo een beetje wat best een aardige middelmaatfilm was. Voor de rest spelen de leden van de cast op automatische piloot: de twee die bijvoorbeeld onder elkaar betwisten of de inzet van kernwapens nu al dan niet moeten worden ingezet, stralen het charisma uit van een pasgetrouwd koppel die op hun eerste avond dat ze zelf moeten koken, moeten kiezen uit kippensoep of tomatensoep met ballekens. De enige acteurs die nog een klein beetje meer leven in de brouwerij brengen zijn Mädchen Amick en natuurlijk Joel West - alhoewel een dergelijke karikaturale schurk met een ego zo groot als een flink stuk melkweg neerzetten niet echt zó moeilijk is.

BEELD EN GELUID
Indies heeft nogal de slechte reputatie om kunstmatig opgepompte Dolby Digital 5.1-tracks aan hun releases toe te voegen. Gewoonlijk blijft daarbij dan ook nog eens de keuze voor het "oude" Dolby Surround 2.0-kanaal bestaan, maar dat laatste is bij deze release weggelaten. De enige geluidstrack waarop we dus kunnen steunen, heeft nogal wat last van gebrek aan kracht in de onderbuik: de subwoofer presteert, maar verhoudingsgewijs veel stiller dan de andere kanalen, wat als gevolg heeft dat de vele explosies en dergelijke niet goed uit de verf komen. Het handmatig bijstellen van de subwoofer biedt slechts gedeeltelijk soelaas. Ook de surroundkanalen blijven iets artificieels hebben, en het is enkel wanneer er bijzondere actie te beleven valt, zoals de overvliegende straaljagers, dat deze plots actief worden. Ambiënte geluiden daarentegen ontbreken volledig. Meer dan de helft kunnen we hiervoor onmogelijk toekennen. De beeldkwaliteit is bevredigend, maar ook zeker niet perfect. In de vele scènes in het laboratorium zitten er duidelijk moiré-artefacts op zowat alle ijzeren (of plastieken, of bordkartonnen) roosters, en er zitten redelijk wat compressiefouten door het beeld. Meest storend is de ghosting bij bepaalde panbewegingen. Goede punten zijn dan weer: een voldoende scherpte door keuze van het anamorfische beeld, en een redelijk onderkoeld maar solide kleurpalet.

EXTRA'S
De enige extra die we hebben gevonden is een bioscooptrailer, maar we stellen ons hierbij wel de vraag wanneer deze film ooit in de bioscoop te zien was... De menuschermen doen overigens erg goedkoop aan.


CONCLUSIE
Global Effect zal wel nooit in mijn lijstje van meest gegeerde filmtitels belanden, maar het geheel is bekijkbaar. Niet meer, niet minder.