FILM
Sinds Hollywood de ene na de andere horrorklassieker in de remakemolen propt, was het alleen maar een kwestie van tijd voor men bij Wes Craven's grimmige classic The Hills Have Eyes zou uitkomen. Zoals bij de herwerkingen van The Texas Chainsaw Massacre en Dawn Of The Dead stonden de fans bij de aankondiging op hun achterste poten, maar toen bekend werd dat niemand anders dan Wes Craven himself de productie op zich zou nemen en dat de regie in handen zou worden gelegd van Fransman Alexandre Aja - die even voordien de horrorwereld ondersteboven had gezet met het ultraschokkende meesterwerkje Haute Tension - was het snel gedaan met het gemor en geklaag. Aja wordt immers door velen gezien als de toekomst van het genre!

Het verhaal is nog grotendeels hetzelfde (Ja dus de personages doen nog steeds even domme dingen als in het origineel, maar dat hoort er gewoon bij nietwaar?): Een modaal Amerikaans gezinnetje neemt de verkeerde afrit en komt zo terecht in de desolate Amerikaanse woestijnvlakte. Daar worden ze gestalkt en opgejaagd door een gewelddadige mutantenclan...

Nooit was de tagline "The lucky ones died first!" meer van toepassing dan op Alexandre Aja's intense remake! Vanaf de eerste frames sleurt hij de kijker zonder enige genade in de zieke en krankzinnige wereld van de bergmutanten. Na de credits stelt Aja zijn personages weliswaar rustig voor, maar zonder dat je eigenlijk veel uitdieping krijgt slaagt hij er toch in dat je met de personages meeleeft. Je krijgt enkele door de cast goed neergezette huiselijke tafereeltjes, met enkele subtiele en minder subtiele sjotten tegen de schenen van de Amerikaanse politiek, terwijl de mutanten steeds dichter bij komen. In deze 'aanloop' gebeurt relatief weinig, maar dankzij de prachtige cinematografie en de stijlvolle visie van Aja verveel je jezelf geen moment. Bovendien schroeft de regisseur langzaam maar zeker de duimschroeven van de kijker aan. Zodat wanneer dan eindelijk de hel letterlijk losbarst dat je met open mond en koude rillingen de gebeurtenissen zit te bekijken! Zonder enige humor of afgeborstelde filmische flair worden mensen verkracht, doorboord door bijlen en pikhouwelen en hoofden eraf geschoten. En net wanneer je denkt dat Aja niet verder meer kan gaan, overschrijdt hij zonder enige schroom de grenzen van hoe ver je kan gaan. Pittig detail: Bij één bepaalde scène wandelden er dan ook keer op keer mensen weg tijdens vertoningen van The Hills Have Eyes!

Maar al dit geweld heeft uiteraard een doel. Want net als in Craven's origineel is dit een verhaal van hoeveel de 'beschaafde' mens (wij dus) kan hebben voordat die volledig door het lint gaat en niet terugdeinst om barbaarse toestanden uit te halen om zichzelf en de mensen rondom hem te beschermen. En Aja heeft dit begrepen als geen ander! Want niet alleen de personages worden op de proef gesteld hoeveel ze kunnen verdragen, maar daarmee ook ineens de kijker. En zelfs wij - toch heel wel wat gewend - kregen koude rillingen bij bepaalde gebeurtenissen in de film! Wanneer de overlevenden dan eindelijk terugslaan geeft dit zo'n ontlading dat je bijna niet meer weet waar kruipen - zeker vergezeld van de fantastische muziek van 'tomandandy'. Het is sinds Zack Snyder's briljante remake van Dawn Of The Dead en Ronny Yu's popcorn horrorfestijn Freddy Vs. Jason geleden dat we nog zo hebben zitten juichen!

In vergelijking met het toch wat gedateerde origineel is deze remake stukken beter geacteerd, technisch beter gemaakt, spannender, goorder en vooral stukken intenser! Regisseur Aja duwt je van de ene afgrijselijke schok in de andere en wanneer je na de credits dan eindelijk terug op adem bent gekomen, besef je dat je de juist de hel hebt gezien...

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 2.35:1 beeld oogt erg fraai, met een goede scherpte en mooie, felle kleuren. Je voelt de hitte van de uitzichtloze woestijn bijna! Contrast en schaduwdetail zijn beide prima en het zwartniveau is op zijn beurt bevredigend. De gebruikte print oogt proper en we hebben geen dramatische oneffenheden bemerkt. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt uitermate dynamisch en agressief. De geluidseffecten zijn uitstekend geplaatst en de muziek komt goed tot zijn recht. De subwoofer zwengelt al dit audiogeweld enkel nog maar aan! Maar wees gerust de dialogen klinken zuiver en zijn overal goed te verstaan.

EXTRA'S
In het 'extra features'-menu ontdekken we behoorlijk wat lekkers! Zo hebben we maar liefst twee commentaartracks. De eerste informatieve track werd ingesproken door de creatieve breinen Alexandre Aja en Gregory Levasseur en producer Marianne Maddalena. In commentaartrack nummero deux laten producers Wes Craven en Peter Locke het achterste van hun tong zien en maken vergelijkingen tussen het origineel en de remake. Voor de mensen met een ontembare honger naar informatie is er nog een zeer ruime documentaire in de vorm van "Surviving The Hills: The Making of The Hills Have Eyes". Hierin krijg je werkelijk alles te zien over het maken van de remake. Verder hebben we nog een videoclip, "Leave The Broken Hearts" door The Finalist en een uit zeven deeltjes bestaande videodagboek. De disc start trouwens op met een verplichte promotiespot van andere Fox-thriller- en horrorproducties, maar deze is gelukkig te skippen. Spijtig genoeg is de originele bioscooptrailer niet van de partij!

CONCLUSIE
Na het bekijken van Alexandre Aja's The Hills Have Eyes weet je dat Hostel voor pussy's is! Want zijn remake van de gelijknamige Wes Craven classic is één van de meest genadeloze, bloederige, oncompromisloze en intense shockers ooit gemaakt! De film werd in Amerika een dikke hit, dus maak uw borst al maar nat voor de aangekondigde sequel! Beeld en geluid van deze Amerikaanse 'Unrated Edition' zijn dik in orde en Fox was zo vriendelijk om enkele prima extra's toe te voegen. Een absolute must voor elke zichzelf respecterende horrorfan!