FILM
Wanneer de sympathieke Amerikaanse uitwisselingsstudente Karen (Sarah Michelle Gellar) gevraagd wordt om de shift over te nemen van een verzorgster die niet is komen opdagen, zegt ze onmiddellijk “ja”. Ze woont namelijk in het verre Japan en alle ervaring die ze kan opdoen is mooi meegenomen. Bovendien gaat het om een Amerikaans gezin, wat het allemaal iets makkelijker maakt. Maar al snel merkt Karen dat er iets vreemd aan de hand is in het griezelige huis. Zo hoort ze regelmatig bizarre geluiden en begint na een tijdje zelfs dingen te zien! Wanneer Karen boven in de kast een mager en bleek jongentje (Yuya Ozeki) aantreft, breekt de hel los.

De sequel op The Grudge, de succesvolle remake van het Japanse Ju-On: The Grudge, is op komst dus nu vond distributeur Dutch Filmworks de tijd rijp om eindelijk de 'unrated' director's cut uit te brengen. En de liefhebbers van meer bloed zullen zich in de handen kunnen wrijven, aangezien deze nieuwe versie de aanduiding 'unrated director's cut' effectief waardig is. Dus geen saaie weggeknipte scènes die om op sluwe wijze voor een tweede keer geld uit uw zakken te kloppen, terug in de film zijn gerplaatst. Maar toevoeging van een kleine zes minuten aan bloederige en extra angstaanjagende toestanden, die volgens de beulen van de MPAA (Motion Picture Association of America) te intens waren bevonden om op het grote scherm te vertonen. Of de kwaliteit van de film zelf hierdoor vooruit gaat mag U zelf invullen...

BEELD EN GELUID
De film staat nog steeds anamorfisch en in zijn 1.78:1 beeldformaat op dvd. Maar DFW zou DFW niet zijn mochten ze geen vreemde beslissingen nemen! Stond de film bij zijn eerste uitgave nog op een DVD-9, dan moesten we constateren dat The Grudge nu op een DVD-5 schijfje gezwierd werd. Scherpte, schaduwdetail, zwartniveau en de natuurlijk ogende kleuren zijn gelukkig hetzelfde gebleven, maar qua compressiefoutjes en detail is deze tweede versie er niet op vooruit gegaan. Maar het moet gezegd dat ondanks deze lichte achteruitgang en de vreemde beslissing van DFW, het hier nog steeds gaat om een prima beeldkwaliteit. Qua geluid is er weinig tot niets veranderd! De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinken levendig, met heldere en goed verstaanbare dialogen uit de centerspeaker. De achterste kanalen worden prima benut voor de vele schrikeffectgeluiden en de sfeerverhogende muziek. De subwoofer doet ook zijn duit in het zakje, door waar nodig het spektakel te onderstrepen met een welgekomen dosis laag. Net zoals bij de vorige uitgave krijgt de DTS-track onze voorkeur omdat deze ietwat meer detail en ruimtelijkheid bevat.

EXTRA'S
Verpakt in een erg klassevol ogende digipack ontdekken we op de bonusdisc een boel extra's die al terug te vinden waren op het tweede schijfje van de steelbook editie. Zo starten we met een 21 minuten durende "behind-the-scenes"-featurette, volgens het niet echt boeiende B-Roll principe, maar wel eens leuk om te bekijken. Al wat was het maar om de Amerikaanse acteurs zonder al hun gekende tierlantijntjes bezig te zien op een volledig Japanse set! "En een DFW uitgave zonder de filmclips kan niet!", moet iemand gedacht hebben op de kantoren van de distributeur, want ook dit keer zijn de beruchte filmclips van de partij. Vervolgens hebben we een resem interviews met Sarah Michelle Gellar, Jason Behr, William Mapother, Clea DuVall, Kadee Strickland, Bill Pullman, regisseur Takashi Shimizu en producent Sam Raimi. Dit is zoals gewoonlijk uit de EPK dus voor diepgang moet u deze niet bekijken. Daarna treffen we een fotogalerij, met een tiental afbeeldingen uit de film, de originele bioscooptrailer en maar liefst zeven tv-spotjes aan. Gelukkig voegde DFW ook nog de extra's toe die te vinden waren op de fraaie regio 1 uitgave van The Grudge: The Director's Cut. De aftrap wordt gegeven met vijftien weggeknipte scènes (met optionele audiocommentaar) en acht pagina's notities over de film. Daarna ontdekken we een drietal korte featurettes waarin we een snelle toer door het vervloekte huis krijgen, zien we enkele productieschetsen van Iwao Saito en ontdekken we aan de hand van storyboards dat Shimizu meer kan dan alleen regisseren. Maar de meest waardevolle extra's zijn de videodagboeken van Sarah Michelle Gellar en Kadee Strickland en de twee door Shimizu ingeblikte kortfilms. Tenslotte nog enkele promotietrailers voor ander bij dezelfde distributeur verschenen genrewerk.

CONCLUSIE
Netjes op tijd om de nakende release van de langverwachte sequel in de verf te zetten, komt DFW op de proppen met de Director's Cut van de succesvolle horrorremake The Grudge. Verwacht geen wereldschokkende verschillen qua beeld en geluid, maar de goordere stukken duwen het horrorniveau van de film een tikkeltje naar boven en de extra features zijn dit keer wél de moeite.