ACHTERGROND
Elke generatie heeft een datum die voor altijd in het geheugen gegrift zal staan. Voor ons is dit 11/09/2001 en voor de vorige generatie was dit ongetwijfeld 09/08/1969. Op die nacht werden de swingende jaren zestig in één gruwelijke ruk verstoord door een zeker Charlie Manson. Deze naar eigen zeggen incarnatie van niemand minder dan Jezus Christus ronselde vertrouwelingen rondom zich heen en hersenspoelde deze met filosofisch gewauwel, grootse orgieën en allerhande drugs. Deze zogenaamde "Manson familie" hield zich op bij een blinde boer en zijn norse zoon, op een afgelegen boerderij, waar ze plannen maakten tegen de zogezegd nakende rassenoorlog. Het opjutten van elkaar kwam tot een explosieve en bloedige climax op de nacht van 9 augustus 1969. Charles Manson had het muziekproducent Terry Melcher - welke trouwens de zoon is van Hollywood-icoon Doris Day - nooit vergeven dat de muzikale deal waarop hij zo had gerekend nooit doorging. Dus stuurde hij kompaan Tex Watson en drie andere "familie"-leden richting Melcher's huis in het gebergte hoog boven Los Angeles. Wanneer Watson en de rest het vredige huis binnendringen vinden ze echter geen Terry Melcher. De producent was ondertussen verhuisd en het huis werd nu bewoond door Roman Polanski en zijn vrouw Sharon Tate. Polanski was die avond weg en Tate had gezelschap van enkele vrienden. Maar dat deerde Tex Watson en de anderen niet, want Charlie had hen opgedragen om iedereen die op hun pad kwam beestachtig te vermoorden! Er werden die nacht vijf onschuldige mensen op gruwelijke en sadistische wijze om het leven gebracht. Dat Sharon Tate zwanger was maakte niet veel uit en moedigde de moordenaars alleen maar meer aan. Het huis werd verder beklad met diverse spreuken, waarvan "Helter Skelter" wellicht de bekendste leuze is. Alsof dat nog niet genoeg was ging de fameuze "familie" de volgende nacht opnieuw op moordtocht. Dit keer vergezelde Manson - welke het brein achter alles was - zijn sekte en moest een nietsvermoedend koppel (Leno LaBianca en zijn vrouw) eraan geloven. Onschuld ging die nacht verloren en de wereld zou nadien nooit meer hetzelfde zijn.

FILM
De film verhaalt de bovenstaande feiten door de ogen van een televisieproducent die een documentaire wil maken rond de verjaardag van de Manson-moorden en uren tapes bekijkt van interviews met de "familie"-leden. Aan de hand van flashbacks krijgt de kijker te zien wat er zich allemaal heeft afgespeeld op de boerderij tot aan de beruchte moorden. Tussendoor krijg je fragmenten te zien wanneer Manson en de sekteleden zijn opgepakt en ontdekken we dat Manson de dag van vandaag bijna aanzien wordt als een held.

The Manson Family was helemaal geen makkelijk project voor onafhankelijk filmmaker Jim Van Bebber, welke bekend werd onder de genreliefhebbers dankzij het culthitje Deadbeat At Dawn uit '88. Iets na de laatstgenoemde prent begon Van Bebber met zijn Charles Manson-project. Maar door allerhande budgetproblemen zou het tot 1997 duren eer alles opgenomen was. Daarna vielen er nog diverse distributiedeals in het water en na veel vijven en zessen kreeg Van Bebber zijn film toch afgewerkt én in roulatie, dankzij hulp van machtige mensen uit het genrewereldje waaronder Sage Stallone (Inderdaad de zoon van die Stallone!) en Bob Murawski - welke samen achter het distributielabel Grindhouse Releasing zitten. Maar ook regisseurs Wiliam Lustig - die The Manson Family co-financierde met zijn Blue Underground label - en Jeff Burr - bekend van onder meer Leatherface: The Texas Chainsaw Massacre III, die ook met de nodige productieproblemen kampte - zorgden er mee voor dat Van Bebber's visie op de beruchte moorden volledig afgewerkt geraakte.

De eigenzinnige Bebber mixt diverse stijlen door elkaar en hoewel het tijdens de eerste fragmenten even wennen is, werkt zijn aanpak. De regisseur bouwt zijn film op met realistisch geacteerde nepinterviews en flashbacks. De kostumering en het production design is erg geloofwaardig en door middel van krassen en grove korrel wordt je teruggevoerd naar eind de jaren zestig. Soms lijkt het net of je verzeild bent geraakt in een LSD-trip van één van de "familie"-leden! De acteurs doen hun ding over het algemeen goed. We hadden enkel wat problemen met Marcelo Games, die in de huid kruipt van Manson. De acteur lijkt inderdaad op de beruchte mafketel, maar het ontbreekt hem wat aan charisma en zodoende slaagt hij er niet echt in om de zweverige dialogen op een geslaagde manier over te brengen. Gelukkig ligt de focus eigenlijk meer op de andere leden. Maar Marcelo Games of niet, je blijft hoe dan ook gefascineerd kijken naar de film en door de documentaireachtige stijl van regisseur Van Bebber krijgen de overigens behoorlijk schokkende en ijzingwekkende moordscènes een voyeuristisch randje.

BEELD EN GELUID
De film is weergegeven in zijn originele 1.33:1 aspect-ratio en het geheel ziet er gezien het lage budget goed uit. De scherpte is bevredigend en de kleuren hebben over het algemeen een realistische aanblik. Het beeld zit vol met grove korrel, krassen, vuiltjes en videolijnen, maar geen paniek want zoals eerder aangehaald in onze recensie werd dit gedaan door de regisseur om een authentieke documentaireachtige sfeertje te hebben. De Engelstalige Dolby Surround 2.0-track klinkt prima, met heldere en steeds verstaanbare dialogen. De muziek komt goed tot zijn recht en het spoor is vrij van ruis en/of storingen.

EXTRA'S
Terwijl de film in Amerika een uit twee schijfjes bestaande speciale editie uitvoering kreeg, moeten wij het hier doen met een portie nougatbollen. Hier was véél meer rond te doen!

CONCLUSIE
Schokkend relaas van de gruwelijke moord op Roman Polanski's toenmalige vrouw Sharon Tate door de ogen van de beruchte "Manson familie". Filmmaker Jim Van Bebber laat na de underground-classic Deadbeat At Dawn ('88) zien dat hij nog véél meer in zijn mars heeft. De dvd heeft een bevredigende beeld- en geluidskwaliteit, maar het volledig ontbreken van bonusmateriaal is een gemiste kans. Toch een aanrader!