FILMS
Girl In The Café
Lawrence (Bill Nighy) werkt als adviseur voor een Engelse minister. In de aanloop naar het Britse voorzitterschap van de vergadering van de G-8 in Reykjavik is er veel werk aan de winkel want de ambities van de Engelsen zijn groot: iets tastbaars doen aan de armoede in de wereld. Als uitgangspunt dienen de Millenniumvoornemens van de internationale gemeenschap om tegen 2015 de honger in de wereld te halveren en de kindersterfte maximaal terug te dringen. Op het moment dat éénderde van het traject is afgelegd, is de balans dramatisch: het aantal mensen dat van honger sterft is alleen maar toegenomen, hiv dreigt een ravage aan te richten in zuidelijk Afrika en elke drie seconden sterft er ergens een kind wegens ondervoeding. Lawrence heeft het allemaal op papier, maar net zoals zijn collega’s is hij ervan overtuigd dat het moeilijk zal zijn om de andere partners te overtuigen: de Amerikanen zweren bij de vrije handel om de wereld te redden, de Duitsers hebben teveel sociaal-economische problemen in eigen land, alleen de Fransen zijn enthousiast. Op het kabinet van de minister worden lange dagen gemaakt en steeds nieuwe strategieën uitgewerkt om de wereldproblemen effectief aan te pakken. Tussen de middag glipt Lawrence er even tussen uit voor een kopje koffie in een cafeetje in de buurt. Daar ontmoet hij op een keer Gina (Kelly Macdonald) omdat zij aan een tafeltje zit waar nog een plaatsje vrij is. Een kwartiertje later heeft Lawrence een afspraakje op zak voor een lunch, over twee weken bij de Italiaan in de buurt.

Veertien dagen later, op een vrijdagmiddag belegt de minister een vergadering over het budget en zijn financiële expert Lawrence behoort dus van de partij te zijn. Eigenlijk heb ik een afspraakje, werpt hij stotterend op. Is het belangrijk?, vraagt de minister geprikkeld. Nee, helemaal niet, liegt Lawrence, en dan: maar op een andere manier wel. Gina heeft zich voor de gelegenheid opgedoft, dat zegt ze zelf, en ze schaamt er zich een beetje voor, want Lawrence heeft natuurlijk zijn gewone kantoorkleren aan. Lawrence is niet het type man dat vaak uitgaat: zijn privé leven is saai en leeg. Hij leeft voor zijn adviseurrol op het ministerie. Ik droom wel es dat Keith Richard me vraagt om bij de Rolling Stones te komen spelen, zegt hij verontschuldigend en dan: tja, ik heb mijn jeugddromen opgegeven… Tijdens de lunch praat Lawrence ronduit over zijn werk, over de toestand in de wereld en het weinige dat de wereldleiders wellicht zullen bereiken in verband met de Milleniumdoelstellingen. Niemand verliest graag z’n gezicht, zegt hij tegen Gina, dus gaat iedereen voor een compromis. Wanneer z’n baas, de minister, even later met een gezelschap het restaurant betreedt, vraagt Gina hem, na te zijn voorgesteld, naar zijn bedoelingen met de komende topontmoeting en zijn bereidheid om verder te gaan dan platitudes en een leeg compromis. Er ontstaat even een moeilijke situatie en Lawrence weet zich geen houding te geven, maar de minister vangt de ongewone situatie met een kwinkslag op. Later, alleen thuis, belt Lawrence Gina op en vraagt of ze mee wil naar Reykjavik. Als diplomaat mag hij z'n vrouw of een gelijkgestelde meenemen. Gina stemt toe want ook zij is aan een uitje toe. Het lot van de kinderen in de Derde Wereld laat Gina evenwel niet meer los en dat zullen ze in Reykjavik geweten hebben.

Regisseur David Yates (o.a. Harry Potter And The Goblet Of Fire) maakt het zich in Girl In The Café niet makkelijk, want het decor dat hij voor zijn film gebruikt – een vergadering van de G-8 in Ijsland - spreekt niet meteen tot de verbeelding en de liefdesrelatie tussen de droge diplomaat en het arme meisje komt tijdens de film nauwelijks van de grond. De onzekerheid en de spanning tussen Lawrence en Gina houdt op één of andere manier altijd gelijke tred met het wantrouwen en de voorzichtigheid van de delegaties op de conferentie. Behoedzaamheid ligt sowieso in Lawrence karakter, anders had ie het wellicht nooit zo ver gebracht, maar als man van middelbare leeftijd heeft hij geen enkele ervaring met vrouwen en seks en dat maakt hem onzeker. Gina, een flapuit, maar tegelijk beschadigd door het leven – de regisseur houdt haar verhaal voor op het einde – is al even onzeker. Zij is de zwijgzame, want haar verleden is niet meteen een zegetocht geweest. Maar omdat Lawrence er niet naar informeert, vertelt ze er ook niets over. Het is een klein misverstand met grote gevolgen, want precies datgene wat Gina ooit heeft meegemaakt zal de agenda van de G-8-conferentie beïnvloeden. Bill Nighy (zie ook Gideon's Daughter ***LINK***) speelt de rol van de onbeholpen en timide, maar altijd charmante adviseur Lawrence op een haast perfecte manier. Z’n karakter wordt niet heel diep uitgewerkt, maar zijn houding verraadt veel van zijn innerlijke verwarring en onzekerheid en spreekt boekdelen. Kelly Macdonald als Gina is aandoenlijk in haar kwetsbaarheid en blijft altijd een beetje op de achtergrond als de onzekere factor. Zonder het te beseffen verandert ze Lawrence’s leven, z’n kijk op de wereld en op z’n werk. Door haar gaat hij beseffen hoe onrechtvaardig het is om over het leven van arme en hulpeloze mensen in Afrika te beslissen met economische, politieke en financiële argumenten en geen rekening te houden met de dagelijkse realiteit, want ook al kiest men voor een halvering van de kindersterfte, dan nog betekent dat ruim 500.000 dode kinderen per jaar. Regisseur David Yates treedt in Girl in the Café in de voetsporen van Don Quijote, de man die tegen windmolens vocht. Maar Don Quijote stond er alleen voor. Met z’n film hoopt Yates de publieke opinie te beïnvloeden zoals Al Gore dat i.v.m. het milieu doet.

Caught On A Train
Uit een heel ander vaatje tapt regisseur Peter Duffell. Hij laat z'n hoofdpersonage Peter (Michael Kitchen) met de nachttrein naar Wenen reizen. Het verhaal begint in het station van Oostende waar hij in een treincoupé terechtkomt met de aantrekkelijke Amerikaanse Lorraine (Wendy Raebeck) en de bejaarde Frau Messner (Peggy Ashcroft), een excentrieke Oostenrijkse die al meteen Peters plaatsje aan het raam opeist. Maar Peter zit op de goede stoel en dus vangt de Oostenrijkse bot. Even later overtuigt ze Lorraine om haar plaats aan het raam af te staan en dus zit Frau Messner de rest van de tijd tegenover Peter. Z’n verzoek om haar mond te houden, vindt nauwelijks gehoor en wanneer een paar uur nadien haar lunchpakket gestolen blijkt te zijn, is Peter uiteraard de hoofdverdachte. Het is het begin van een thrillerachtig avontuur dat Peter zich nog lang zal herinneren.

Het scenario van Caught On A Train is van de hand van Stephen Poliakoff en de film bevat een massa verwijzingen naar Agatha Christie en naar The Lady Vanishes van Alfred Hitchcock. Het verhaal is spannend wegens het ongewisse van de gebeurtenissen op de trein, maar dankt z'n charme aan de puntgave dialogen en de wederzijdse aantrekking en afstoting tussen Peter en Frau Messner, twee totaal verschillende figuren, met in de vrouwelijke hoofdrol een ijzersterke Peggy Ashcroft. In de loop van de film groeien de beide figuren naar elkaar toe en nodigt Frau Messner de jonge rekel zelfs uit voor een bezoek aan Wenen en een verblijf in haar eigen huis. Ondertussen is ze er evenwel verantwoordelijk voor dat Peter zijn aansluiting in Frankfurt bijna mist en redt ze hem even later uit de handen van de Duitse politie. Dat heeft dan weer te maken met de grimmige tijdsgeest: Caught On A Train speelt zich af in het begin van de jaren '80 op het moment dat Duitsland volop in de ban is van de terroristische aanslagen van de Baader-Meinhof-groep. De reden waarom Peter hardhandig van de trein wordt geplukt is evenwel niet helemaal geloofwaardig: was het niet hebben van een geldig treinticket voldoende?

Caught On A Train is een goede tv-film: spannend, avontuurlijk en charmant. Bovendien kan de film buigen op een stel sterke acteerprestaties en geloofwaardige dialogen.

BEELD EN GELUID
Girl In The Café is mooi van kleur: het kleurloze en kale van Ijsland contrasteert perfect met de warme bruinen van de hotelkamers en de grauwe zakelijkheid van de Londense kantoren. De film kan bogen op een goed zwart-witcontrast en scherpe opnamen zonder vuiltjes of beschadigingen. Caught On A Train is 25 jaar ouder en heeft af te rekenen met korrelvorming, kleurverlies en onscherp beeld. De ongerechtigheden en beschadigingen zijn tot een minimum beperkt. Beide films zijn voorzien van een 5.1-geluidstrack, maar verder dan een acceptabel stereo-effect raken ze niet.

EXTRA'S
Disc 2 bevat een interessante Making of Caught On A Train (18 min.), met o.a. een uitvoerig gesprek met Peggy Ashcroft over haar rol als Frau Messner.

CONCLUSIE
Girl In The Café/Caught On A Train, een duopack met twee BBC-tv-films en verschenen in de Quality Filmreeks van Just Entertainment, is een sterke release die makkelijk de beide andere eerste titels uit deze nieuwe budgetserie (Crocodiles & Friends/Gideon's Daughter en Oranges Are Not The Only Fruit/The Line Of Beauty) overtreft qua acteerprestaties en de kwaliteit van het scenario.