DVDInfo.be >>
Bespreking >> MUPPET SHOW, THE - SEIZOEN 1
MUPPET SHOW, THE - SEIZOEN 1
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2008-01-03
REEKS
Beeld U even in: een parallel universum waarin een bizar soort van handpoppen praat, spreekt, danst, en waar een rare kikker een soort van variétéshow presenteert, met telkens een BA (Bekende Amerikaan) of BB (Bekende Brit) in de hoofdrol. Zijn voornaamste gezelschap bestaat uit onder meer een flauwemoppen-tappende beer, een varken met grootheidswaanzin, een soort paarse kip, een onverstaanbare Zweed en twee bejaarde habitués die telkens weer in het publiek zitten om de show tot op het bot af te kraken... This is The Muppet Show!
The Muppet Show liep vijf seizoenen lang van 1976 tot 1981. In die tijd passeerden 120 afleveringen en even veel (feitelijk een handjevol méér) "speciale gasten" letterlijk de revue, acteurs en actrices, zangers en zangeressen die een optreden kwamen geven in het Muppet Theatre. De Muppets zelf zijn een staaltje van bijzonder goed bespeelde poppen met sterke persoonlijkheden, die als rode draad doorheen de afleveringen in de sketches figureren en het geheel aan elkaar lijmen. The Muppet Show was eigenlijk een voortvloeisel van de poppenreeks Sam And Friends, die Jim Henson samen met zijn echtgenote voor de Amerikaanse televisiezender CBS had gemaakt. Als spreekstalmeester werd een figuurtje uit de parallel lopende en nog steeds overbekende educatieve poppenserie voor kinderen, Sesamstraat, gebruikt, namelijk Kermit de Kikker, die op onnavolgbare wijze door Henson zelf gespeeld wordt. De hoogtepunten van de show zijn ontegensprekelijk die waarin Jim's partner-in-crime Frank Oz ofwel in de gedaante van de flauwe moppentapper Fozzie Bear, ofwel in de gedaante van de showdiva Miss Piggy kruipt. Van het verbale pingpongspel tussen Henson en Oz, die ook nog tal van andere typetjes voor hun rekening namen, slaan regelmatig de vonken af. Derde poppenspeler die de show mee draagt is Dave Goelz, die voornamelijk de onnavolgbare stuntman Gonzo The Great gestalte geeft, een purperen haakneus wiens stunts één mengeling zijn van debiele roekeloosheid en slechte smaak.
Het eerste seizoen was bovendien duidelijk nog een zoektocht naar de juiste mix van humor en sketches. De openingscredits zijn lichtjes verschillend - de scène waarin alle Muppets in een booggewelf staan ontbreekt bijvoorbeeld - en zijn op deze versie, in tegenstelling tot andere releases van afleveringen uit seizoen 1 - in hun oorspronkelijke staat gelaten, wat goede punten oplevert. De Muppet Newsflashes dienen meer om de menselijke gast wat meer schermtijd te geven, net als een sporadisch weerkerend discussiepanel, en ook de moraalridder Sam The Eagle is prominenter aanwezig, al was het maar om zijn favoriete act Wayne & Wanda aan te kunnen kondigen, de muppet-equivalenten van Frans Bauer en Marianne Weber, wiens nummer - gelukkig voor ons - telkens voortijdig én catastrofaal afloopt. Sommige sketches zijn in seizoen 1 nog niet terug te vinden, zoals Pigs In Space, andere al wel zoals Veterinarian's Hospital, professor Bunsen Honeydew heeft nog geen assistent, de At The Dance-scènes zijn veel frequenter dan in de latere afleveringen aanwezig, en sommige Muppets hebben na één seizoen in alle stilte hun C4 gekregen, zoals kostuumverantwoordelijke Hilda. Maar de beste recepten uit het eerste seizoen zijn bewaard gebleven, en als we het over recepten hebben, dan denken we daarbij in de eerste plaats aan onze vriend de Zweedse chef, die zelfs als één van de weinige elementen de try-out aflevering Sex And Violence heeft overleefd.
Wat maakt The Muppet Show zo onweerstaanbaar grappig? Zijn het de vlagen van absurde humor? Is het de liefde waarmee de karakters tot leven zijn gewekt door bezielers Jim Henson en Frank Oz? Is het misschien de moeite die werd gestoken in elke week weer een originele reeks nieuwe songs schrijven? Of is het het onveranderlijk gekanker van de twee beroepscritici Statler en Waldorf, die in niet dadelijk genuanceerde bewoordingen de show tot op de grond afbreken en daarbij de nodige zelfspot aanvoeren? Waarschijnlijk zal het een combinatie van de voorgaande factoren zijn. Een chronologische Muppet-anthologie ontbrak totnogtoe; eerder bespraken we op deze pagina's reeds deel 1, deel 2 en deel 3 van de in de UK verschenen Very Best Of-compilaties, en ook een bij Bridge Entertainment verschenen Beste Afleveringen-compilatie, met daarin 12 shows en een goeie diepgravende documentaire; hier vindt U overigens nog meer informatie terug over de show zelf. Daarna volgde nog een tweede best of-dvd, maar een systematische release bleef totnogtoe uit, ook al omdat beroemdheid vergankelijk is en vele van de gaststerren uit The Muppet Show aan het firmanent zijn gedoofd.
De rechten van The Muppet Show zijn na lang gepalaver in de handen van The Disney Corporation gekomen, die blijkbaar geen haast schijnen te maken met het bewaren voor het nageslacht van wijlen Jim Henson's kostbare erfgoed. Ook verscheen er exclusief voor de Britse HMV-keten een al iets lijvigere boxset met 28 afleveringen, toch méér omvattend dan de gemiddelde combinatie, maar voor een systematische aflevering-na-afleveringbespreking, waarbij de hedendaagse naambekendheid van de sterren van toen - intussen vaak in de onbekendheid verzeild geraakt, overleden, nooit in Europa doorgebroken, of een combinatie van deze 3 factoren - minder een rol speelt, was er tot nog toe niet gekomen. Wat zonde is, want de werkelijke sterren van de shows zijn de Muppets zelf natuurlijk, met hun gezonde dosis zelfkritiek, de gevatte one-liners en hun kleinmenselijke trekjes.
Maar nu is het dan toch zover. Nu de rechten in handen van Buena Vista zijn terecht gekomen, wordt er eindelijk werk gemaakt van een systematische uitgave van The Muppet Show. Enerzijds mogen we daar onze twee handjes voor kussen, want de afleveringen in deze set zijn de UK-versies; de Amerikaanse versies zijn per aflevering gemiddeld één sketch korter wegens het verknippen voor meer reclame in te kunnen lassen en bevatten alle shows uit het eerste seizoen. The Muppet Show werd overigens in het Verenigd Koninkrijk ingeblikt, omdat de Amerikaanse TV-bazen aanvankelijk dachten dat Henson en Oz twee ontsnapte geestesgestoorden waren - wat, sommige momenten in de show in ogenschouw nemend, misschien inderdaad wel een beetje waar is. Ze hebben echter met het niet willen produceren van The Muppet Show alweer een kanjer van een vis laten schieten; het resultaat was onder meer dat er verhoudingsgewijs meer Britse artiesten in de show zouden optreden (denken we onder meer maar aan John Cleese en Elton John). Anderzijds zal U als opmerkzame lezer gezien hebben dat het hier niet gaat om the complete season one, en dat staat niet zomaar voor de gein (niet) op de cover. Het vrijwaren van de rechten van alle gebruikte muzieknummers moet a helluva job geweest zijn, en in een paar afleveringen is het boudweg niet gelukt. Zo ontbreekt bijvoorbeeld in de aflevering met Vincent Price een muzikale compilatie, des te pijnlijker afwezig omdat het het eindnummer van de show is, en was het blijkbaar zo dat op een eerder verschenen compilatie van het Amerikaanse Time Life deze aflevering wél integraal te zien was. Maar een zuivere rechtenkwestie kan het toch ook niet zijn: in de aflevering met Joel Grey ontbreken zo twee Muppet News-flashes...
Desondanks mogen we blij zijn dat deze Muppet Show eindelijk zijn historische plaats heeft weten te veroveren in het rekje van de dvd-reeksen op tv. In de Benelux wordt daar blijkbaar anders over gedacht, en een Nederlands ondertitelde versie moeten we missen. Voor de gein van de jokes is niet vertalen toch de beste oplossing, en dan is een Engels ondertitelingsspoor wel handig. We kozen daarom voor de Australische regio 4-release die volgens onze informatie gelijk is aan de Britse R2, maar dan goedkoper. De regio 1-versie moet inhoudelijk nagenoeg hetzelfde zijn.
AFLEVERINGEN
1. Aflevering met Juliet Prowse
In deze eerste aflevering mag danseres Juliet Prowse de spits afbijten, alhoewel de klemtoon ligt op het introduceren van enkele nieuwe, vaste personages. Zo is er Fozzie, een moppentappende beer, Gonzo die zijn eerste stunt laat mislukken, en Scooter die per sé van zijn oom - de eigenaar van het theater - mag optreden met een dansende hond, of dat nu in de programmatie past of niet. Wanneer de hond bovendien verdwijnt, moet Fozzie inspringen. Gelukkig is er nog... Mah Na Mah Na!
2. Aflevering met Connie Stevens
Naast zangeres Connie Stevens bevat deze aflevering een guest performance van twee wereld-entertainers: Bert en Ernie! Fozzie krijgt de indruk dat hij niet langer welkom is in de show, want hij heeft een conversatie tussen Kermit en Gonzo opgevangen, waarin de eerste de laatste aanmaant om "de beer de laan uit te sturen". Kermit doelde dan wel op Gonzo's beschimmelde teddybeer...
3. Aflevering met Joel Grey
Fozzie drijft al het personeel in de gordijnen wanneer hij zijn nieuwe act uitprobeert: hij wil over elk denkbaar onderwerp dat ze hem uit het publiek toeroepen een grap maken. Helaas is dat buiten Statler en Waldorf gerekend. Toneelacteur Joel Grey zingt nummers uit Cabaret en Chicago.
Censuur: Er blijken twee Muppet Newsflashes te ontbreken in deze aflevering.
4. Aflevering met Ruth Buzzi
Comediënne Ruth Buzzi zet een mooie versie van Can't Take My Eyes Off You op de stage neer, samen met Sweetums. Scooter heeft een opwindbare dubbelganger van Kermit het theater binnengebracht, die de onfortuinlijke gastheer naar de kroon steekt, en zo gelijkend is dat zelfs Miss Piggy het verschil niet ziet.
5. Aflevering met Rita Moreno
Fozzie maakt in een running gag zijn opwachting aan de telefoon, waar hij keer op keer verschillende nutsvoorzieningen aan de lijn krijgt. Animal maakt echter korte met de telefoon, en tijdens een versie van Fever geraakt hij geïnfatueerd door de actrice, die dan weer korte metten maakt met hem. Deze aflevering bevat ook de eerste in een lange, lange rij episodes van het Veterenarian's Hospital waar Doctor Bob alias Rwolf de plak zwaait.
6. Aflevering met Jim Nabors
In tegenspraak met aflevering 4 wordt in deze aflevering Scooter geïntroduceerd als het neefje van de theater-eigenaar. Nadat Kermit hoort wie zijn oom is, mag hij onmiddellijk als stagehulpje beginnen. Dr. Teeth zingt een doorleefde lofzang op zijn favoriete hobby: geld!
Censuur: Deze aflevering is verschillende minuten korter vanwege een ontbrekend fragment van Jim Nabors die een nummer uit Gone With The Wind speelt.
7. Aflevering met Florence Henderson
Florence Henderson, vooral bekend voor haar moederrol in "The Brady Bunch" bewijst dat ze kan zingen en dansen. Maar Piggy is zoals vanouds weer eens jaloers dat er van de platonische liefde tussen Kermit en Florence mogelijk méér kan komen, en dat moet ze in de kiem smoren. Kermit bericht over de vreemde paringsrituelen op een andere planeet, Fozzie probeert het eens met imitaties, en Rowlf speelt een nummer van Winnie de Poeh. En als klap op de vuurpijl staat er een ensemble akrobatische varkens die per sé een levende piramide willen bouwen, maar het niet kunnen.
8. Aflevering met Paul Williams
Al goed dat singer-songwriter Paul Willams (die nota bene later als wederdienst ook de muziek voor The Muppets Christmas Carol zou schrijven) nog redelijk kan lachen met grapjes over zijn eerder bescheiden lichaamslengte. Fozzie Beer wil zijn act vernieuwen, en Scooter stelt hem voor om in zijn stand up-comedy act als telefoonpaal te spelen.
Censuur: Een derde muzieknummer van Williams, All Of Me, is uit de setlist verdwenen.
9. Aflevering met Charles Aznavour
Met Charles Aznavour hebben de Muppets een gast met internationale uitstraling te pakken. Die internationale uitstraling is zeker nog niet aanwezig bij Gonzo, die alweer eens niet mag optreden. Hij heeft echter er wat op gevonden: hij heeft Scooter onder de arm genomen als manager, en die wilt hem op de bühne een stuk performance art laten doen.
Censuur: Ergens in het begin van de aflevering is er een muzikaal nummer van Aznavour, The Old Fashioned Way, ontbrekende.
10. Aflevering met Harvey Korman
Komedie-acteur Harvey Korman probeert eerst een dressuurnummer uit met een grote blauwe reus (Thog), maar die is 'm iets te bijdehands. Wanneer hij tegen Kermit klaagt dat hij de enige mens in de show is, en dat 'm dat de kriebels geeft, hijsen de andere Muppets hem in een oogwenk in een kippenpak. Andere hoogtepunten van deze show zijn Fozzie die met hulp van Kermit de "beste mop van de wereld" tracht te vertellen, en kikkertje Robin die het zeer mooie "Halfway Down The Stairs" zingt.
11. Aflevering met Lena Horne
Zal Miss Piggy het kunnen verkroppen dat met de komst van zangeres Lena Horne haar eigen zangnummer van de playlist wordt geschrapt? Waarschijnlijk is het antwoord op deze vraag "nee", vergezeld van een paar meppen. Ook zien we de Zweedse kok op leven en dood vechten tegen zijn spaghetti. Hoogtepunt is het nummer "Sing" uit Sesamstraat waarmee Lena Horne en het verzamelde Muppet-koor mee afsluiten.
12. Aflevering met Peter Ustinov
Kermit wordt deze aflevering warempel een beetje afgunstig omdat alle aandacht naar Peter Ustinov gaat. Ustinov is er niet de man naar om een liedje te zingen, maar zet op een half uur een tiental typetjes neer: een Deense verkoudheids-deskundige, een Duitse psychiater, een Russische minister en nog veel meer. Uit deze aflevering komt overigens Kermits bekende muzikale nummer "It's not easy being green".
13. Aflevering met Bruce Forsythe
Fozzie Bear probeert eindelijk zijn demonen onder ogen te zien en een gevat antwoord klaar te hebben wanneer Statler en Waldorf zijn humoristische sketches de grond inboren. Aan zijn voorbereiding schort er echter wat. Misschien dat centrale gast en all-round performer Bruce Forstyhe hem nog een paar trucs aan de hand kan doen? Het zal wel de unieke kans worden, want Bruce heeft zijn nummer ingepikt. Toch slagen ze er samen in Statler en Waldorf voor die éne keer in hun leven met de witte vlag te laten zwaaien ten teken van overgave.
14. Aflevering met Sandy Duncan
Fozzie heeft een impresario onder handen genomen, die hem de zelfzekerheid heeft geschonken om op het podium de spotternijen van Statler en Waldorf te weerstaan. Iedereen ligt te rollen over de vloer met zijn "banana sketch", alleen krijgt iedereen er zodanig de slappe lach van dat ze maar niet aan Kermit kunnen vertellen wat de sketch precies inhoudt. Actrice Sandy Duncans bijdrage is vooral van muzikale aard.
15. Aflevering met Candice Bergen
Alhoewel actrice Candice Bergen niet dadelijk over grootse vocale talenten beschikt, kan ze toch figureren in enkele aanstekelijke nummers, waarin ze onder meer een onverbeterlijke sexist van antwoord moet dienen. Fozzie levert intussen voortdurend pakjes af voor éne Kermit de Kikker, met telkens uiteindelijk een flauw woordgrapje als resultaat. Kermit heeft besloten om Fozzie eens lekker terug te pakken.
16. Aflevering met Avery Schreiber
De in onze contreien nauwelijks enige bekendheid genietende komiek Avery Schreiber, bekend geworden van komedies als The Second Link vormde later een komisch duo met Jack Burns, vooraleer hij het solo probeerde. Mrs. Piggy heeft Scooter eens flink onder handen moeten nemen opdat die de romantische aandacht van het (valse) koppel Schreiber/Piggy bij Kermit ter ore te brengen, in de hoop dat die eindelijk zijn liefde voor Peggy zou verklaren. Hierna volgt nog een prachtig pantomime-nummer waarin Fozzie vanuit een schilderij een fruitmand tracht leeg te plukken
17. Aflevering met Ben Vereen
Ben Vereen geeft enkele nummers uit musicals als Willy Wonka And The Chocolate Factory en Chicago, onverstoorbaar, zelfs wanneer Crazy Harry bij elke woordspeling waarbij er met veel of weinig verbeelding een synoniem voor "exploderen" te ontwaren is, een staaf dynamiet laat ontploffen. Fozzie heeft de waarschuwing van Kermit in de wind geslagen en is in een cabine van een goochelaar gestapt, zonder te weten hoe en óf deze van binnenuit kan geopend worden. De goochelaar is tijdens het weekeinde weg, dus moet Kermit Fozzie met de keiharde realiteit confronteren. Namelijk: zijn act is niét broodnodig om de show overeind te houden.
18. Aflevering met Phyllis Diller
Hugga wugga! Phyllis Diller geeft Fozzie een crash-course in stand-up comedy, en op het slechtst denkbare moment realiseert die laatste zich dat hij niet kan liegen voor een publiek. Hilda probeert zich zo jong mogelijk voor te doen, maar niemand schijnt er erg op te hebben.
19. Aflevering met Vincent Price
Ter ere van de komst van horror-icoon Vincent Price naar het Muppet-theater is er een bijzonder grote delegatie monsters van allerlei slag aanwezig, waaronder één met drie koppen die nog steeds niet weet of hij nu moppen gaat vertellen, zingen of dansen. Of wordt het toch stand-up comedy met Fozzie?
Censuur: Ooh, hier is zwaar in geknipt! De hele finale act met Vincent Price is eruit, omwille van een domme, domme rechtenkwestie waardoor het James Taylor-nummer You've Got A Friend integraal in de prullenbak is terechtgekomen..
20. Aflevering met Valerie Harper
Soapster Valerie Harper doet met succes auditie voor een rol in een musical bij Kermit. Statler is zodanig onder de indruk van haar verschijning dat hij haar per sé een plant wil komen aanbieden. Spijtig genoeg is het een soort die ongelofelijk bijgroeit wanneer die water krijgt.
21. Aflevering met Twiggy
Net in de aflevering waarin fotomodel Twiggy te gast is, krijgen de Muppets krijgen af te rekenen met de geest van Uncle Deadly, het spook van de Muppet Show. Deadly is ooit op het podium afgemaakt - door de critici - en hij wil dat er nooit meer een voorstelling in het theater gegeven wordt.
Nota: in sommige gidsen vind je deze aflevering terug met als speciale gasten "Twiggy & Mary Roos". Mary Roos is een Duitse zangeres zonder al te veel bekendheid buiten Duitsland, en aangezien er voor de Duits gedubde versie van de Muppet Show toch aparte openingscredits werden gemaakt - het logo "The Muppet Show" met Kermit in werd bijvoorbeeld vervangen door "Die Muppet Show" - kon Kermit twee gasten aankondigen. Concreet valt in de Duitse versie Twiggy's openingsnummer weg, en in de plaats daarvan zingt Mary Roos het nummer "Komm Zu Mir", de Duitse versie van "Lean On Me" samen met de Electric Mayhem Band. Een dergelijk experiment met een lokale variant is gelukkig maar een éénmalig experiment gebleven.
Bron: www.muppetcentral.com, www.kermitage.com
22. Aflevering met Ethel Merman
Terwijl de Muppets medleys zingen met en van de broadway-legende Ethel Merman, gaat Kermit in onderhandeling met de impresario van Fozzie, een vreemd klein ventje, Irving Bizarre, die onder een hoed woont en werkt. Bizarre kan het tienvoudige afdwingen van wat Fozzie daarvoor verdiende, maar tien maal nul is...
23. Aflevering met Kaye Ballard
De bandleden van de Electric Mayhem Band zijn van plan er mee te kappen: ze vinden het zwaar zuigen dat ze elke week moeten opdraven om het Muppet-theme te spelen. Floyd wil nog wel onderhandelen: ze blijven als... hij de nieuwe openingscredits mag schrijven. Which sucks noodles.
24. Mummenschanz
The Mummenschanz is een Zwitsers trio mimespelers die een bijzondere act hebben waarin ze poppenspel en lichaamsbeweging in elkaar doen overvloeien; tijdens hun act spreken ze ook geen woord; het is echt iets apart om te zien. Miss Piggy denkt dat Kermit eindelijk voor haar charmes is gevallen, maar het is Gonzo die graag kissie kissie zou doen.
BEELD EN GELUID
Nu de digitale rechten van The Muppet Show in handen van Disney zijn terecht gekomen, verwachten we dat Buena Vista een mooie oppoetsbeurt aan deze toch wel meer dan dertig jaar oude show zou geven, en onze verwachtingen worden ruimschoots goedgemaakt, alhoewel een face-lift naar hedendaagse normen zelfs voor Vendaface een onmogelijke opdracht zou zijn. Links en rechts zit er nog wel eens een video-artefact in, vooral in The Muppets Sex And Violence, waar de keuze blijkbaar er één was tussen een slechte transfer en helemaal niks, en dan is die nog goed te doen. Wat wel erg stoort is dat het beeld enorm veel colour bleeding vertoont; een groene kikker tegen een achtergrond van een rood gordijn is in dat opzicht natuurlijk om problemen vragen. Voor de rest is dit gezien de ouderdom een nette transfer. Op de Dolby Surround 2.0-track is weinig aan te merken, behalve dan dat men niets heft gedaan om de mono-track op te waarderen en dat voor ons ook niet hoeft. Heel af en toe krijg je een beetje last van een tubing-effect, waardoor de dialogen en vooral de lachband wat hol klinken, maar over de gehele lijn is deze release geslaagd te noemen.
EXTRA'S
We vinden op deze Muppet-release meer extra's terug dan we ooit op een muppet-dvd hebben aangetroffen. Eerst en vooral bevatten alle afleveringen een Muppet Morsel trivia-track, die spijtig genoeg niet combineerbaar is met de ondertitels. Niet alleen is dit een rijke bron van informatie om te weten wie al die gasten van weleer wel waren, ook het refereren naar liedjes, films en andere televisieseries wat een constante in de show was, dreigt door de tand des tijds af en toe fijngemalen te worden, maar dan is er gelukkig de trivia track om ons geheugen aan te scherpen. Ook vinden we op disc 4 nog een originele presentatie van om en bij de drie minuten waarmee Jim Henson trachtte zijn geesteskind aan CBS te verkopen. De promo gag reel (2 min.) bevat een montage van promotiespotjes waarin Kermit zijn show aanprijst.
Dé featurette die iedereen zal interesseren - en dan niet alleen door de naam - is echter Sex And Violence. Sex And Violence was één van de eerste twee, niet in de reguliere serie opgenomen pilootafleveringen van The Muppet Show waarin ongeveer 18 maanden voor de eerste uitzending al eens de mogelijkheden van het medium werden afgetast. Sex And Violence, in het vhs-tijdperk zowat de Heilige Graal van Muppetshow-verzamelaars, is een aaneenschakeling van 25 minuten korte sketches zonder logische samenhang, af en toe een beetje absurd, en ook al niet als één show gepresenteerd door Kermit (die wel een guest appearance maakt in de danssequentie) maar door een achteraf geschrapt personage dat naar de naam Nigel luistert, en slechts in 2 reguliere afleveringen van seizoen 1 van The Muppet Show, de voorlaatste en de laatste, een kort optreden maakt, maar die telkens wel als dirigent van het Muppet-orkest te zien is. Personages als Dr. Teeth, Sam The Eagle en Crazy Harry zijn er al duidelijk te herkennen, in het balnummer zien we Bert en Ernie terug, en een altijd weerkerende grap is die waarin de vier presidenten van Mount Rushmore moppen zitten te vertellen van een niveau waar hun broek zou van af moeten zakken, als ze er één gehad hadden. Een andere rode draad is een soort van missverkiezing waarbij de Dodelijkste der Zeven Hoofdzonden zal worden gekroond. En wanneer U plots een storing op uw dvd krijgt en denkt dat er een ander programma op de ontvangst van een analoge antenne doorkomt, dan kan het wel eens zijn dat U één of ander Zweeds kookprogramma met Chinese ondertiteling doorkrijgt. Don't panic! De tweede pilootaflevering, The Muppets Valentine Show, krijgt U overigens samen met de dvd-box van seizoen 2
Toch ook even de mooi ogende afwerking van de menu's vermelden. Zoals verwacht krijg je af en toe onze twee favoriete gepensioneerden, Statler en Waldorf, te zien, die de kijker nog een potje komen uitlachen als die niet snel genoeg iets uit het menu kiest. De afleveringen kunnen wel apart geselecteerd worden, maar er zijn geen chapter stops, en da's jammer als je een welbepaalde sketch soekt.
CONCLUSIE
Moeten we nu sanctioneren omdat dit niet het complete seizoen 1 van The Muppet Show is? De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het inderdaad niet zo op de cover geadverteerd staat, dit in tegenstelling tot seizoen 2 (overigens wel compleet). Voor wie wil zien hoe je zelfs uitstekende tv kan maken met afgedankte onderdelen van een wasmachine is dit een aanrader, voor de nostalgici onder ons is dit een aanrader, maar vooral voor liefhebbers van humor op zijn absurdst is dit een aanrader.
Studio:
Buena Vista
Regie:
Philip Casson, Peter Harris
Met:
Jim Henson, Frank Oz, Jerry Nelson, Richard Hunt, Dave Goelz
Beeldformaat:
1.33:1 PAL
Geluid:
Engels Dolby Surround 2.0,
Frans Dolby Surround 2.0
Ondertitels:
Engels, Frans, Zweeds, Noors, Deens, Fins, Engels CC
Extra's:
• Geanimeerde menu's
• Muppet Morsel trivia track
• Promo reel
• Gag reel
• Sex And Violence