FILM
Veertien dagen voor ze mogen afzwaaien uit Irak loopt een patrouille Amerikaanse soldaten in een bloedige hinderlaag. De ervaring laat diepe fysieke en emotionele wonden na. Chirurg Will Marsh (Samuel L. Jackson) kan nog net een paar soldaten van het slagveld redden, maar eenmaal thuisgekomen kan hij niet gewoon terug overgaan naar de orde van de dag, en grijpt hij iets meer dan goed voor hem is naar de fles. Tussen hem en zijn zoon (Sam Jones III) is er bovendien een diepe kloof geslagen, want om het zacht uit te drukken is zoonlief het niet helemaal met de gang van zaken in Irak eens, en hij grijpt elke gelegenheid aan om daarover zijn mening te ventileren, zelfs al brengt het zijn vader in verlegenheid. Vanessa Price (Jessica Biel) is een arm kwijtgeraakt, en het feit dat haar relatie met Ray (James McDonald), daardoor op de klippen is gelopen maakt het opvoeden van haar zoontje of haar job als turnlerares er niet makkelijker op. Wanneer een nieuwe liefde zich in haar leven aandient, haar collega-turnleraar Cary (Jeffrey Nordling), die niet echt een punt maakt van haar handicap, is ze nochtans niet al te happig om op menselijk vlak de draad weer op te pikken. Tommy Yates (Brian Presley) zag zijn beste kameraad sneuvelen, maar zijn naaste omgeving, en dan vooral zijn vader (Vyto Ruginis) zijn niet echt stimulerend om zijn rouwverwerkingsproces vooruit te helpen. Zijn vader wil dat hij naar de politieschool gaat, maar zelf durft hij niet meer verantwoordelijkheid meer nemen dan ticket-inspecteur in een bioscoop. Jamal Aiken tenslotten (Curtis Jackson, in het rapmilieu beter bekend onder zijn pseudoniem 50 Cent), heeft per ongeluk in een reflex een paar onschuldige slachtoffers neergeschoten, en ook in zijn relatie beleeft hij daardoor turbulente tijden.
Vier fictieve portretten van Amerikaanse soldaten die de loopgravenoorlog in Irak hebben overleefd, maar niet ongeschonden uit het avontuur zijn gekomen. Spokane, Washington lijkt plots zo klein als je de gruwel van de oorlogsmachine hebt getrotseerd. Na Viëtnam en Korea heeft Amerika er weer een trauma bij. Net als in films als
The Deer Hunter kristalliseert deze film een boel onverwerkte gevoelens van onbegrip uit tussen de Amerikaanse publieke opinie, die hoe langer hoe meer vraagtekens begint te plaatsen bij het nut van de interventie waarbij de scheidingslijn tussen bevrijdings- en bezettingsleger stelselmatig verdampt, en de soldaten op het veld, die stuiten op een muur van onbegrip wanneer ze ergens naartoe willen met hun onverwerkte gevoelens.
Home Of The Brave is zeker geen film waarin het patriottisme wordt aangewakkerd, of de soldaten in Irak als helden worden geprezen. Irwin Winkler stelt bij monde van zijn personages enkele zeer pertinente en duidelijke vragen, en toont daarbij een perspectief op de Irak-oorlog dat we nog in niet al te veel films hebven gezien, alhoewel hij niet in de val trapt om zeer uitdrukkelijk standpunten voor of tegen in te nemen. De regisseur maakt degelijk werk van het doorgronden van de persoonlijkheid van zijn vier modelvoorbeelden, aan wie alle heroïek van de oorlog compleet voorbijgaat. Winkler kan daarbij rekenen op een goeie cast, die ontroerend en diepmenselijk uit de hoek komt. Jessica Biel is heel geloofwaardig als jonge oorlogsinvalide, die achtervolgd blijft door spookpijnen maar alle hulp, zowel op gebied van medicatie als emotioneel blijft weigeren. Even zeer een speciale vermelding echter verdient Curtis "50 Cent" Jackson, die een stuk boven zijn gebruikelijk niveau van semi-autobiografische kijk-eens-wat-een macho-mothafucka-ik-ben-rolletjes presteert waar we hem nog het meest van kennen. De film glijdt bij momenten wel iets te diep af in het melodramatische, maar het geheel eindigt tenminste niet op een belegen feelgood-moment. Winkler wisselt vlot tussen de belevenissen van zijn vier hoofdpersonages, van wie de paden af en toe kruisen, in een raamwerk waarin het niet altijd even duidelijk is hoe snel de tijd na hun traumatische ervaring verloopt, maar waarin hun verwerking duidelijk van de ene fase naar de andere overvloeit. De timing van de film is zeer goed, en de morele dubbelzinnigheid, waarbij het viertal tracht reïntegratie in de maatschappij te verzoenen met hun sociale isolement, is geloofwaardig.
BEELD EN GELUID
Op deze dvd-uitgave krijgen we een redelijk goed uitziend anamorf beeld, met goeie maar niet al te uitdrukkelijk uitgesmeerde kleuren. Het zwartniveau laat soms in binnenscènes wat te wensen over, en de film ziet er (intentioneel?) wat grainy uit, maar echte grootse ongerechtigheden hebben we niet kunnen bespeuren. Toch is de compressie niet altijd even gelijkmatig, en de dvd moet de duimen leggen tegen de blu-ray. Vooe wat het geluid betreft hebben we keuze uit twee min of meer gelijkwaardige tracks, een DTS 5.1-track en een Dolby Digital 5.1-track, die een mooi surroundbeeld hebben, maar waarvan de mogelijkheden beperkt blijven tot pakweg de eerste 20 minuten van de film. De rest van de film biedt wel een mooie subtiele geluidstrack film met fijne omgevingsgeluiden en waar nodig een mooi open split-surround.
EXTRA'S
Deze 1 disc-versie heeft op wat cross-promotionele trailers na geen extra's die naam waardig.
CONCLUSIE
Home Of The Brave is een niet over de hele lijn evenwichtige, maar toch dapper gemaakte film over het post-oorlogsyndroom dat vier ex-mariniers die in Irak gediend hebben, treft. De dvd-release is redelijk kaal, maar er bestaat ook een 2-disc steelbook-versie.