FILM
Richard Davis (Michael Findlay) is het eindeloze gezeur van zijn vrouw meer dan beu en steekt haar in koelenbloede neer. Met het verminkte lijk in zijn kofferbak pikt hij onderweg naar haar 'laatste rustplaats' twee knappe liftende meiden op. Eén van hen ontdekt het bebloede lijk en ze dwingen hem mee te gaan naar een nabijgelegen huis. In het normaal ogende huis wonen een hele resem op seks beluste vrouwen aan wie duidelijk ook een steekje los zit...

"Trapped by the fury of each other's white-hot emotions!"

A Thousand Pleasures stamt uit hetzelfde jaar als The Kiss Of Her Flesh, maar de exploitationprent is duidelijk van een heel ander kaliber. Terwijl deze film al bol stond van bloot en folteringen, is datt niet meer voldoende voor A Thousand Pleasures. Findlay wilde de titel duidelijk alle eer aandoen en propte zijn film zo vol met bizarre en perverse sekstoestanden dat ie wellicht best baanbrekend was voor die tijd. De film is zo dan ook zo pervers en op het randje dat hij net weer interressant wordt, met blote borsten en vrouwelijk schoon bij de vleet. 

Je zou denken dat het scenario duidelijk ontsproten is uit het brein van een man? Niets is echter minder waar, want een zekere Berla L. Moke - die eveneens scriptgirl was bij de Findlay-prent The Ultimate Degenerate - schreef het volledige scenario. Het flinterdunne script heeft zoals verwacht bitter weinig om het lijf en ook het acteerwerk is in A Thousand Pleasures zoals in de andere films van Michael Findlay. Verwacht u dus weer aan stuitend slecht acteerwerk met daarbovenop een fletse regie en een totale onkunde qua het fatsoenlijk vertellen van een verhaal. 

De soundtrack is eveneens af en toe best irritant en echt vlot loopt de film niet, met vaak scènes die tot vervelens toe uitgerokken worden. Alsof dat nog niet genoeg is breit Findlay een einde aan zijn 'blote borsten'-vehikel dat echt nergens op slaat! Toch is A Thousand Pleasures nét door alle onkunde best leuk om te bekijken. Het is gewoon allemaal te bizar om serieus te worden genomen en het is boeiend om te zien wat vroeger doorging voor entertainment. Kortom, voer voor de liefhebbers van exploitation en wansmaak!

BEELD EN GELUID
Het 1.33:1-beeld heeft een - gezien het bronmateriaal - behoorlijke scherpte en contrast. De gebruikte print bevat sporadisch nog wel een vuiltje of een krasje, maar oogt voorts voldoende proper. De Engelse Dolby Digital Mono-track klinkt behoorlijk beperkt en gedateerd met soms zelfs een vervorming. Het geheel klinkt aan de scherpe kant en bevat wat ruis, maar gelukkig zijn de dialogen voldoende verstaanbaar.

EXTRA'S
Net als bij de andere films krijg je een 'Findlay Trailershow', die wederom bestaat uit zes exploitationtrailers van andere Michael Findlay- films. Voorts is er een 5 minuten durende fotogalerij metl artwork, lobby cards en productiestills aanwezig en een fragment van een dik kwartier uit de exploitationfilm Janie. Ten slotte zijn er nog zeven American Grindhouse-trailers te ontdekken.

CONCLUSIE
Van de pot gerukte exploitationprent van Michael Findlay die vooral de wansmaakliefhebbers zal aanspreken. De beeld- en geluidskwaliteit zijn binnen de perken voor dit soort materiaal en er zijn een handjevol extra's aanwezig.